de vrouw en het ambt (kerkelijk)

[learsi]

Wat mij in de door jou aangehaalde punten van Spurgeon opviel was jusit de mensgerichtheid. De resultaatgerichtheid.
De man was blij dat HIJ bekeerlingen had, zodat HIJ bevestiging kreeg.
Dat ZIJN eigen werk niet zinloos bleek.

Wellicht is de rest van zijn repertoire wat genuanceerder (ik heb bij mijn weten nooit iets van de man gelezen, maar zelfs daar ben ik niet zeker van), maar ik zie (hoewel de conclusie een andere is) weinig verschillen in de basisaannames van Spurgeon en van Van der Graaf.
Nogmaals, hiermee wil ik niets negatiefs over 1 van beiden zeggen, aangezien ik van beiden te weinig de achtergronden ken om dat te doen.

Met je eens dat het 5e punt van Van der Graaf ook discutabel is (wat is dat toch met die punten 5;-)), dus laten we die gemakshalve tegen elkaar wegstrepen.
Ik geloof best dat er predikanten zijn die daadwerkelijk geroepen zijn, en wellicht zelfs onder het motto: "het leek me wel een mooie studie/mooi beroep".
Toch denk ik dat de "roeping" nogal overschat en overgeromantiseerd wordt in bepaalde kringen (hoe rechtser hoe sterker is mijn indruk), waar predikanten hele bijbelverhalen hebben omgebouwd tot hun zogenaamde roepingsverhaal (zogenaamd, omdat ik er in een aantal gevallen werkelijk geen woord van geloof).
Bovendien kun je er als tegenstander van de vrouw in het ambt niet omheen dat Debora geroepen was.
Dat Hanna geroepen was.
Dat Junia(s) geroepen was.
Dat Jezus zelf als eerste vrouwen opriep de opstanding te verkondigen.

Nogmaals, de nadruk op roeping in vooral de rechterhoek van de refowereld lijkt me onjuist (het resulteert te vaak in "onzinverhalen")
Niet alle roepingsverhalen van predikanten zijn onzin.
De nadruk op de man in het ambt is Bijbels te onderbouwen, maar ook Bijbels onderuit te halen.
Het principiele verschil tussen de aannames van Van der Graaf en Spurgeon (beide voor zover in dit topic aangehaald) ontgaat me ten enen male.

Het is zeker zo, dat op een of andere wijze de persoonlijke ervaringen (overtuigingen ?) mee zullen spelen in het verwoorden van wat een roeping tot het ambt kan zijn.
Wat Spurgeon aan boeken achtergelaten heeft, maakt duidelijk, dat hij het predikambt niet ziet als ZIJN werk. we zouden Paulus dat ook kunnen verwijten (1Cor4:15). Al het andere wat Paulus geschreven heeft getuigt ervan, dat hij niet prat ging op ZIJN bekeringen (hoe zegt gij ik ben van Paulus en ik van... en ik van....)
Voortaan maar geen punt 5 opnemen in mijn rijtje
Ben met je eens, dat een gedachte "het is een mooie studie, mooi beroep", verderop kan leiden tot een geroepen worden.
Dat de nadruk op roeping man in het ambt bijbels te onderbouwen is, maar ook bijbels onderuit te halen is, wordt bepaald door hoe de Schrift verstaan wordt ( en vaak met wat Paulus over deze zaken zegt, zaken die moeilijk te begrijpen zijn, althans volgens Petrus). Van de gedachte dat 1enkele bijbeltekst wel tot 70 uitleggingen verdraagt, ook al staan ze 180 graden tegenover elkaar, ben ik geen voorstander. Direct zeg ik er bij, dat bepaalde nuances niet verloren mogen gaan.
Belangrijke vraag vindt ik bijvoorbeeld, of je een geroepene zou kunnen herkennen aan wat hij zegt (Handel.20:27?)

hg Learsi

[GDK]

Wat Spurgeon aan boeken achtergelaten heeft, maakt duidelijk, dat hij het predikambt niet ziet als ZIJN werk. we zouden Paulus dat ook kunnen verwijten (1Cor4:15).

De prins der predikers was groot in Gods Koninkrijk. Geen discussie daarover. Dat hij bijbelteksten over de (kinder)doop anders interpreteerde dan ik, doet niets af aan mijn waardering en erkenning van zijn roeping. Zo gaat met de vrouw in het ambt ook. Over de bijbelse onderbouwing van de vrouw in het ambt kunnen we twisten, maar dat neemt niet weg dat vrouwelijke ambtsdragers vaak tot grote zegen zijn in de kerk. En dan rest niets anders dan hun roeping te erkennen.

