Wat is er met de PKN aan de hand?

[Erik1960]

Als je op iemand wil passen, moet je op hem letten wat hij doet.

Volgens mij heb ik ooit een verhaal gehoord over een splinter en een balk.

[Teus]

Volgens mij heb ik ooit een verhaal gehoord over een splinter en een balk.

Ik ook wel eens over mensen die zichzelf tegensprreken.
Ook over dat je alles moet onderzoeken en het goede bewaren.

[tulp]

Als je op iemand wil passen, moet je op hem letten wat hij doet.

Teus hoe geef je dat passen op de ander concreet vorm?
Ik denk bij 'op iemand passen' aan mensen in je omgeving, waar je een gesprek mee kunt hebben als je denkt dat het de verkeerde kant op gaat.
Hoe doe je dat bij de PKN? Hoe pas jij op de PKN en met wie heb je gesprekken als je denkt dat het niet goed gaat?
Ik ga er van uit dat je geen 'beste stuurlui aan de wal' bent of in het wilde weg met je vingen naar andermans zonden wijst? Ik neem toch aan dat je gesprekken hebt met het hoofdbestuur? De plaatselijke kerkenraad?
Ik ben wel benieuwd hoe je zoiets concreet aanpakt want ik zou zelf niet weten waar te beginnen, eerlijk gezegd.

[elbert]

Wel een karakteristieke GB reactie; gisteren was alles beter, de ontwikkelingen van vandaag en morgen zijn afkeurenswaardig.

Doet mij denken aan politieke partijen als NSC en BBB. Zij kunnen uitleggen wat zijn niet willen maar daar kun je geen toekomst mee bouwen.

Zo ook de GB, altijd reactief en afwijzend op wat er binnen de PKN gebeurd. Eigen initiatieven van de GB staan mij niet bij. Maar daarmee bouw je niet aan de kerk en geef je geen ruimte voor de Geest.

Maar mogelijk ben ik te somber en zijn er wel initiatieven van de GB die de kerk bouwen, maar zie ik deze niet. Ik laat mij graag corrigeren.

Ik denk dat je de reactie van de GB niet goed gelezen hebt. Want de kerk wordt niet gebouwd door klimaatmarsen (het klimaat trouwens ook niet), maar door de verkondiging van het Evangelie en niks anders. Dat is wat de GB vanouds vertelt en als je kijkt naar waar de kerken in de PKN nog vol zitten, dan hebben ze daarin simpelweg gelijk.

[EJ]

De Waarheidsvriend:

Met gevoelens van vervreemding nam het Hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond kennis van de uitlatingen van de Protestantse Kerk ten aanzien van de klimaatcrisis. Een aantal actiegroepen houdt samen met de Groene Kerken op zondag 12 november een mars voor klimaat en rechtvaardigheid in Amsterdam. Op de website van de Protestantse Kerk doet de scriba, dr. René de Reuver, een oproep om daaraan mee te doen. Op zondag prijzen we God, en “dat kan op verschillende manieren, vanaf de kerkbank, maar ook vanaf de straat”. Wanneer ds. De Reuver zegt dat je wel een keertje je eigen gemeente in de steek mag laten om actie te voeren in Amsterdam, laat hij merken dat de kerk zelf niet goed weet wat het eigene van de eredienst is. Daar vindt immers bediening van de verzoening plaats. Daar ontmoet de levende Heere Zijn gemeente bij Woord en sacrament. Dat is niet inwisselbaar met een protestmars, ook niet voor één keer. In de oproep van de kerk worden rechtvaardiging en heiliging misverstaan. Ons advies: ga – zoveel als mogelijk is lopend of met de fiets – op zondag in uw eigen gemeente naar de kerk. Dat is goed voor het milieu en voor uw ziel.

Ten tweede: de verzwagering van kerk en actiegroepen. Reina Wiskerke legt daar de vinger bij in haar column in het Nederlands Dagblad van 1 november. Clubs als Extinction Rebellion en Transnational Institute, die mede deze klimaatmars organiseren, spreken zich onomwonden uit tegen Israel. Het is goed dat de kerk zich bezighoudt met klimaatvraagstukken, maar laat ze dat doen op haar eigen merites, vanuit de Schrift.

