Vasten

[Lalage]

Ik kan ook niets bedenken wat het voor God toevoegt of afdoet als je met een knorrende maag gaat bidden en/of je op hem richt.

Misschien is het eerder andersom: als je een copieuze maaltijd achter de kiezen hebt en/of indommelt bij een glas wijn, ben je niet meer scherp om naar God en de medemens te luisteren. In onze tijd is een sobere levensstijl wel meer een uitdaging dan vroeger. We consumeren wat af, kopen allerlei spullen die we misschien helemaal niet nodig hebben. Ook daarin zou je het kunnen zoeken. Er zijn bijvoorbeeld mensen die een bepaalde periode geen nieuwe kleding kopen.

[Marnix]

Misschien is het eerder andersom: als je een copieuze maaltijd achter de kiezen hebt en/of indommelt bij een glas wijn, ben je niet meer scherp om naar God en de medemens te luisteren. In onze tijd is een sobere levensstijl wel meer een uitdaging dan vroeger. We consumeren wat af, kopen allerlei spullen die we misschien helemaal niet nodig hebben. Ook daarin zou je het kunnen zoeken. Er zijn bijvoorbeeld mensen die een bepaalde periode geen nieuwe kleding kopen.

Juist in deze tijd eten we gemiddeld veel te veel. Je hoeft alleen maar naar cijfers van overgewicht / obesitas te kijken om te zien dag bepaalde vormen van voedelvasten wel goed zou zijn. Daarom denken we misschien dat we niet meer zonder kunnen en denken met na 1 gemiste maaaltijd: ik heb honger en nu kan ik me juist niet goed focussen. Maar als je die stap voorbij bent lijkt dat allemaal erg mee te vallen. En vasten lijkt ook wel andere positieve effecten te hebben vokr lichaam en geest. Maar inderdaad, “spullen vasten” kan ook werken want we kopen teveel. Tijdvasten ook want we plannen onze agenda’s te vol. Telefoonvasten ook want we zitten veel te veel op dat ding. En eetvasten ook. Of alcoholvasten. Al die voorbeelden kunnen heel veel tijd en andere voordelen opleveren.

[naamloos]

Misschien is het eerder andersom: als je een copieuze maaltijd achter de kiezen hebt en/of indommelt bij een glas wijn, ben je niet meer scherp om naar God en de medemens te luisteren. In onze tijd is een sobere levensstijl wel meer een uitdaging dan vroeger. We consumeren wat af, kopen allerlei spullen die we misschien helemaal niet nodig hebben. Ook daarin zou je het kunnen zoeken. Er zijn bijvoorbeeld mensen die een bepaalde periode geen nieuwe kleding kopen.

Dat vind ik behoorlijk zwart-wit, er zit nog heel wat tussen een copieuze maaltijd met een flinke slok wijn en een knorrende maag.
Volgens mij kunnen beide uitersten nogal afleidend zijn, al ga ik niet zover om te stellen dat geen of juist veel eten niet samen kan gaan met 'luisteren,' ik zie niet in hoe dat elkaar uit zou sluiten (of je moet jezelf van de wereld gedronken hebben).
Geen idee waar de gedachte vandaan komt dat je ongemak moet ervaren om beter in staat te zijn te communiceren met God.
Net alsof God het niet leuk zou vinden als we het naar ons zin hebben, dat vind ik een vreemde gedachte.
Ik geniet zo af en toe samen met wat vrienden of familie heerlijk van een uitgebreide maaltijd met een wijntje erbij. Dat werkt juist verbindend.
Ik eet trouwens maar 2 x per dag, niet om sober te zijn maar dat past me gewoon veel beter. En snaaien doe ik ook niet om dezelfde reden.
En als ik met iets zou willen minderen of tijdelijk iets wil stop zetten, dan doe ik dat doorgaans om de een of andere reden.
En die reden is niet omdat ik dan beter zou kunnen bidden ofzo, want dat volgt er voor mij totaal niet uit.
Ik 'vast' niet om het vasten, en domweg regels opvolgen die in mijn beleving niets toevoegen, die ik zelfs desgevraagd niet uit kan leggen omdat ik er geen enkele logica in zie, is niet echt wat voor mij.