[Chaya]

Is dat niet van alle tijden?

Nee dat denk ik niet, althans, het was nooit eerder zo verdeeld als nu.
Nu komt dat ook doordat veel meer mensen zelf in de Bijbel kunnen lezen, terwijl ze dit vroeger door de voorganger in de kerk uitgelegd kregen.
Lezen vermeerdert kennis.
Maar kennis vermeerdert ook verdeeldheid.

Verder zie je dat de ontwikkelingen in de wereld de kerk niet voorbijgaan. Want dat zou gaan wringen.
Toen vrouwen eenmaal mochten gaan studeren en zelfs een leidinggevende funktie gingen vervullen, werd er gemord dat er geen vrouw op de kansel mocht staan.
Ik vind de discussie op zich wel begrijpelijk.
Maar er zijn nu eenmaal regels en tradities die vastgehouden worden. Waarom zou je als kerk met alle moderniteiten mee moeten gaan? Juist niet!
Als alles wankelt en verandert, God Zelf verandert niet, maar Zijn kerk wel. In een steeds sneller tempo.
Van ons, christenen, wordt vasthoudendheid verwacht.
Ik hoor graag een bevindelijke prediking. Het mag separerend zijn.
Ik heb onder het gehoor van verschillende vrouwelijke predikanten gezeten. Het was oppervlakkig, preek werd voorgelezen, ipv "gepreekt" eentje maakte een paar knollen van fouten. Dat was meerdere mensen opgevallen, ook het bruidspaar in kwestie, hoorde ik later.
En dat is ernstig.
Als iemand mij een vrouwelijke voorganger kan aanwijzen in de lijn van Spurgeon bijvoorbeeld, dan kan ik misschien mijn standpunt wijzigen.

[MoesTuin]

Ik hoor graag een bevindelijke prediking. Het mag separerend zijn.
Ik heb onder het gehoor van verschillende vrouwelijke predikanten gezeten. Het was oppervlakkig, preek werd voorgelezen, ipv "gepreekt" eentje maakte een paar knollen van fouten. Dat was meerdere mensen opgevallen, ook het bruidspaar in kwestie, hoorde ik later.
En dat is ernstig.
Als iemand mij een vrouwelijke voorganger kan aanwijzen in de lijn van Spurgeon bijvoorbeeld, dan kan ik misschien mijn standpunt wijzigen.

Logisch toch dat jij enkel met name vrijzinnige vrouwelijke dominee s kent.
Dit komt omdat in jou kerk geen vrouwelijke predikanten zijn omdat ze (nog) niet hun roeping openlijk mogen volgen.
Als hier nu verandering in komt op termijn (echt een kwestie van tijd nog) komen er vanzelf als dit in jou kerk ook geaccepteerd is bevindelijk separerende prekende vrouwelijke dominee s
Wellicht zelfs in de lijn van Spurgeon.
Dit geldt overigens voor de hele gereformeerde gezindte.

[gravo]

(...)
Als iemand mij een vrouwelijke voorganger kan aanwijzen in de lijn van Spurgeon bijvoorbeeld, dan kan ik misschien mijn standpunt wijzigen.

Ja, zo lust ik er nog wel een!
In feite zeg je hier: " Als iemand mij een vrouwelijke voorganger kan aanwijzen in een tijd of in een kerkgemeenschap waarin dat volstrekt ongehoord is en dus ook nooit voorkomt, ja, dan kan ik misschien mijn standpunt wijzigen".
Een volstrekt ongeloofwaardige voorwaarde. Want je weet dat niemand dat kan aanwijzen.
Je zegt met deze kronkel in feite: ik zal dat nooit accepteren !.

Een fraai verpakte zin waarmee gezegd wordt: "Neen, onder geen enkele voorwaarde!"

Dat is precies hoe het behoudende gedachtegoed altijd werkt: eerst zorgen dat iets nooit ofte nimmer gebeurt en dat feit dan presenteren als rechtvaardiging waarom het ook nooit ofte nimmer zou moeten gebeuren. Het is de zuivere definitie van stilstand.

Helaas, de geschiedenis leert dat deze stilstand-strategie op de lange duur nooit werkt. Op korte termijn kan men wel wat barricaderen, door streng te zijn, geïsoleerd of door enorme inzet en ijver. Maar uiteindelijk komt de drogreden toch aan haar eind.

