Vragen over de wederkomst van Jezus.

[ereunao]

Tijdpad Hosea.
learsi:

]Kinderen Israels bekeren zich, zoeken de Heere hun God en David hun koning,vrezende komen tot de Heere en tot Zijn goedheid, in het laatste der dagen, en dan de terugkomst van de Messias.

Zo werkt dat niet, tijd bestaat voor de Heere die de Eeuwige is niet. Bij de profeet Zacharia valt de bekering van Israël samen met de wederkomst ( Zach 12:10 ) zien ooki Rom11:26. En in Ezech.20 lijkt het wel dat de Heere eerst in de woestijn der volken Israël uitzuivertvert en daarna het overblijfsel in het land brengt en daar rein water op hen zal sprengen. En ook Jezus zegt dat Hij Zijn uitverkorenen ( en dat is hier Israël ) zal bijeen vergaderen bij Zij wederkomst. Een strak tijdpad valt hier dus niet uit af te leden. Dat is weer dat westerse denken, maar de bijbel is een oosters, joods boek. gr: ereunao

[Origenes]

De troon van David heeft toch nooit in de hemel gestaan?

Omdat de dynastie van David een messiaanse dynastie is kan de troon van David niet los gedacht worden van de troon van JHWH. Daarom staat er in 1 Kron. 29:23 dat Salomo zich zette op de troon des HEREN als koning in de plaats van zijn vader David.

[Jesaja40]

Origenes citeert:

Omdat de dynastie van David een messiaanse dynastie is kan de troon van David niet los gedacht worden van de troon van JHWH. Daarom staat er in 1 Kron. 29:23 dat Salomo zich zette op de troon des HEREN als koning in de plaats van zijn vader David.

וַיֵּשֶׁב שְׁלֹמֹה עַל-כִּסֵּא יְהוָה לְמֶלֶךְ, תַּחַת-דָּוִיד אָבִיו--וַיַּצְלַח; וַיִּשְׁמְעוּ אֵלָיו, כָּל-יִשְׂרָאֵל

Dit is inderdaad de letterlijke tekst. Wanneer wij deze tekst lezen in de totale context van 1 Kronieken 29 zien wij dat dit het hoogst mogelijke is.

Zowel David als Salomo waren zich bewust van hun hoge roeping om leiding aan het Huis van Israël te geven. Bij David zien wij dit met vallen en opstaan gestalte krijgen. De jonge koning Salomo stelt bij het begin van zijn koningschap de wijsheid en inzicht als de hoogste prioriteit. Hij krijgt dat ook van de Eeuwige. Het met wijsheid regeren is het hoogst haalbare voor iedere koning en dat wordt Salomo toebedeeld. (Alle voorwaarden staan Deuteronomium 17:14-20). Vanuit de dwarsverbanden, en de randvoorwaarden voor het koningschap heeft Salomo een goede start gemaakt. De eer en rijkdom was een toets om die te doorstaan. De verleidingen waren zeer sterk en zijn toegefelijkheid zijn hen tot een valstrik geworden. Ja het is juist om de tekst ook letterlijk te lezen en het sloot terdege aan bij wat de Eeuwige voor ogen had toen Hij dat aan David liet weten: als jij en je nageslacht je houden aan Mijn geboden en inzettingen, dan zal er niemand op je troon ontbreken.

Het leert mij om een tekst altijd in zijn totale verband te zien. Daarmee doe ik geen afbreuk aan die tekst, verre van dat. Het leert mij dat ik breder moet kijken om een tekst te doorgronden en die niet (altijd) mag isoleren.

[ereunao]

jesaja40:

Zowel David als Salomo waren zich bewust van hun hoge roeping om leiding aan het Huis van Israël te geven. Bij David zien wij dit met vallen en opstaan gestalte krijgen. De jonge koning Salomo stelt bij het begin van zijn koningschap de wijsheid en inzicht als de hoogste prioriteit. Hij krijgt dat ook van de Eeuwige. Het met wijsheid regeren is het hoogst haalbare voor iedere koning en dat wordt Salomo toebedeeld. (Alle voorwaarden staan Deuteronomium 17:14-20). Vanuit de dwarsverbanden, en de randvoorwaarden voor het koningschap heeft Salomo een goede start gemaakt. De eer en rijkdom was een toets om die te doorstaan. De verleidingen waren zeer sterk en zijn toegefelijkheid zijn hen tot een valstrik geworden. Ja het is juist om de tekst ook letterlijk te lezen en het sloot terdege aan bij wat de Eeuwige voor ogen had toen Hij dat aan David liet weten: als jij en je nageslacht je houden aan Mijn geboden en inzettingen, dan zal er niemand op je troon ontbreken.