[Marnix]

Dat vind ik behoorlijk zwart-wit, er zit nog heel wat tussen een copieuze maaltijd met een flinke slok wijn en een knorrende maag.
Volgens mij kunnen beide uitersten nogal afleidend zijn, al ga ik niet zover om te stellen dat geen of juist veel eten niet samen kan gaan met 'luisteren,' ik zie niet in hoe dat elkaar uit zou sluiten (of je moet jezelf van de wereld gedronken hebben).
Geen idee waar de gedachte vandaan komt dat je ongemak moet ervaren om beter in staat te zijn te communiceren met God.
Net alsof God het niet leuk zou vinden als we het naar ons zin hebben, dat vind ik een vreemde gedachte.
Ik geniet zo af en toe samen met wat vrienden of familie heerlijk van een uitgebreide maaltijd met een wijntje erbij. Dat werkt juist verbindend.
Ik eet trouwens maar 2 x per dag, niet om sober te zijn maar dat past me gewoon veel beter. En snaaien doe ik ook niet om dezelfde reden.
En als ik met iets zou willen minderen of tijdelijk iets wil stop zetten, dan doe ik dat doorgaans om de een of andere reden.
En die reden is niet omdat ik dan beter zou kunnen bidden ofzo, want dat volgt er voor mij totaal niet uit.
Ik 'vast' niet om het vasten, en domweg regels opvolgen die in mijn beleving niets toevoegen, die ik zelfs desgevraagd niet uit kan leggen omdat ik er geen enkele logica in zie, is niet echt wat voor mij.

Sorry dat ik even reageer waar je op Lalage reageert maar het valt me op dat je sommige dingen nogal vanuit een bepaald perspectief invult. Allereerst zegt je “je moet blijkbaar ongemak ervaren om beter met God te kunnen communiceren”. Maar dat is niet de essentie van vasten. Het gaat juist om een tijdje meer focus aanbrengen wat irts positiefs is. Dat je daar iets voor laat helpt daarin mee en dat is misschien een offer maar de mensen die ik spreek ervaren dar niet zozeer als een ongemak maar als een gemak in het aanbrengen van die focus waardoor ze hun doel (meer tijd met God doorbrengen, meer met hem communiceren) juist beter bereiken. Dat is een heel andere invalshoek. Die mensen denken als de 40-dagen-tijd begint of ze om andere reden weer op een bepaalde manier vasten ook niet: “nee he, we moeten weer” maar doen het weer omdat ze juist de positieve kant ervan kennen.

Daarnaast dus: “net alsof God het niet leuk zou vinden als we het naar onze zin hebben”. Dan heb je er weinig van begrepen (wat me verbaast want ik vind je doorgaans juist best diepzinnig in je reacties). Waarom zegt God dat we niet teveel naar de fles moeten grijpen of onze buik niet onze God moet zijn? Niet omdat Hij wil dat we een saai leven hebben waarin plezier en genot geen plek mag hebben maar wel in een leven met Hem. Hij heeft ons geluk voor ogen en daarom geeft hij plaats aan tijden van feest en tijden van bezinning. En dat zie je ook bij Jezus. Hij feest bij de bruiloft in Kana (met meer dan genoeg goede wijn) maar hij vast ook in de woestijn. Vasten sluit feesten niet uit, ze volgen elkaar juist vaak op. En misschien zijn de feesten na het vasten wel des te beter. Als je soms zonder iets doet ga je het daarna weer extra waarderen en ervan genieten. Misschien missen we dat als westerlingen juist wel eens, die afwisseling omdat we altijd eten en drinken in overvloed hebben. Met je slot ben ik het dan wel eens. Je vast niet omdat het moet of hoort maar met een goede, positieve reden. Je gaat er niet beter van bidden maar hebt er wel meer tijd voor

[naamloos]

Sorry dat ik even reageer waar je op Lalage reageert maar het valt me op dat je sommige dingen nogal vanuit een bepaald perspectief invult. Allereerst zegt je “je moet blijkbaar ongemak ervaren om beter met God te kunnen communiceren”. Maar dat is niet de essentie van vasten. Het gaat juist om een tijdje meer focus aanbrengen wat irts positiefs is. Dat je daar iets voor laat helpt daarin mee en dat is misschien een offer maar de mensen die ik spreek ervaren dar niet zozeer als een ongemak maar als een gemak in het aanbrengen van die focus waardoor ze hun doel (meer tijd met God doorbrengen, meer met hem communiceren) juist beter bereiken. Dat is een heel andere invalshoek. Die mensen denken als de 40-dagen-tijd begint of ze om andere reden weer op een bepaalde manier vasten ook niet: “nee he, we moeten weer” maar doen het weer omdat ze
juist de positieve kant ervan kennen.

