Vloeken?

[Jess]

Pas las ik een boek dat zich afspeelde in de jaren 40. Daarin werd veelvuldig de term "mieters" gebruikt voor iets dat leuk was.

Maar als ik dat woord gebruikte als scheldwoord in jeugd kreeg ik een vermanende blik van mijn mam, terwijl zij wel uit dat tijdperk stamt

[Cathy]

Taal devalueert niet, het ontwikkelt zich.

Je kunt dat ontwikkeling noemen, evolutie, maar ik vind het vaak een devaluatie.
Als er bijvoorbeeld van alles 'geniaal' wordt genoemd welk woord hou je dan over voor dingen die echt geniaal zijn?
Daar moeten we dan iets anders voor verzinnen.

[StillAwake]

Je kunt dat ontwikkeling noemen, evolutie, maar ik vind het vaak een devaluatie.
Als er bijvoorbeeld van alles 'geniaal' wordt genoemd welk woord hou je dan over voor dingen die echt geniaal zijn?
Daar moeten we dan iets anders voor verzinnen.

Daar zal dan inderdaad tzt iets anders voor verzonnen moeten worden.
Maar lees een boek uit de jaren 60, en je komt termen tegen die inmiddels een andere betekenis gekregen hebben.
Net zoals de oorspronkelijk Bijbelse uitdrukking "Uit den Boze" inmiddels een andere betekenis heeft.

Niks mis mee, taal verandert nu eenmaal.

[Broeder]

Taal verandert, de impact van sommige woorden varieert door de tijd... En toch, binnen de refozuil, maar nu toch ook zeker daarbuiten, blijft de taal een strijdperk van shibolleths. Complete groepen staan tegenover elkaar om elkaar de maat te nemen wat betreft het gebruik of misbruik van sommige woorden, bijvoorbeeld waar het gaat om gender of ras.

Dit principe kende mijn opvoeding ook: de verbasterde vloeken waren voor outsiders, voor mensen die niet wisten hoe het hoorde. Veel geloofszaken werden beschouwd als onzichtbaar, als een gemoedsgesteldheid, een overtuiging die alleen in het hart leefde. Maar de kleding en verbasterde vloeken, daar konden de kerkmensen elkaar op aanspreken en elkaar aan herkennen.