Broeder schreef:Goeie griebels, dit topic is ontspoord zeg, sinds de laatste keer dat ik keek. Slechte metaforen (bomen en appels) en weinig behulpzame ideeën over de Bijbel en wat dit boek zegt over natuurwetenschap en claims over de realiteit.
Beste woutersebel, ik ga even een hele andere denkrichting met je proberen, want ik zie dat je continu alles in een mooie logica probeert onder te brengen en daarin vastloopt.
Als we spreken over God, komt ons spreken altijd tekort. Dus als we spreken over de Drie-eenheid dan heeft elke leerstelling, elk dogma, elke theorie als disclaimer: dit klopt niet helemaal.
God overstijgt continu ons denken en onze ervaring. Als hij eeuwig is, hoe zou een mens dat kunnen ervaren? Wij zijn tijdelijke mensen, hebben geen ervaring met eeuwigheid als zodanig.
Zelfs als we zeggen: God is schepper. Dan hebben we niet de flauwste notie van wat "schepping" nu eigenlijk is, welke krachten daarbij in het geding zijn. Hooguit kunnen we wat labels plakken op het resultaat van de scheppingsdaad, maar niet op de de daad van schepping zelf.
God is groter. Dus elk spreken over God is onvolkomen. Daarom krijgt elk spreken over God al snel een figuurlijke lading, iets poëtisch of symbolisch of metaforisch of... Nou ja, iets dat niet compleet letterlijk te nemen valt. Daarom zeggen we dingen als: "De Heer is mijn herder." Is God als een herder? Ja, er zijn elementen van een herder die van toepassing zijn op Gods leiding en zorg. Maar tegelijk: nee, God is geen herder. God is God.
Terug naar de Drie-eenheid: als we zeggen dat God zowel drie te onderscheiden personen is alsook één is, dan hebben we eigenlijk geen idee wat we zeggen. Want God is God. Maar God heeft zich op een manier laten kennen, op de meest bepalende manier in de persoon van Jezus, zo leert de christelijke traditie. En die manier waarop God zich heeft laten kennen, daarvan getuigen mensen, op hun gebrekkige manier, met hun gebrekkige taal.
Dus: mijn advies is vooral om de poëzie van de Bijbel te leren waarderen die iets invoelbaar probeert te maken van wie God is, die God waar je blijkbaar een relatie mee kan aangaan. Want als je alleen probeert God in een logisch verband vast te zetten kom je altijd uit op iets dat niet klopt.
(Theologie wordt niet voor niets samengevat met: geloof op zoek naar inzicht. Het begint bij geloof, een vertrouwen in die God waarvan christenen getuigen. Tegelijk: laat je nooit wijsmaken dat je geen vragen mag stellen. Want het is niet zo dat "je moet het maar gewoon geloven" het einde is van je zoektocht. Nee, dat is nu juist het begin.)
Goedenavond broeder,
Helemaal met je eens dat op elk statement valt te 'maaren' en dat er veel feiten helaas niet bekend zijn.
Uiteraard gaat het om het grote plaatje, en niet om de details.
Weten dat een god ons in elkaar heeft gezet is op zich genoeg, zonder alle details te hoeven weten.
Vermoedelijk gaat het in deze discussie inderdaad om hoe mensen termen als 'persoon' precies definiëren en heeft ieder daar zijn eigen manier voor.
Inderdaad stel ik veel vragen over details en logica, juist omdat dit het begin is van de zoektocht voor mij.
Een deel van de vragen zijn ook wel beantwoord, en een deel ook nog niet.