Ik snap het als je mijn reactie niet Bijbels vindt, dat is ie ook niet. Ik praat gewoon vanuit mijn eigen ervaring en die staat er in de Bijbel niet bij.
Ik heb uiteraard niks tegen een positief perspectief, mooi als het zo kan werken, maar dat is geen garantie natuurlijk.
In mijn ex-gemeente was vasten een soort 'moeten' net zoiets als 'tongentaal. Als je gelovig bent hoorde dat er gewoon bij.
Maar ik heb precies nul keer gemerkt dat ik door te vasten dichter bij God ben gekomen, zijn wil beter heb leren kennen o..i.d.
Ik had gewoon last van een aantal bekende negatieve symptomen die bij het niet eten horen zoals misselijk, duizelig, hoofdpijn, slechte concentratie. (en die tongentaal is trouwens ook grandioos mislukt)
Een aantal gemeenteleden die meer doorzettingsvermogen hadden dan ik en/of meer geloof in het fenomeen vasten gingen net zo lang door tot ze iets gingen merken. De 1 ging stemmen horen, een ander zei een engel te hebben gezien, en een volgende beweerde iets over dromen en visioenen.
Nou ben ik niet zo 'zweverig' aangelegd dus ik heb gewoon even opgezocht wat vasten met je lichaam en geest kan doen.
Om het even bij het geestelijke te houden, hallicunaties, stemmen horen, tot aan een psychoses toe.
En natuurlijk werd alles wat anders dan normaal was geduidt als van God afkomstig, maar sorry, daar geloof ik echt niks van.

Daarnaast dus: “net alsof God het niet leuk zou vinden als we het naar onze zin hebben”. Dan heb je er weinig van begrepen (wat me verbaast want ik vind je doorgaans juist best diepzinnig in je reacties). Waarom zegt God dat we niet teveel naar de fles moeten grijpen of onze buik niet onze God moet zijn? Niet omdat Hij wil dat we een saai leven hebben waarin plezier en genot geen plek mag hebben maar wel in een leven met Hem. Hij heeft ons geluk voor ogen en daarom geeft hij plaats aan tijden van feest en tijden van bezinning. En dat zie je ook bij Jezus. Hij feest bij de bruiloft in Kana (met meer dan genoeg goede wijn) maar hij vast ook in de woestijn. Vasten sluit feesten niet uit, ze volgen elkaar juist vaak op. En misschien zijn de feesten na het vasten wel des te beter. Als je soms zonder iets doet ga je het daarna weer extra waarderen en ervan genieten. Misschien missen we dat als westerlingen juist wel eens, die afwisseling omdat we altijd eten en drinken in overvloed hebben. Met je slot ben ik het dan wel eens. Je vast niet omdat het moet of hoort maar met een goede, positieve reden. Je gaat er niet beter van bidden maar hebt er wel meer tijd voor

Ik pleit natuurlijk niet voor overmatig eten en drankgebruik.
Zo af en toe een uitgebreide maaltijd met een glas wijn erbij met vrienden vind ik geen enkel probleem. Gezellig en verbindend, en we hebben het, als het zo uitkomt, ook geestelijke gesprekken over God en de interpretatie van de Bijbel.
Eten met of zonder familie en vrienden verhinderd of verstoord op geen enkele manier mijn gedachten of communicatie.
Door gewoon normaal te blijven eten kan ik me doorgaans goed concentreren, en heb ik geen last van andere lichamelijk (of eventueel geestelijke) klachten.
Daarnaast ga ik er gewoon vanuit dat God het goede met de mensen voor heeft, en dus gebruik ik m'n boerenverstand en eet, drink en slaap ik naar wat ik denk nodig te hebben.
Maar nogmaals, als een ander dingen anders invult en positieve ervaringen heeft ... van mij mag hij/zij natuurlijk.
Zelf blijf ik bij mijn eigen realiteit, en (waarschijnlijk mede vanwege mijn achtergrond) ben ik huiverig om me dingen in te beelden en die vervolgens voor Gods waarheid te 'verkopen.'