Dit soort veranderingen beginnen weliswaar in de marge, en dan lijkt de tegenstand altijd erg massief en indrukwekkend (tranentrekken, waarschuwingen, ach en wee), maar als het "middenveld" eenmaal is veroverd, dan gaan ze gewoon door en dringen ze uiteindelijk zelfs door tot de felste voormalige flanken van tegenstand.
Op dat moment veranderen de diehards die het oude standpunt blijven leren en praktiseren, in een verwaarloosbaar kleine groep vreemde zonderlingen. Dat is historische gezien natuurlijk niet fair, maar zo gaat het wel.
Ergo: ik adviseer iedereen om de stilstand-strategie niet te volgen, want je wordt er zelf het slachtoffer van.

gravo

[Chaya]

Ja, zo lust ik er nog wel een!

Proost dan maar.

In feite zeg je hier: " Als iemand mij een vrouwelijke voorganger kan aanwijzen in een tijd of in een kerkgemeenschap waarin dat volstrekt ongehoord is en dus ook nooit voorkomt, ja, dan kan ik misschien mijn standpunt wijzigen".
Een volstrekt ongeloofwaardige voorwaarde. Want je weet dat niemand dat kan aanwijzen.
Je zegt met deze kronkel in feite: ik zal dat nooit accepteren !.

Een fraai verpakte zin waarmee gezegd wordt: "Neen, onder geen enkele voorwaarde!"

Ja, en dat jij daar moeite mee hebt, laat mij niet van standpunt veranderen hoor. Ik volg de Bijbel.

Ergo: ik adviseer iedereen om de stilstand-strategie niet te volgen, want je wordt er zelf het slachtoffer van.

Ik heb zitten denken, ik ben nog nooit slachtoffer geworden vanwege een stilstand-strategie, wel van een (te snelle) vooruitgang!

Ik heb mijn mening niet gebaseeerd op van horen zeggen, maar heb eerder geschreven dat ik diverse keren onder het gehoor van een vrouwelijke predikant heb gezeten.
En dat dit mij niet goed is bekomen, en niet alleen mij.

@Gravo, wist jij dat er nu mensen van 80 jaar en ouder hun kerkelijke gemeente moeten verlaten vanwege het aanstellen van een vrouwelijke voorganger? Hun stem wordt niet gehoord, althans, niet serieus genomen, want als je bejaard bent tel je niet meer mee kennelijk.
Wat zeg je tegen hen??

[naamloos]

Ik volg de Bijbel.

Dat wil zeggen: jouw interpretatie van de Bijbel. Voorwaar een heel verschil!
Iedereen interpreteert. Iemand die jouw interpretatie niet deelt kan evengoed zeggen ''Ik volg de Bijbel.''

[gravo]

@Gravo, wist jij dat er nu mensen van 80 jaar en ouder hun kerkelijke gemeente moeten verlaten vanwege het aanstellen van een vrouwelijke voorganger? Hun stem wordt niet gehoord, althans, niet serieus genomen, want als je bejaard bent tel je niet meer mee kennelijk.
Wat zeg je tegen hen??

Wat is dat voor een dramatische voorstelling van zaken. Mensen van 80 jaar en ouder moeten hun kerkelijke gemeente verlaten? Omdat de kerkenraad een vrouwelijke voorganger heeft aangesteld?
Dat moeten ze dan toch echt van henzelf, denk ik! Ze zijn vrij om te blijven of te gaan.
Hoeveel oude mensen verlaten echt om die reden de kerk? Te verwaarlozen, dunkt me.
Moeten is geen goed werkwoord in de kerk. Suggereer niet dat mensen gedwongen worden tot zo'n stap. Volkomen onzin!

Weet je Chaya, waarom ik dit ook weer zo ongeloofwaardig vind?

