vergeven

[De7eigenschappen]

[quote="Teus"

Ja alleen in de autistische wereld zeker.[/quote]

Algemene opmerking: het valt mij op dat er forumleden zijn die een kreet uiten zonder onderbouwing. Dat is jammer want daarmee beperk je jezelf.

Wat betreft jouw opmerking vraag ik me af of je wel weet wat je stelt.

In een autistische wereld is het zo dat men in situaties waarin iets mis gaat dit buiten zichzelf legt. Een autist is namelijk niet goed in staat naar zichzelf te kijken. Uiteraard bestaan er vele gradaties van autisme dus de mate waarin iemand iets buiten zichzelf legt zal daarmee samenhangen.
Hier doel ik niet op zeer ernstige mate van autisme want dat is weer een ander verhaal. Het kan zijn dat je op deze categorie doelt met je opmerking in de zin van zichzelf lichamelijk iets aandoen. Maar dan heb je bitter weinig begrepen van hetgeen ik bedoel dat de dader zichzelf wat aandoet.

[De7eigenschappen]

Dat hoor je wel meer "Ik zal het je vergeven maar zal het niet vergeten" vind het een uiterst zwakke beredenering.
Je kunt het met behulp van God heel goed vergeten. We willen alles zelf doen, als het van ons moet komen kunnen we niets.

Zonder de liefde van onze Vader zijn wij inderdaad niets en ik wil ook niets liever dan alles samen met onze Vader doen.
Als je een dader hebt vergeven ben je bevrijdt van de negatieve emoties. Dan doet het er verder niet meer toe dat je het voorval nog weet. Want het doet je namelijk niets meer. Mocht dat wel zo zijn kun je jezelf afvragen of je het diegene wel daadwerkelijk tot op de wortel hebt vergeven.
Als iemand tegen jouw zou zeggen:"Ik zal het je vergeven maar zal het niet vergeten" vraag ik me af in hoeverre die persoon het meent met zijn/haar vergevingsgezindheid.
Met behulp van God iets vergeten lijkt mij totaal onmogelijk. Welk nut zou dat dan moeten hebben? Het gaat er juist om dat we groeien in de liefde naar elkaar en daardoor naar onze Vader. En dat kan volgens mij alleen door de wijze hoe wij met situaties omgaan.

[De7eigenschappen]

De7eigenschappen : Er word je nooit iets aangedaan; de dader doet alleen zichzelf iets aan.

Dat kun je zo niet zeggen tegenover slachtoffers van erge situaties , daar zou ik mee oppassen om dat zo te zeggen komt heel koud en zakelijk over en je gaat ver buiten je boekje ( walgelijk ) , ook al snap ik wel wat je bedoelt ik zou dit terug nemen !

Als je werkelijk zou snappen wat ik hiermee bedoelt zou je niet zo reageren. Fysiek gesproken kun je wel spreken over slachtoffers van daders maar dat is niet wat ik bedoel. In andere reacties heb ik o.a. aan de hand van een paar passages uit de bergrede het een en ander nader toegelicht.

Maar hoe dan ook: de zienswijze dat de dader alleen zichzelf wat aandoet en het gegeven om de daad los te koppelen van de persoon (weet niet wat hij/zij doet) heeft mij enorm geholpen om in diverse voorvallen als het ware uit een diep dal te klimmen. En ik kan je meedelen dat er een paar hele diepe dalen bij waren.
Alleen tot onze Vader roepen om verlossing van de "donkere wolken" is echt niet genoeg; je zult eerst zelf de dader moeten vergeven dan pas zal onze Vader het ook hem/haar vergeven. Voor de duidelijkheid: ik heb het hier over situaties waarbij de ene mens liefdeloos handelt naar een ander toe.
Ingeval je in een situatie direct onze Vader raakt, bijvoorbeeld door te vloeken of wat dan ook, heeft een ander daar primair niets mee van doen alleen onze Vader en kun je Hem om vergeving vragen. Mijn overtuiging is dat Hij het je al lang heeft vergeven eer je erom vraagt. Zijn liefde is grenzeloos!

[pindas83]

Alleen tot onze Vader roepen om verlossing van de "donkere wolken" is echt niet genoeg; je zult eerst zelf de dader moeten vergeven dan pas zal onze Vader het ook hem/haar vergeven. Voor de duidelijkheid: ik heb het hier over situaties waarbij de ene mens liefdeloos handelt naar een ander toe.

Dus eerst moet ik de dader vergeven, en dan pas vergeeft God diegene?
Waar haal je dat vandaan? Of mis ik iets?
Vr. grt

[De7eigenschappen]

Alleen tot onze Vader roepen om verlossing van de "donkere wolken" is echt niet genoeg; je zult eerst zelf de dader moeten vergeven dan pas zal onze Vader het ook hem/haar vergeven. Voor de duidelijkheid: ik heb het hier over situaties waarbij de ene mens liefdeloos handelt naar een ander toe.