Vervreemding ervaren we, ten derde, bij de mededeling, dat er voorafgaand aan de mars een interreligieuze viering zal worden gehouden. “Vanuit verschillende tradities zal er worden gebeden en God worden geprezen om het geschenk van de schepping”. Op deze manier reduceert de kerk het belijden van Christus tot een traditie, een optie tussen andere. Er is dringend een klimaatverandering nodig in de kerk en in haar communicatie.

Tenslotte: het Hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond doet een oproep om tijdens de zondagse erediensten te bidden voor het geheel van de kerk, dat wij allen in gehoorzaamheid aan de Heilige Schrift blijmoedig en volhardend onze Heere Jezus Christus zullen volgen, tot zegen van de wereld. Totdat Hij komt.

Namens het Hoofdbestuur van de Gereformeerde Bond,

ds. J.A.W. Verhoeven, voorzitter

Wat Cicero zegt is dus onjuist.

1. Over het "inwisselbaar zijn" van eredienst en protestmars:

Eredienst en geloof in actie horen bij elkaar: De Bijbel roept christenen op om hun geloof praktisch te laten blijken, onder meer door op te komen voor gerechtigheid en zorg te dragen voor de schepping (bijv. Micha 6:8, Psalm 24:1). Een mars voor het klimaat kan gezien worden als een verlengstuk van de eredienst, waarin men niet alleen God prijst, maar ook handelt naar Zijn wil.

Gemeentezending is breder dan alleen kerkdienst: Eredienst is belangrijk, maar het christelijk leven strekt zich uit buiten de kerkbanken. Soms kan het uitdrukken van geloof door publieke actie zelfs een krachtige getuigenis zijn. Het betekent niet dat je de eredienst in de kerk zomaar achterwege laat, maar dat je ook verantwoordelijkheid neemt in de samenleving.

Eén keer de kerk "in de steek laten" is geen verloochening van de eredienst: Soms vraagt gehoorzaamheid aan Christus om bijzondere offers, zoals het deelnemen aan een belangrijke mars. Dit is geen verwaarlozing van de eredienst, maar een vorm van praktische aanbidding en getuigenis.

2. Over de samenwerking met actiegroepen die politieke standpunten hebben:

Samenwerken betekent niet instemmen met alles: De kerk kan samen optrekken met groepen die andere overtuigingen hebben, zolang het gezamenlijke doel (zorg voor de schepping, klimaatrechtvaardigheid) overeenkomt. Het betekent niet dat de kerk zich identificeert met alle politieke of ideologische standpunten van die groepen.

De kerk kan kritisch en zelfstandig blijven: Het aanspreken van klimaatproblemen vanuit de Schrift betekent niet dat de kerk zich moet afsluiten voor samenwerking. Dialogen en coalities kunnen juist bijdragen aan het bredere publieke debat.

3. Over de interreligieuze viering voorafgaand aan de mars:

Interreligieuze gebeden kunnen een blijk zijn van respect en samenwerking: In het licht van de gemeenschappelijke zorg voor de schepping kan het delen van gebed met andere tradities een krachtig teken van eenheid zijn zonder het unieke van Christus te bagatelliseren.

Dit betekent geen relativisme of het wegvallen van de christelijke identiteit: Het samengaan met andere religies in het gebed kan een tactiek zijn om samen te werken aan een urgente kwestie zonder dat de kerk haar eigen geloof verloochent.

4. Over de oproep om in de eigen gemeente te blijven:

De oproep om klimaatactie te voeren is juist een roeping vanuit het geloof: Het is passend dat gelovigen zich laten horen en zien op een moment dat aandacht wordt gevraagd voor de schepping, juist als uiting van hun geloof.

Zowel eredienst als maatschappelijk engagement zijn waardevol: Het één sluit het ander niet uit; een levende kerk is betrokken bij de wereld en laat haar geloof zien in woorden en daden.

Samenvattend:

De oproep van de Protestantse Kerk om mee te doen aan de klimaatmars kan worden gezien als een concrete invulling van het bijbelse gebod tot rentmeesterschap over de schepping en naastenliefde. Het verbinden van geloof met maatschappelijke betrokkenheid is geen vervreemding van de eredienst, maar een verrijking ervan.