1. Veel mensen van 80 jaar en ouder krijgen sowieso moeite met de kerkgang, vanwege hun lichamelijke gebreken. Doofheid, vermoeidheid, niet goed kunnen zitten. Zij onderhouden het contact via bezoek en kerktelefoon of diensten via het Internet.
2. Het is heel normaal dat naarmate je ouder wordt een jongere generatie het bestuur van je vereniging, kerk, bedrijf of stichting over neemt en dat dat gepaard gaat met veranderingen. Ja, die worden soms niet begrepen door de oudere generatie. Maar ik ken maar heel weinig voorbeelden van organisaties die leden vanwege hun verschil in inzicht of het niet kunnen meemaken van veranderingen wegsturen. Jij suggereert dat met je moeten nu wel.
3. Als je bejaard bent, ben je bejaard. En dan hoor je ook niet meer degene te zijn die de antwoorden op de huidige vragen moet geven. Dat betekent niet dat je niet meer mee telt. Het betekent gewoon dat je niet meer in de kracht van je leven bent. Helaas, daar kun je niet verontwaardigd over doen, hoe graag je dat ook zou willen. Veranderingen voltrekken zich vaak met een generatie-wisseling.
4. Hun stem wordt niet gehoord? Gelukkig, we hebben altijd Chaya nog, die namens hen het grote onrecht kan aankaarten. Of ze daar op zitten te wachten, nu ze 80 jaar of ouder zijn. Mwah. Ook niet aantoonbaar, deze losse flodder.
5. Het komt mij voor dat de grootste uitdaging voor de kerken niet is dat er te weinig bejaarden zijn. Nee, de zorgen gaan over het geringe aantal jongeren, over het gebrek aan relevantie van het geloof voor de nieuwe generaties, binnen en buiten de kerk.

Chaya, volgende keer beter,

gravo

PS. Bij dezen nog het herderlijk spreken van gravo voor alle mensen die 80 jaar en ouder zijn:
Houdt moed! U hoeft niet weg! U telt gewoon mee! Uw stem wordt gehoord! U mag gewoon blijven. We gaan u alleen niet meer vragen voor de kerkenraad.

[Chaya]

Wat is dat voor een dramatische voorstelling van zaken. Mensen van 80 jaar en ouder moeten hun kerkelijke gemeente verlaten? Omdat de kerkenraad een vrouwelijke voorganger heeft aangesteld?
Dat moeten ze dan toch echt van henzelf, denk ik! Ze zijn vrij om te blijven of te gaan.
Hoeveel oude mensen verlaten echt om die reden de kerk? Te verwaarlozen, dunkt me.
Moeten is geen goed werkwoord in de kerk. Suggereer niet dat mensen gedwongen worden tot zo'n stap. Volkomen onzin!

Omdat er opeens een vrouwelijke dominee voor hun deur staat. Dat willen zij niet, om bijbelse redenen.
Ik lees diverse kerkbladen, ik werk bij oudere mensen en hoor dus heel veel hierover.

PS. Bij dezen nog het herderlijk spreken van gravo voor alle mensen die 80 jaar en ouder zijn:
Houdt moed! U hoeft niet weg! U telt gewoon mee! Uw stem wordt gehoord! U mag gewoon blijven. We gaan u alleen niet meer vragen voor de kerkenraad.

Met deze opmerking toon je aan dat je totaal geen empathische gevoelens hebt.
Maar die had ik ook niet verwacht, je bevestigt het alleen zelf nog.

. Hun stem wordt niet gehoord? Gelukkig, we hebben altijd Chaya nog,

Iemand zal het toch tegen dominee gravo moeten zeggen!

[gravo]

Omdat er opeens een vrouwelijke dominee voor hun deur staat. Dat willen zij niet, om bijbelse redenen.
Ik lees diverse kerkbladen, ik werk bij oudere mensen en hoor dus heel veel hierover.
(...)

Als mensen daar echt een probleem van maken, dan zal het pastorale probleem waar men mee te kampen heeft, ook wel meevallen, vermoed ik.

Als je echt hulp nodig hebt op geestelijk vlak en je kunt het niet bespreken met je vrouwelijke arts, je vrouwelijke mantelzorger, je vrouwelijke zorgverlener, je vrouwelijke schoondochter, je eigen dochter, de vrouwelijke pastorale helpster, je vriendin van de vrouwenvereniging, je buurvouw, je jongere zus, je oudere zus, je podotherapeute of de vrouwelijke koster...., als je in werkelijke geestelijke nood bent, met God worstelt, de wanhoop nabij en als alle machten van de wereld, de duivel en je eigen hart je belagen en door angst, schuld en beklag dreigen te vermorzelen, dan denk ik niet dat je een vrouwelijke predikante die kennelijk door de kerkenraad van je eigen ligging is aangesteld en haar taak consciëntieus uitoefent, aanbelt en met jou wil spreken, bidden en zingen, de deur wijst.
Alleen al de gewone christelijke omgangsvormen en waarden zouden dit moeten verhinderen. De onbeschaamdheid. Maar waar ik op doel is dat de nood van het hart niet naar de buitenkant kijkt, maar zoekt naar een innerlijke, inhoudelijke leniging en troost.
Door je tranen heen zie je niet of iemand vrouw of man is en maakt het ook niet uit.