Dus eerst moet ik de dader vergeven, en dan pas vergeeft God diegene?
Waar haal je dat vandaan? Of mis ik iets?
Vr. grt

Niets moet in de zin van moeten. Door het opwellen van liefde voel je erbarming (hij weet niet wat hij doet). Het is zeker niet gemakkelijk om te komen tot het opdragen van je dader in liefde aan onze Vader, maar het beste medicijn smaakt bitter!
Besef dat de dader feitelijk niet weet wat hij/zij doet (los van het fysieke e.d.). De liefde staat boven alles; wie liefde voor haat etc zet wordt bevrijd, anders blijft men gevangen in het negatieve.

Het is uiteraard niet zo dat daarna onze Vader de dader zal vergeven. Dat zou wel erg makkelijk zijn! Het spreekt vanzelf dat de dader jouw eerst (oprecht) om vergeving zal moeten vragen daarna zal onze Vader hem vergeven. Dat stukje was ik vergeten
Excuus voor de onduidelijkheid.

[Chaya]

Wanneer we het avondmaalsformulier lezen, is het zo dat als je de ander niet vergeeft, willens en wetens in verwijdering en boosheid blijft doorleven, je niet mag aangaan aan het H.A.
Volgens deze zin: kijvers en die in haat en nijd tegen hun naaste leven;

Staan we hier wel eens bij stil?

[Anoniem_89]

*Off topic*

[De7eigenschappen]

Wanneer we het avondmaalsformulier lezen, is het zo dat als je de ander niet vergeeft, willens en wetens in verwijdering en boosheid blijft doorleven, je niet mag aangaan aan het H.A.
Volgens deze zin: kijvers en die in haat en nijd tegen hun naaste leven;

Staan we hier wel eens bij stil?

Jazeker, dat is wat ik aangaf met Matt:

25 Weest haastelijk welgezind jegens uw wederpartij, terwijl gij nog met hem op den weg zijt; opdat de wederpartij niet misschien u den rechter overlevere, en de rechter u den dienaar overlevere, en gij in de gevangenis geworpen wordt.
26 Voorwaar, Ik zeg u: Gij zult daar geenszins uitkomen, totdat gij den laatsten penning zult betaald hebben.

onderweg: hier op aarde
rechter: de goddelijke orde
gevangenis: de gebondenheid door je eigen daden van liefdeloosheid
penning: schuld tegenover anderen en onze Vader.

Helaas zijn er hele volksstammen die zeggen: Jezus Christus is voor ons gestorven en heeft al onze zonden
op Zich genomen. Vanaf een bepaald punt klopt dit wel maar dat houdt niet in dat je maar wat aan kan "rommelen" hier op aarde omdat je meent dat Jezus alles op Zich heeft genomen. Hoezo vol zijn van de liefde van Jezus?

Heb nog wel een vraag:

Wat betekent het aangaan aan het H.A.? Wat moet ik me daar bij voorstellen. Heb n.l. "luchtige" kerkelijke achtergrond dat al redelijk gedateerd is; met de Bijbel en dergelijke zaken ben ik niet zo heel erg in thuis.

[Chaya]

Heb nog wel een vraag:

Wat betekent het aangaan aan het H.A.? Wat moet ik me daar bij voorstellen. Heb n.l. "luchtige" kerkelijke achtergrond dat al redelijk gedateerd is; met de Bijbel en dergelijke zaken ben ik niet zo heel erg in thuis.

Ow? Dat verbaast me toch.

Aangaan betekent niets anders dan aanzitten, deelnemen aan het H.A., je neemt het brood aan en eet het en neemt een slok van de wijn, uit de beker die je aangereikt krijgt.

Het H.A. heeft een iets ander gewicht gekregen in veel kerken. In de rechts bevindelijke kerken gaan er relatief weinig mensen aan. Dat komt omdat men daar uitgaat van het gegeven dat iemand daadwerkelijk bekeerd moet zijn.
In de andere kerken is het voldoende als je openbare belijdenis van het geloof (je bent dan belijdend lid) hebt afgelegd.
En ik weet niet of dat in alle kerken zelfs een voorwaarde is.

Dit is het topic over vergeven. Dit telt dus wel zwaar. Anders dan bij de mensen.

[De7eigenschappen]

Heb nog wel een vraag:

Wat betekent het aangaan aan het H.A.? Wat moet ik me daar bij voorstellen. Heb n.l. "luchtige" kerkelijke achtergrond dat al redelijk gedateerd is; met de Bijbel en dergelijke zaken ben ik niet zo heel erg in thuis.

Ow? Dat verbaast me toch.

Aangaan betekent niets anders dan aanzitten, deelnemen aan het H.A., je neemt het brood aan en eet het en neemt een slok van de wijn, uit de beker die je aangereikt krijgt.

