Boekenlezer schreef:Sowieso natuurlijk erg complex, om een gebeuren van zeer lang geleden, waar je bar weinig van weet, wetenschappelijk uit te pluizen. Dan krijg je een hoeveelheid veronderstellingen van heb ik jou daar.
Dat valt allicht mee hoor. Ik zal een lijstje geven.
1)
Er bestaat een universum. Dit is niet te bewijzen en dus een aanname.
2)
Over dat universum kunnen wij zinvolle uitspraken doen. (sterk verbonden aan 1)
3)
Wiskunde is als taal geschikt om dat soort uitspraken te formuleren.4)
De logica zoals wij die kennen, is correct. (je hebt logica nodig om hier een uitspraak over te doen, dus is deze uitspraak niet te bewijzen).
Dit zijn aannames waar je werkelijk waar nooit iemand over hoort. Bedenk je eens in hoe je wilt argumenteren dat een van bovenstaande aannames niet waar zou zijn...
Nu een paar waar sommige mensen wat meer moeite mee hebben.
5)
Natuurlijke gevolgen hebben natuurlijke oorzaken. Dit is in principe naturalisme/materialisme. Het is niet te bewijzen, omdat wetenschap zich beperkt tot het natuurlijke en dus niets kan met het bovennatuurlijke. Dit is uiteraard waar de meeste gelovigen hun twijfels bij zullen hebben. En ze kunnen best gelijk hebben, maar als wetenschap als middel wil werken, zul je dit moeten aannemen. Doe je het niet, dan bedrijf je geen wetenschap meer.
6)
De natuurwetten die vandaag gelden, golden in het verleden ook. Dit is uniformitarisme en technisch gezien niet te bewijzen, hoewel er natuurlijk genoeg aanwijzingen zijn dat het waar is. We kijken met telescopen letterlijk terug in de tijd en we zien processen zich op dezelfde manier voltrekken als tegenwoordig. Het kan natuurlijk dat alles totaal anders was maar dat het éffect zo is dat het precies LIJKT alsof het hetzelfde is.
Ook kunnen we bepaalde natuurconstanten extreem precies meten en we merken gewoon geen verandering. Het kan natuurlijk dat om onverklaarbare reden morgen de zwaartekracht wordt omgedraaid of dat de sterke atoomkracht verdubbelt, maar iedereen die vrijwillig in een vliegtuig stapt, accepteert uniformitarisme in de praktijk.
Dit zijn voor zover ik weet de 6 fundamentele aannames van de wetenschap, waarvan sommigen - meestal om religieuze redenen - er aan slechts 2 willen twijfelen. Maar goed, wetenschap kan worden gedefinieerd als de menselijke activiteit van het zoeken naar het
best werkende natuurlijke model om natuurlijke fenomenen te verklaren.
En dus hoewel er inderdaad een zekere mate aan speculatie is bij zaken uit het verleden, is het ook weer niet zoveel als sommigen willen doen geloven. Jij, Boekenlezer, hebt het over "een hoeveelheid veronderstellingen van heb ik me jou daar," maar zou je daar dan specifieke voorbeelden van kunnen geven? Pak een willekeurig onderwerp, een willekeurig onderzoeksfeitje en werk dan uit welke veronderstellingen er in jouw gedachten allemaal aan te pas komen. Ik ben daar namelijk best benieuwd naar, ook omdat ik vermoed dat je wel overtuigd bent dat er veel veronderstellingen zijn, maar dat nu ik het je zo specifiek vraag, je met minder voorbeelden kunt komen dan je zelf denkt.
Verder denk ik dat de Bijbel wel iets meer openbaart dan alleen het waarom. Anders zou er ook volstaan kunnen zijn met de melding, dat de aarde ooit door God geschapen is. Maar zo is de Bijbel niet.
Maar dan kom je dus in de problemen met bekende natuurlijke feiten (en aanname 5). Anderzijds, als het God te doen was geweest om wetenschappelijk correcte informatie te verschaffen, dan zijn er toch een aantal zaken die erin hadden kunnen staan die de beschavingsontwikkeling behoorlijk had kunnen helpen: de equivalentie tussen materie en energie; het feit dat ziekten worden veroorzaakt door microben; de wetten van Maxwell, de mechanicawetten van Newton en zo is er nog wel meer te bedenken. Nee, roept men dan, want dat hadden de mensen destijds niet begrepen en de Bijbel is geschreven met hen op het oog. Prima, maar dan vervalt dus het hele punt.
Ze zeggen wel eens, dat micro-evolutie wel bewezen is, en prima samengaat met het christelijke geloof, maar de macro-evolutie niet.
Alleen is er met al het onderzoek dat in de afgelopen eeuw is verricht, nog nooit een
biologisch-genetisch mechanisme gevonden waar je dat onderscheid op zou kunnen baseren. Feitelijk betekent het onderscheid dat er twee soorten DNA moeten bestaan - een deel dat vrijelijk mag variëren 'binnen de soort' en een deel dat de 'soortheid' bepaalt en dus niet mag variëren. Die twee soorten bestaan echter niet of zijn in ieder geval nog niet ontdekt. Het blijkt gewoon dat AL het DNA vrijelijk muteert zonder enige beperking.
Nu is er natuurlijk onmiskenbaar verandering en ontwikkeling in de natuur. De natuur is niet statisch, in tegenstelling tot wat ze ooit op grond van Aristoteles dachten. Ik vraag me alleen af of ik dat micro-evolutie zou willen noemen, aangezien die term dan toch weer de suggestie oproept van een veel groter evolutionair raamwerk, wat dan zonder twijfel de macro-evolutie zal zijn.
Hoe zou je het anders willen noemen? Kijk, evolutie is bijzonder elegant te definiëren:
de wijziging van de allel-frequenties in een genenpoel over tijd.Een allel is een variant van hetzelfde gen, bijvoorbeeld voor oogkleur (er even vanuitgaand dat 1 gen daarvoor verantwoordelijk is.
Stel je hebt een populatie mensen en 50% heeft het allel voor blauwe ogen en 50% het allel voor bruine ogen. Omdat mensen bruine ogen aantrekkelijker vinden dan blauwe, krijgen mensen met bruine ogen meer kinderen en na X generaties is de verdeling 25%-75%. De allel-frequentie is gewijzigd en dus is er sprake van evolutie volgens bovenstaande definitie.
Nu, op een gegeven moment vindt er een mutatie plaats en ontstaat er een allel voor groene ogen. De verdeling is dan 25-74-1 voor blauw-bruin-groen. De allel-frequentie is weer gewijzigd en dus is ook dit evolutie. Misschien wordt het allel voor groen weer weggeselecteerd of neemt de verhouding ervan juist toe, dat doet er in principe niet toe.