[Marnix]

Ik snap ook dat als vasten een moeten is, dat niet gaat werken wat ik alleen probeer uit te leggen os dat er ook mensen zij die het wel doen en het anders, positiever, ervaren. Dat kan zijn omdat het voor die mensen wel werkt en voor anderen niet maar dat kan natuurlijk ook aan de basis liggen. De Bijbel laat ook zien dat je verkeerd kan vasten en goed kan vasten. Als iets op en verkeerde manier wordt gedaan is het alleen ook niet het beste om het kind dan maar met het badwater weg te gooien en het helemaal niet te doen. Jouw ervaring wil niet zeggen dat er geen goede manier van vasten bestaat die een positieve uitwerking heeft of dat die voor jou niet zou bestaan.

Verder met je eens dat het geen moeten is.

[naamloos]

Ik snap ook dat als vasten een moeten is, dat niet gaat werken wat ik alleen probeer uit te leggen os dat er ook mensen zij die het wel doen en het anders, positiever, ervaren. Dat kan zijn omdat het voor die mensen wel werkt en voor anderen niet maar dat kan natuurlijk ook aan de basis liggen. De Bijbel laat ook zien dat je verkeerd kan vasten en goed kan vasten. Als iets op en verkeerde manier wordt gedaan is het alleen ook niet het beste om het kind dan maar met het badwater weg te gooien en het helemaal niet te doen. Jouw ervaring wil niet zeggen dat er geen goede manier van vasten bestaat die een positieve uitwerking heeft of dat die voor jou niet zou bestaan.

Verder met je eens dat het geen moeten is.

Ik denk dat ik toch wel zonder al te veel pretenties kan stellen dat de meeste gezonde mensen gewoon honger krijgen als ze niet eten, en meer of minder klachten gaan ervaren, waarvan ik een verminderde concentratie in dit verband behoorlijk belangrijk vind.
Volgens mij functioneren de meeste mensen het best als ze op een normale manier eten, drinken, slapen, bewegen enzo.
Ik zie mijn ervaring niet als een maatstaf (een criterium/graadmeter) waarnaar ik iets of iemand beoordeel, maar meer als een norm (een regel/standaard/richtsnoer hoe iets normaal gesproken is).

Ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar mijn overtuiging is dat er vooraf een bepaalde uitwerking aan het vasten wordt toegeschreven die dan achteraf ook zo wordt geinterpreteerd. (het is geen wetmatigheid dat het 1 uit het ander volgt)
Net zoiets als een potje afslankpillen kopen die je dan op de goede manier dient te gebruiken voor een positief effect.
2 x daags een pil, en bij voorkeur niet meer dan max 1500 calorieën per dag nuttigen, en voor het maximale effect na het innemen van het middel minimaal een half uur hardlopen ofzo.
Mensen die in de werking van de afslankpil geloven praten positief over het middel, mensen die sceptisch zijn zeggen gewoon dat de kilo's die ze zijn kwijtgeraakt te danken is aan meer beweging en minder calorieën.
Ik snap dat mijn zienswijze niet zo leuk is voor de 'vasten'-gelovigen, maar andersom kan dat ook zo zijn.
Ik vond het destijds ook niet leuk om alleen negatieve effecten te ervaren terwijl ik er serieus mee bezig was.
Ik dacht dat ik het niet goed genoeg deed, te weinig geloof had want anders zou het wel werken.
Ik vind het prima om elkaar in z'n waarde te laten, en daarom wilde ik de andere kant ook even benoemen.

[Huisje_op_de_hei]

Naamloos schreef: 'Verder, zoek maar eens op hoe je geestelijk en lichamelijk beïnvloedt kunt worden door te vasten.
Van euforisch tot psychotisch, en van alles en nog wat er tussenin'.