Als je de deur sluit en iemand niet wil ontvangen (of dreigt uit de kerk te stappen) dan is er helemaal geen nood. Dan is het afgeven op vrouwen die geroepen zijn tot het ambt van helder en leraar niets anders dan een bedenkelijke tijdvulling, een kwalijke hobby, een onbeleefde protesthouding, daartoe al of niet opgehitst door een dode vlieg die de zalf verderft. Heeft op dat moment niets met de Bijbel te maken.

Tip: je kunt mensen ontmoeten en een goed gesprek hebben, ondanks meningsverschillen. Zeker als mensen het goed met je voor hebben. Ik lees diverse kerkbladen, ik ken veel oudere mensen en hoor dus heel veel hierover, domina Chaya.

gravo

[Chaya]

Als je echt hulp nodig hebt op geestelijk vlak en je kunt het niet bespreken met je vrouwelijke arts, je vrouwelijke mantelzorger, je vrouwelijke zorgverlener, je vrouwelijke schoondochter, je eigen dochter, de vrouwelijke pastorale helpster, je vriendin van de vrouwenvereniging, je buurvouw, je jongere zus, je oudere zus, je podotherapeute of de vrouwelijke koster....,

Dat zijn geen kerkelijke ambten!

Als je de deur sluit en iemand niet wil ontvangen (of dreigt uit de kerk te stappen) dan is er helemaal geen nood.

Dat is er ook niet altijd, maar predikanten maken er een - overigens goede - gewoonte van om bezoekjes af te leggen bij 80plussers.
Maar deze mensen willen geen pastorale begeleiding hebben en niet begraven worden door een vrouwelijke voorganger.

Jij walst kompleet over de principiële bezwaren van deze mensen heen en wil jouw vrijzinnige visie hieromtrent hen opdringen.
DAT is precies de reden waarom zij dan vertrekken, want ook in hun kerk zitten dergelijke figuren.
Zij kunnen hier vaak niet tegenop.

Bezoek je weleens dementerende ouderen? Zo ja, dan weet je dat je bij hen deze vernieuwingen helemaal niet moet gaan doorvoeren, want dat veroorzaakt angst en onrust.
Er was een oude dame in het verpleeghuis die heel onrustig werd van een bepaald gezang dat gezongen werd.
Uit respect voor haar zongen wij dit dan niet meer.
Als zo iemand ineens pastoraal wordt bezocht door de vrouwelijke voorganger van dat tehuis, kun je grote problemen krijgen.

Ik sprak met een vrouwelijke dominee in het verpleeghuis en benoemde dit. Zij herkende dit zeker en ze vertelde dat familie dan aangeeft dat zij liever een eigen predikant laten komen. (of pastoraal medewerker)
Zij toonde zich zeer empatisch en sympathiek! en ging hier zorgvuldig mee om.

ORTHODOXEN WORSTELEN OVER ROL VAN DE VROUW IN DE KERK

[gravo]

Dat zijn geen kerkelijke ambten!

Dat is er ook niet altijd, maar predikanten maken er een - overigens goede - gewoonte van om bezoekjes af te leggen bij 80plussers.
Maar deze mensen willen geen pastorale begeleiding hebben en niet begraven worden door een vrouwelijke voorganger.

Jij walst kompleet over de principiële bezwaren van deze mensen heen en wil jouw vrijzinnige visie hieromtrent hen opdringen.
DAT is precies de reden waarom zij dan vertrekken, want ook in hun kerk zitten dergelijke figuren.
Zij kunnen hier vaak niet tegenop.

Bezoek je weleens dementerende ouderen? Zo ja, dan weet je dat je bij hen deze vernieuwingen helemaal niet moet gaan doorvoeren, want dat veroorzaakt angst en onrust.
Er was een oude dame in het verpleeghuis die heel onrustig werd van een bepaald gezang dat gezongen werd.
Uit respect voor haar zongen wij dit dan niet meer.
Als zo iemand ineens pastoraal wordt bezocht door de vrouwelijke voorganger van dat tehuis, kun je grote problemen krijgen.

Ik sprak met een vrouwelijke dominee in het verpleeghuis en benoemde dit. Zij herkende dit zeker en ze vertelde dat familie dan aangeeft dat zij liever een eigen predikant laten komen. (of pastoraal medewerker)
Zij toonde zich zeer empatisch en sympathiek! en ging hier zorgvuldig mee om.

