Marnix schreef:Ik heb je vragen niet beantwoord omdat je al lang weet hoe het zit en je scherpe conclusies had getrokken. En je probeert me dingen te laten zeggen die ik helemaal niet geloof. Maar ik wil ze alsnog wel beantwoorden:
Het voelt voor jou scherp omdat het je niet past. Het lijkt dat het buiten jou denkwijze valt, het stuit je tegen de borst. Ik zou je adviseren om God eens te vragen en te volharden in een antwoord.
Wat is dat toch steeds, als ik over geloven en vertrouwen schrijf op dit forum komt er altijd zo’n bak weerstand.
Je manier van schrijven nodigt niet echt uit “om er nog eens er over te praten” Marnix. Maar goed ik zal er nog op reageren.
Teus schreef: Uit het geloof, het volledige vertrouwen op God en Jezus Christus, dat niet uit ons is, jezelf van het leven beroven? Satan het laatste woord geven? Geloof je dat Marnix?
Marnix schreef:Ik geloof dat dat gebeurt. En dat God dan genadiger kan zijn dan jij je blijkbaar kan voorstellen. Want genade is er door Jezus Christus, niet doordat wij geen fouten maken. Als je je zaligheid denkt te moeten verdienen door hoe je leeft snap ik je standpunt. Als je gelooft dat Jezus stierf om zwakken, zondaars, zieken etcetera te redden wordt het een heel ander verhaal.
Dit is geen antwoord op mijn vraag, ik heb het over geloven en niet over genade. Maar als reactie op je antwoord:
Ik geloof het in het geheel niet, het is n.l. onmogelijk. Vol in het geloof in God dat is door God in de Heilige Geest. In de Heilige Geest kan een mens absoluut niet zondigen.
In Geloof door de Heilige Geest (anders kunnen we niet geloven) is je complete leven voor 100% in handen van God. Daar wil ik mee zeggen, in het geheel. Geloven is op God vertrouwen. Je van het leven beroven, hoe hard het ook klinkt is een zonde, je vertrouwd niet op God, je geeft satan het laatste woord.
Denken dat de dood het einde van je problemen zijn is ook niet op God vertrouwen
Denken dat God niet boven alles staat, want dat denk je dan, is niet op God vertrouwen.
God is inderdaad genadiger dat we kunnen denken maar ik weet, en jij weet dat ook maar wil het niet erkennen, dat God niet met zonden om kan gaan, daarom heeft Hij zijn Zoon Jezus Christus gegeven. God houdt onbeschrijflijk veel van alle mensen maar onze zonden stonden Hem in de weg. Weet je, het is een smerige list van satan wat hij jou te denken geeft. “O want God is zo genadig, Hij moet Zich maar aanpassen aan ons.” Niet begrijpende dat God geen genade meer kan geven aan een dode.
Teus schreef:Het spijt me, wanneer je jezelf van het leven beroofd kan er toch geen oprecht vertrouwen op God en Jezus zijn? Vertrouwen op God is je leven in Zijn handen leggen toch? Hoe kan het dan dat je er zelf een eind aan maakt?
Marnix schreef:Bijvoorbeeld omdat iemand psychisch ziek is, zwaar depressief. En daarom helemaal niet zichzelf is. Maar jij denkt blijkbaar dat je als christen helemaal niet depressief, psychotisch of op andere manieren psychisch ziek kan worden. Dan heb je daar echt weinig van gezien en heb je totaal geen beeld van hoe dat is, want de worstelingen die mensen dan kunnen hebben, hoe hun geloof bij mensen daarin kan helpen maar ook hoe ze soms alsnog mis gaat. En dan kom jij met een oordeel want ach, als je in God gelooft en op Hem vertrouwt maak je toch geen fouten? En als je dan toch de fout in gaat ben je toch gewoon geen christen en is er geen redding voor je mogelijk? God is in Christus gelukkig genadiger dan jij kan bedenken.
Ik denk helemaal niet dat een christen niet ziek kan worden, in tegendeel. Maar ziek zijn is geen zonde, jezelf van het leven beroven wel. Als je niet jezelf ben wie ben je dan wel? Niet in Christus. Hij zegt “blijf in Mij dan blijf ik in u” Waar was die persoon toen de ellende begon? In het geloof? Dan hoef je niet bang te zijn en kan en mag je alles bij God laten. Dan ben je weer vrij. Gebeurd het weer? God wordt het nooit zat om op het te vergeven maar wil wel eens de andere weg wijzen die je moet gaan. Maar ja, hoe leer je Zijn stem verstaan? Ook weer ALLEEN door het geloof.
Ik heb het van heel dichtbij meegemaakt. Iemand die op het punt stond zichzelf van het leven te beroven. Het was een kind van God maar had jarenlang weinig vertrouwen omdat ze altijd met die zondekennis opgezadeld was, en veel andere psychische problemen had. Toen kwam voor haar het laatste moment van haar leven. Ze zei “God als u mij niet van mijn problemen verlost maak ik er een einde aan. God zei “Mijn genade is u genoeg” Ze kreeg weer lust om verder te leven.
Wat gebeurde er nu eigenlijk in tegenstelling tot waar wij het hier over hebben?
ZE GAF GOD HET LAATSTE WOORD!
Ik wil het nog even samenvatten
Hieronder zijn de vette regels oordelen van jou tegen mij.
Zie je dat het tegen jezelf is, een ongewilde en onbedoelde erkenning van niet wetende wat geloven inhoudt?
“Als je je zaligheid denkt te moeten verdienen door hoe je leeft snap ik je standpunt.”
Deze, jou woorden, zijn kenmerkend voor jou visie op geloven. Ik spreek eigenlijk alleen maar over geloven en geloven is een geve van God. En jij zegt dat ik het wil verdienen. Ik heb er me al eerder tegen je over uitgesproken.
En dan kom jij met een oordeel want ach, als je in God gelooft en op Hem vertrouwt maak je toch geen fouten?
Hier erken je werkelijk dat je niet weet wat geloven inhoudt.
Een “per ongeluk foutje” maakt iedereen en God vergeeft het wanneer je erom vraagt.
Een grote fout vergeeft God ook direct als je GELOOFD dat Hij het ook doet.
Volharden in zonden is iets anders, je kunt er zelfs je zaligheid mee verliezen.
In het geloof en vertrouwen op God zondig je niet.
Omdat ons geloof en vertrouwen uit de Heilige Geest komt. Het oprechte geloof is een gaven van God. We zeggen vaak “toen ik ging geloven” of “ik geloof” alsof het van ons zelf uit gaat. We zouden moeten zeggen “Toen ik het geloof ontving” want er is niets van ons bij.
Zelfmoord is altijd een ik gerichte actie. Door onze ik gerichtheid geven we satan het laatste woord. Een leven met God gaat NOOIT om ons
Mijn vertrouwen is ook niet altijd zoals God van me verwacht. Ik schaam me vaak voor God dat ik mijn vertrouwen in Hem beschaamd heb. Je voelt dat je God te kort gedaan hebt door zelf maar weer bezig te zijn. Maar Hij, Die Allerhoogste, staat klaar om het te vergeven.