Dat is nou precies waar ik bang voor ben. Ik heb helemaal geen zin om dat soort dingen op mijn nek te halen. Ik schreef al dat ik geen ervaring heb met vasten. Bij mij in de gemeente werd er geopperd dat we eigenlijk zouden moeten vasten en is daar een oproep voor gedaan. Om te gaan vasten.
Volgens mij is het op niets uitgelopen want ik heb er later nooit meer wat van gehoord. Een nieuwe oproep om te gaan vasten is er niet meer gedaan.
Volgens mij doet men ook gewoon maar wat maar hebben ze geen idee waarom ze het eigenlijk doen. Of hoe ze het moeten aanpakken.

Vroeger in Israël had je daar toch wel duidelijker richtlijnen voor denk ik.

Eten heb je ook nodig om te kunnen functioneren. In de avonden maak ik kantoren schoon, dat is mijn betaalde werk. Als ik niet gegeten heb kan ik dat werk niet doen want het is lichamelijk best zwaar. Bureau's/tafels/aanrechten afnemen, stofzuigen, prullenbakken legen, toiletten schoonmaken, was bijhouden/extra werk. Dat alles in minimaal tijd dus je moet flink doorlopen om de boel aan kant te krijgen.
Voordat ik ga moet ik echt zorgen dat er wat in mijn maag zit anders kan ik het wel vergeten. En ik kan toch niet gaan zeggen, ik kom niet werken want ik ben aan het vasten? Ook niet leuk voor mijn salaris. Wat echt niet veel is.
Het is een leuke plek hoor waar ik werk, daar niet van, maar hoe ik dat moet combineren met vasten zie ik niet zitten.

Daarbij (wat naamloos ook al aangeeft) die effecten van het vasten daar zal iedereen toch wel last van hebben? Als je nou een huishouden te draaien hebt, of een artikel moet schrijven, of kinderen op moet voeden dan moet je toch bij je volle verstand zijn om zoiets goed te doen?
Wat helpt een knorrende maag daarbij?

Welk nut dient dat??

[Huisje_op_de_hei]

Ik denk dat ik toch wel zonder al te veel pretenties kan stellen dat de meeste gezonde mensen gewoon honger krijgen als ze niet eten, en meer of minder klachten gaan ervaren, waarvan ik een verminderde concentratie in dit verband behoorlijk belangrijk vind.
Volgens mij functioneren de meeste mensen het best als ze op een normale manier eten, drinken, slapen, bewegen enzo.
Ik zie mijn ervaring niet als een maatstaf (een criterium/graadmeter) waarnaar ik iets of iemand beoordeel, maar meer als een norm (een regel/standaard/richtsnoer hoe iets normaal gesproken is).

Ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar mijn overtuiging is dat er vooraf een bepaalde uitwerking aan het vasten wordt toegeschreven die dan achteraf ook zo wordt geinterpreteerd. (het is geen wetmatigheid dat het 1 uit het ander volgt)
Net zoiets als een potje afslankpillen kopen die je dan op de goede manier dient te gebruiken voor een positief effect.
2 x daags een pil, en bij voorkeur niet meer dan max 1500 calorieën per dag nuttigen, en voor het maximale effect na het innemen van het middel minimaal een half uur hardlopen ofzo.
Mensen die in de werking van de afslankpil geloven praten positief over het middel, mensen die sceptisch zijn zeggen gewoon dat de kilo's die ze zijn kwijtgeraakt te danken is aan meer beweging en minder calorieën.
Ik snap dat mijn zienswijze niet zo leuk is voor de 'vasten'-gelovigen, maar andersom kan dat ook zo zijn.
Ik vond het destijds ook niet leuk om alleen negatieve effecten te ervaren terwijl ik er serieus mee bezig was.
Ik dacht dat ik het niet goed genoeg deed, te weinig geloof had want anders zou het wel werken.
Ik vind het prima om elkaar in z'n waarde te laten, en daarom wilde ik de andere kant ook even benoemen.

Toch vind ik het wel knap dat je een serieuze poging hebt gedaan om te vasten . Jammer dat je daarbij negatieve ervaringen hebt opgedaan. Door schade en schande wordt men wijs?