ORTHODOXEN WORSTELEN OVER ROL VAN DE VROUW IN DE KERK

Ik geloof er nog steeds geen bal van, maar goed.
Om het kort en goed te zeggen: ik vind het nu een enorm huil- en klaagverhaal. Men oogst gewoon wat men heeft gezaaid. Eerst enorme angst aankweken tegen deze tijd, tegen elke verandering, tegen dit, en dat en zus en zo, de indruk wekkend dat God over alles vertoornd is, dat het tegen de Bijbel is en noem maar op. Maar als dan blijkt dat dit helemaal zo'n vaart niet loopt en een nieuwe generaties gewoon nieuwe dingen doet, ja, dan is niemand er op voorbereid en is het voer voor verontwaardiging. Mensen zijn gewoon op een dwaalspoor gebracht en plukken daar nu de wrange vruchten van. Jammer, ik kan er ook niets meer aan doen als men de mensen in de kerk zo krampachtig heeft opgevoed.

gravo.

[Chaya]

Ik geloof er nog steeds geen bal van, maar goed.

Dat is dan aan jou, als jij denkt dat ik dit lieg, kan ik daar verder weinig aan doen.
Het is voor iedereen te verifiëren nl.

Om het kort en goed te zeggen: ik vind het nu een enorm huil- en klaagverhaal.

Ook die opmerking laat ik voor jouw rekening.

Men oogst gewoon wat men heeft gezaaid.

En wat oogst jij?
Je bent zelf opgegroeid met het reformatorische gedachtengoed en dat jij je er niet meer in kunt vinden vind ik prima.
Maar dat jij vervolgens hier op een reformatorisch forum (tenminste, met die achtergrond is het opgericht) jouw denigrerende opmerkingen hierover maakt, dan ga ik daar tegenin ja. Al zal dat niets veranderen, dat weet ik.

Weet je, als ik jarenlang enthousiast lid ben geweest van een tennisclub maar me niet meer kon verenigen met hun strenge regels (verplicht witte rokjes, witte sneakers, en zo) dan zeg ik mijn lidmaatschap op, geef me op bij de plaatselijke voetbalclub en ga daar sporten.
Maar ik ga op hun forum of clubblad niet ageren tegen die belachelijke strenge regels.

Jammer, ik kan er ook niets meer aan doen als men de mensen in de kerk zo krampachtig heeft opgevoed.

Je bent anders telkens wel aktief om het te bestrijden.
Misschien kun je je beter aanmelden bij geloofsgesprek.

[gravo]

Ik sprak met een vrouwelijke dominee in het verpleeghuis en benoemde dit. Zij herkende dit zeker en ze vertelde dat familie dan aangeeft dat zij liever een eigen predikant laten komen. (of pastoraal medewerker)
Zij toonde zich zeer empatisch en sympathiek! en ging hier zorgvuldig mee om.

Nou, hartstikke goed. Zo zou ik er ook mee omgaan. Er is altijd wel een mouw aan te passen. De aanstelling van een vrouwelijke predikant hoeft dus niet te worden tegengegaan, omdat er bij oudere mensen soms geen ingang is. Een kwestie van verstandig en empathisch beleid. Top.

Maar dit is toch een heel ander verhaal dan je eerste bozige verontwaardiging dat mensen hun kerken moeten verlaten, omdat er een vrouwelijke predikant is aangesteld. Veel te kort door de bocht en in mijn ogen nog steeds onrealistisch.

gravo

[Liekels]

Quote="Chaya"]Omdat er opeens een vrouwelijke dominee voor hun deur staat. Dat willen zij niet, om bijbelse redenen.
Ik lees diverse kerkbladen, ik werk bij oudere mensen en hoor dus heel veel hierover.

Met deze opmerking toon je aan dat je totaal geen empathische gevoelens hebt.
Maar die had ik ook niet verwacht, je bevestigt het alleen zelf nog.
-------------------------------------------------------------------------------------------

Gelukkig heb jij wel empatische gevoelens voor hen, daar zullen ze blij mee zijn, dat is ook nodig. Alleen waar zijn de empatische gevoelens voor de mensen die juist wel voorstander zijn voor meer vrouwlijke predikant, het gaat om de boodschap die gebracht wordt. Voor zelfdenkende is empathie niet zo moeilijk, dit ook voor anders denkenden is ook waardevol en een iets moeilijkere weg om in te slaan, maar misschien wel overdenkbaar.