Het H.A. heeft een iets ander gewicht gekregen in veel kerken. In de rechts bevindelijke kerken gaan er relatief weinig mensen aan. Dat komt omdat men daar uitgaat van het gegeven dat iemand daadwerkelijk bekeerd moet zijn.
In de andere kerken is het voldoende als je openbare belijdenis van het geloof (je bent dan belijdend lid) hebt afgelegd.
En ik weet niet of dat in alle kerken zelfs een voorwaarde is.

Dit is het topic over vergeven. Dit telt dus wel zwaar. Anders dan bij de mensen.

Zoals ik al aangaf kom ik uit een "luchtig kerkelijk nest" ofwel katholiek. Ben jaren misdienaar en later acoliet geweest. Hoe vreemd het mag klinken maar geloof zei me niets, deed me niets. Door "schade en schande" ben ik wijzer (ook grijzer!) geworden. Best wel lange weg afgelegd wat dat betreft. Ik neem ook niet zomaar iets aan wat een ander zegt. Niet voor niets staat er in de Bijbel onderzoekt alles behoudt het goede. Mogelijk dat het daarom zo lang heeft geduurd. Allerlei soorten boeken gelezen. En het gekke is dat ik van binnen al die tijd al wist hoe/wat.

Waarom ik dit vroeg is vanwege het feit dat ik graag wil weten waarom iemand iets doet om me te kunnen inleven in anderen, vandaar.

Heeft dit aangaan H.A. alleen een symbolische waarde of een diepere betekenis?

[Riska]

Heeft dit aangaan H.A. alleen een symbolische waarde of een diepere betekenis

Je kunt het kort door de bocht vergelijken met de Eucharistie.
Het enige dat anders is, is in de RK de transsubstantiatieleer - dat in het brood Jezus aanwezig is.
Dat is dus niet het geval bij de protestanten: brood blijft brood, wijn blijft wijn en verandert dus niet in lichaam en bloed...

[De7eigenschappen]

Heeft dit aangaan H.A. alleen een symbolische waarde of een diepere betekenis

Je kunt het kort door de bocht vergelijken met de Eucharistie.
Het enige dat anders is, is in de RK de transsubstantiatieleer - dat in het brood Jezus aanwezig is.
Dat is dus niet het geval bij de protestanten: brood blijft brood, wijn blijft wijn en verandert dus niet in lichaam en bloed...

Oke, bedankt voor de uitleg.

[Chaya]

Heeft dit aangaan H.A. alleen een symbolische waarde of een diepere betekenis?

Het Heilig Avondmaal heeft wel zeker een diepere betekenis.
Kijk eens hoeveel topics er al geopend zijn hierover.
search.php?keywords=Heilig+Avondmaal&terms=all&author=&sc=1&sf=titleonly&sr=posts&sk=t&sd=d&st=0&ch=300&t=0&submit=Zoek

Als je dus nog vragen hebt, is het beter om ze in één van deze te stellen, anders raken we hier teveel off topic.

[Niagara]

Wat ik me afvraag is: Kan en moet je oneindig iemand vergeven die jou steeds weer hetzelfde aandoet?
Op een gegeven moment is de maat toch vol?

Men zegt wel eens: vergeven is 1 ding, vergeten een ander.
Kan je dat dan wel vergeven noemen?

Miss een stomme vraag, maar wil daar graag eens de mening van een ander over horen.

liefs,

Je kunt met gods hulp vergeven, zeven maal zeventig maal, waarbij zeven het getal van de volheid is, dus daaruit durf ik te concluderen dat hiermee bedoeld wordt dat er bedoeld wordt tot in de oneindigheid. Nu kost vergeven vaak veel energie en moeite. Zeker als je opnieuw en opnieuw steeds weer door dezelfde persoon gekwetst word. Dan kun je steeds wel blijven vergeven, maar soms betekend dit ook dat je uit zelfbescherming kan kiezen meer afstand te houden. Iemand steeds opnieuw vergeven houdt niet in dat je je steeds weer moet laten kwetsen. Je kunt iemand liefhebben en tegelijkertijd afstand nemen om jezelf en de ander te beschermen. Als je in een gedragspatroon vastzit is afstand soms het beste. Dat geeft je vaak ook meer ruimte om te verwerken zodat je kunt vergeven.
Wat betreft vergeven en vergeten: als iets erg pijnlijk voor je is geweest en je het iemand moet vergeven is dit meestal niet makkelijk te vergeten. Pas als je het voor jezelf een plek hebt gegeven en vergeven hebt, kun je het vergeten. Soms zeggen mensen wel; vergeten en vergeven, terwijl ze daar eigenlijk mee bedoelen dat ze er niet meer over willen praten maar het in hun hart niet vergeven noch vergeten hebben. Soms is het opzich wijs om de keuze te maken er even niet meer over te praten tot de woede bezonken is, maar de passief-agressieve of zelfontkennende manier van dit zeggen lijkt mij niet de juiste.

[Arco]

Een interessante lezing over vergeven van Dick Baarssen:

https://www.youtube.com/watch?v=pwCnjWNqZmc