Ik zie nog steeds het nut niet in van vasten. En weet ook niet hoe je zoiets op een goede manier moet aanpakken. Als je zoiets al wil doen. Ik ken verder ook geen ervaringsdeskundigen.

[Lalage]

Ik heb dan wel echt respect voor moslims in die de ramadan houden en dan de hele dag tussen zonsopgang en zonsondergang niet eten én niet drinken! En die gaan dan gewoon naar werk en school. Dat lijkt me echt heel moeilijk.

[hans0166]

Vasten is geen hongerlijden
Vasten is niet, niet eten

Vasten is op een doordachte wijze je voeding reduceren tot wat je werkelijk nodig hebt.
De algemene RK voorbeelden zijn vaak, één complete maaltijd per dag, en één of twee waar je een gedeelte van afhaalt.
Het weglaten van luxe producten.. minder vlees, geen zoetigheden... misschien wat minder koffie, of andere genotsmiddelen.
Ook afzien van TV en andere vermakelijkheden kunnen er onder vallen, wat meer aandacht voor een gejaagd leven, je er van bewust worden en wat meer naar elkaar omzien.
Wanneer je verslaafd bent aan suiker, koolhydraten en andere rommel... ja dat merk je, maar is zeker niet slecht voor je. Je verschijnselen zijn niets meer dan afkickverschijnselen. En helaas is genotsverslaving in door voedsel zeer onderschat en wijdverbreid.

[Marnix]

Ik denk dat ik toch wel zonder al te veel pretenties kan stellen dat de meeste gezonde mensen gewoon honger krijgen als ze niet eten, en meer of minder klachten gaan ervaren, waarvan ik een verminderde concentratie in dit verband behoorlijk belangrijk vind.
Volgens mij functioneren de meeste mensen het best als ze op een normale manier eten, drinken, slapen, bewegen enzo.
Ik zie mijn ervaring niet als een maatstaf (een criterium/graadmeter) waarnaar ik iets of iemand beoordeel, maar meer als een norm (een regel/standaard/richtsnoer hoe iets normaal gesproken is).

Ik wil niemand voor het hoofd stoten, maar mijn overtuiging is dat er vooraf een bepaalde uitwerking aan het vasten wordt toegeschreven die dan achteraf ook zo wordt geinterpreteerd. (het is geen wetmatigheid dat het 1 uit het ander volgt)
Net zoiets als een potje afslankpillen kopen die je dan op de goede manier dient te gebruiken voor een positief effect.
2 x daags een pil, en bij voorkeur niet meer dan max 1500 calorieën per dag nuttigen, en voor het maximale effect na het innemen van het middel minimaal een half uur hardlopen ofzo.
Mensen die in de werking van de afslankpil geloven praten positief over het middel, mensen die sceptisch zijn zeggen gewoon dat de kilo's die ze zijn kwijtgeraakt te danken is aan meer beweging en minder calorieën.
Ik snap dat mijn zienswijze niet zo leuk is voor de 'vasten'-gelovigen, maar andersom kan dat ook zo zijn.
Ik vond het destijds ook niet leuk om alleen negatieve effecten te ervaren terwijl ik er serieus mee bezig was.
Ik dacht dat ik het niet goed genoeg deed, te weinig geloof had want anders zou het wel werken.
Ik vind het prima om elkaar in z'n waarde te laten, en daarom wilde ik de andere kant ook even benoemen.

Prima hoor. Maar ik vond “Voor mij is het een leeg religieus ritueel uit die tijd wat we vandaag de dag al lang ontgroeid zijn” wel wat denigrerend. Als Jezus, de eerste christenen en tal van anderen de waarde er wel van inzagen en jij niet ben ik toch geneigd op basis van die verschillende verhalen te denken dat het toch wel waarde kan hebben. En ik denk dat je wat vooroordelen hebt op basis van negatieve ervaringen (wat oke is, negatieve ervaringen hebben ook gewoon invloed op hoe je tegen dingen aankijkt. Zie ook de reactie. Dat wilde ik even noemen, Hans vat het hierboven ook mooi samen. Verder leven we in Zijn vrijheid, ik wil je niks opleggen / opdringen, alleen een andere kant laten zien want ik denk volgelingen van Jezus het niet als hol ritueel gebruiken waar ze niks aan hebben, sterker nog, ik hoor totaal andere verhalen van ze

[gravo]

Het onderwerp 'vasten' wordt wel heel vaak in verband gebracht met het nut er van of met de werking die het al dan zou hebben.
Maar het gaat hier niet over termen van winst, opbrengst, nut of ander economisch taalgebruik.

