Broeder schreef:Ja, de topictitel is clickbait en de soep wordt niet zo heet gegeten....
En toch...
Overvalt het jullie weleens? Dat gevoel dat de discussies in de reformatorische hoek in vermoeiende cirkels gaan. Vrouw in ambt, homoseksualiteit, elkaar in orthodoxie de maat nemen alsof het 1834 is... En de lijst gaat door. Kijk alleen maar dit forum erop na. De onderwerpen zijn tot op het bot uitgekauwd volgens al te bekende oude lijnen. Er zit ook maar werkelijk geen graankorrel voortschrijdend inzicht in. Over dertig jaar zal er vast nog een krantenberichtje melding maken van een synode van wat mannenbroeders die hetzelfde hebben besproken als de laatste synode van dit jaar.
Klink ik bitter? Vast. Omdat ik ook wel een beetje bitter ben geworden. Is dit wat de reformatorische geloofsbeleving zal blijven typeren? Hoe komt het toch dat de aloude discussies maar de boventoon blijven voeren? Zit daar nu de Geest in, is dat wat geloof is, de leer tot op de komma kunnen verdedigen zonder dat het hart erin meekomt? Retorische vragen. Zeg maar dat ik het mis heb, maar op deze manier is de refozuil gedoemd.
Je hebt nou eenmaal reformatorischen die blijven reformeren her-vormen bij voortschrijdend inzicht (de progressieven), en je hebt het conservative deel die het gedachtengoed van de reformatoren en de nadere reformatie volgt en conserveert.
In conserveren zit nou eenmaal weinig leven, da's nogal statisch. Ze weten alles al en hebben de waarheid in pacht.
Voortschrijdend inzicht wordt bestreden, daar kun je bitter van worden maar je kunt ook gewoon het stof van je voeten schudden en je ervan distantiëren. Je kunt een ander niet veranderen dus laat ze lekker in 1834 leven. Het is wat het is.
Als je die 2 bij elkaar wilt houden in 1 denominatie blijft het botsen. De conservatieven zien reformeren nou eenmaal niet als een w.w..
Ik ben van Luther, ik ben van Calvijn, ik van de nadere reformatie ... (grappig trouwens, zij waren in hun tijd ook progressief, net als Paulus en Jezus zelf).
In mijn optiek is een christen een volgeling van Jezus die gelooft in het gedachtengoed van Jezus.
Hij heeft ons een voorbeeld nagelaten, niet een Bijbel waar een soort van spoorboekje van gemaakt is wat we letterlijk moeten opvatten.
Een volgeling van de Bijbel noem ik een biblicist (al kun je daarnaast natuurlijk evengoed ook christen zijn).
Nee, het gaat om morele principes die we elke dag in onze eigen context van het leven kunnen toepassen in al die duizend kleine of soms ook grote dingen. Al is het maar een beker koud water dan zegt hij 'kom in gij gezegende'.
Het gaat niet om de Schrift, theologische concepten en dogma's o.i.d. die je moet geloven omdat je anders geen 'echte' christen zou zijn.
Jezus zegt dat wie de wil van de Vader DOET zijn koninkrijk zal ingaan. Ook Paulus zegt dat zij (heidenendie de wet niet kennen) die met volharding het goede doen eeuwig leven zullen ontvangen. En wat goed is weten we, daar heb je geen Bijbel of leerstukken of dogma's voor nodig.
Wie goed doet en trouw betracht kent Jezus naar de Geest, zelfs als je hem niet naar de letter kent.
Alle spreken over Boven komt van beneden, ook het spreken dat beweert van Boven te komen. (Kuitert)