Misschien krijgen we meer oog voor de betekenis van vasten als we er het woord 'minderen' voor zouden gebruiken.
Kunnen we misschien met wat minder spullen toe? Minder luxe? Minder activiteiten? Minder drukte? Minder afspraken? Minder shoppen, etentjes? Minder kilometers? Minder hapjes, drankjes, fastfood, snoepgoed? Minder reizen? Minder energiegebruik? Minder haast? Minder eten?

Minderen, zou dat geen spirituele, geestelijke kant kunnen hebben?

Om je eindelijk te concentreren op de belangrijke dingen!
Het enige nodige! Hoe zal ik God ontmoeten!

gravo

[naamloos]

Er staan verschillende dingen in de Bijbel over vasten. Het gaat bijv. over rouwen, berouw hebben, nederigheid, geestelijke focus ...
Het niet altijd een tijdelijk afzien van eten: Jesaja 58: 6 Is dit niet het vasten dat Ik verkies: misdadige ketenen losmaken, de banden van het juk ontbinden, de verdrukten bevrijden, en ieder juk breken? 7 Is het niet: je brood delen met de hongerige (gewoon allebei eten al is het misschien iets minder dan je gewend bent), onderdak bieden aan armen zonder huis, iemand kleden die naakt is, je bekommeren om je medemensen?

Kijk, daar kan ik me wel in vinden.
Bij rouwen trouwens ook, maar dan gewoon omdat m'n lichaam dat aangeeft.
Dan heb ik gewoon geen trek in mijn eten (of in oppervlakkig vermaak o.i.d.) en drink ik hooguit een vitaminesapje.

Toch vind ik het wel knap dat je een serieuze poging hebt gedaan om te vasten . Jammer dat je daarbij negatieve ervaringen hebt opgedaan. Door schade en schande wordt men wijs?

De schade was snel hersteld hoor. Een aspirientje, 2 boterhammen en een glas zuivel, een stuk fruit en ik was een half uur van de radar.
Maar daarna had ik het gevoel dat ik de hele wereld weer aankon!
En ik denk dat ik ook wat wijzer ben geworden, in ieder geval weet ik meer.
Volgens mij zijn we het aardig eens over dit onderwerp.

Prima hoor. Maar ik vond “Voor mij is het een leeg religieus ritueel uit die tijd wat we vandaag de dag al lang ontgroeid zijn” wel wat denigrerend. Als Jezus, de eerste christenen en tal van anderen de waarde er wel van inzagen en jij niet ben ik toch geneigd op basis van die verschillende verhalen te denken dat het toch wel waarde kan hebben

Oke, ik snap je nu. Maar het was niet denigrerend bedoeld hoor, iedere cultuur heeft z'n eigen gebruiken.
In onze cultuur is het ook niet gebruikelijk om je hoofd met zak en as te bedekken, en dat proberen we ook niet weer in te voeren. (gelukkig )
Ik weet nog wel dat het in onze cultuur gebruikelijk was (misschien soms nog wel is) dat wij zwarte of donkere kleding dragen bij rouw.
Na verloop van (lange) tijd kunnen mensen die dan leven weer heel andere gewoontes hebben, en donkere kleding totaal niet associëren met rouw.

Mijn overtuiging is dat de waarde van iets niet zit in de vorm (culturele uitingen) maar dat iemand woorden/gebruiken/rituelen gebruikt om de waarde die er in hun cultuur aan vast zit te uiten.

[Huisje_op_de_hei]

Gravo schreef:
Het onderwerp 'vasten' wordt wel heel vaak in verband gebracht met het nut er van of met de werking die het al dan zou hebben.
Maar het gaat hier niet over termen van winst, opbrengst, nut of ander economisch taalgebruik.

Misschien krijgen we meer oog voor de betekenis van vasten als we er het woord 'minderen' voor zouden gebruiken.
Kunnen we misschien met wat minder spullen toe? Minder luxe? Minder activiteiten? Minder drukte? Minder afspraken? Minder shoppen, etentjes? Minder kilometers? Minder hapjes, drankjes, fastfood, snoepgoed? Minder reizen? Minder energiegebruik? Minder haast? Minder eten?

Minderen, zou dat geen spirituele, geestelijke kant kunnen hebben?

Om je eindelijk te concentreren op de belangrijke dingen!
Het enige nodige! Hoe zal ik God ontmoeten!

Ik ben waarschijnlijk een beetje flauw nu... maar ik wilde maar zeggen dat er dan toch een nut in verstopt zit. God ontmoeten!

hans0166 schreef:
Vasten is geen hongerlijden
Vasten is niet, niet eten

Vasten is op een doordachte wijze je voeding reduceren tot wat je werkelijk nodig hebt.
De algemene RK voorbeelden zijn vaak, één complete maaltijd per dag, en één of twee waar je een gedeelte van afhaalt.
Het weglaten van luxe producten.. minder vlees, geen zoetigheden... misschien wat minder koffie, of andere genotsmiddelen.
Ook afzien van TV en andere vermakelijkheden kunnen er onder vallen, wat meer aandacht voor een gejaagd leven, je er van bewust worden en wat meer naar elkaar omzien.
Wanneer je verslaafd bent aan suiker, koolhydraten en andere rommel... ja dat merk je, maar is zeker niet slecht voor je. Je verschijnselen zijn niets meer dan afkickverschijnselen. En helaas is genotsverslaving in door voedsel zeer onderschat en wijdverbreid.

Hoe omschrijf jij dan het vasten wat Jezus deed in de woestijn?

Naamloos schreef:
Er staan verschillende dingen in de Bijbel over vasten. Het gaat bijv. over rouwen, berouw hebben, nederigheid, geestelijke focus ...
Het niet altijd een tijdelijk afzien van eten: Jesaja 58: 6 Is dit niet het vasten dat Ik verkies: misdadige ketenen losmaken, de banden van het juk ontbinden, de verdrukten bevrijden, en ieder juk breken? 7 Is het niet: je brood delen met de hongerige (gewoon allebei eten al is het misschien iets minder dan je gewend bent), onderdak bieden aan armen zonder huis, iemand kleden die naakt is, je bekommeren om je medemensen?

Kijk, daar kan ik me wel in vinden.
Bij rouwen trouwens ook, maar dan gewoon omdat m'n lichaam dat aangeeft.
Dan heb ik gewoon geen trek in mijn eten (of in oppervlakkig vermaak o.i.d.) en drink ik hooguit een vitaminesapje.

Als ik bovenstaande reacties lees dan vast ik allang zonder te weten dat het vasten is. Ik schreef eerder al dat ik een vrij sober leven leef. Veel luxe heb ik niet, veel shoppen doe ik ook niet (niet goed voor mijn portemonnee), een rustig leven leid ik al, verslaafd ben ik niet (voor zover ik weet)
Dus dan slaag ik met vlag en wimpel!

Lalage schreef:
Ik heb dan wel echt respect voor moslims in die de ramadan houden en dan de hele dag tussen zonsopgang en zonsondergang niet eten én niet drinken! En die gaan dan gewoon naar werk en school. Dat lijkt me echt heel moeilijk.

Tja als je het zo bekijkt dan zal ik wel een slappeling zijn. Als ik aan het werk ga heb ik gewoon eten nodig in mijn maag. En als deze vorm van vasten de meest geaccepteerde is... d.w.z. DE manier om te vasten zie ik daar het nut dus niet van in. Wat minder suiker o.i.d. is goed voor je lichaam dus nuttig! Het omzien naar een ander door bijv. een naakte te kleden (of je overtollige kleren weg doen voor 2ehands gebruik o.i.d.) is nuttig.
Maar honger gaan lijden zodat je je beter concentreren kan?? Ik kan het niet. Als dat zou werken doe ik het zeker te weten want dan levert het tenminste nog wat op.