Dat is het precies! Israël is vanaf zijn geboorte als volk een theocratisch volk geweest. Wel menselijk bemiddeld door de richters en de koningen, maar JHWh was de eigenlijke Koning.( 1 Sam.7:7m Jes.44:6.) Al de richters en koningen van Israël,Salomo niet uitgezonderd hebbrn gefaald en wezen profetisch vooruit en riepen om de komst van de messias. de zoon van David. En die Koning vervult ook in zijn regering een middelaarsfunctie. Pas als het einddoel bereikt is en aarde vol is van de kennis des Heeren en de laatste vijand zal teniet gedaan zijn is het beeld Gods in de mens en de hele schepping hersteld. En dan pas geeft Hij het Koninkrijk over aan de Vader 1 Kor.15:24 en daalt het nieuwe Jeruzalem neder op de aarde en zal God alles in allen zijn. h.gr:ereunao

[Liekels]

En wat kunnen wij daaraan bewerkstelligen om dat te bereiken?

[ereunao]

Liekels:

En wat kunnen wij daaraan bewerkstelligen om dat te bereiken?

Niets, dat is van het begin tot het einde Gods werk. Mensen hebben alleen de opdracht door de prediking het rijk te proclameren, oprichten is Gods werk. Maar het is helaas zo dat reeds de vroege Kerk gedacht heeft dat met de bekering van keizer Constantijn het Godsrijk doorgebroken is en op deze bedeling heeft toegepast wat in de Schrift duidelijk aan de (weder)komst van de messias verbonden is. Zelfs het z.g.n.’ post-chiliasme’ van de oudvaders bewijst dit duidelijk. Gr: ereunao

[Origenes]

Omdat de dynastie van David een messiaanse dynastie is kan de troon van David niet los gedacht worden van de troon van JHWH. Daarom staat er in 1 Kron. 29:23 dat Salomo zich zette op de troon des HEREN als koning in de plaats van zijn vader David.

וַיֵּשֶׁב שְׁלֹמֹה עַל-כִּסֵּא יְהוָה לְמֶלֶךְ, תַּחַת-דָּוִיד אָבִיו--וַיַּצְלַח; וַיִּשְׁמְעוּ אֵלָיו, כָּל-יִשְׂרָאֵל

Dit is inderdaad de letterlijke tekst. Wanneer wij deze tekst lezen in de totale context van 1 Kronieken 29 zien wij dat dit het hoogst mogelijke is.

Om te spreken van het hoogst mogelijke is niet erg calvinistisch maar ik ben het helemaal met je eens. In de bijbel wordt het aanbreken van de Messiaanse tijd inderdaad verbonden met gehoorzaamheid: Psalm 110:3; Rom. 11:12, 25
Binnen het protestantisme is men er vooral op uit om elk mens, in ongehoorzaamheid gelijk te schakelen. Dat is niet volgens de Schrift. De bijbel maakt niet voor niets onderscheid tussen rechtvaardigen en onrechtvaardigen.

Zowel David als Salomo waren zich bewust van hun hoge roeping om leiding aan het Huis van Israël te geven. Bij David zien wij dit met vallen en opstaan gestalte krijgen.

Ik denk dat hierbij ook Hizkia genoemd moet worden. Hij was koning in de nadagen van het koninkrijk Juda maar dat neemt niet weg dat hij - in zeer moeilijke omstandigheden - met zijn gehele hart aan JHWH was toegewijd.

Het leert mij om een tekst altijd in zijn totale verband te zien. Daarmee doe ik geen afbreuk aan die tekst, verre van dat. Het leert mij dat ik breder moet kijken om een tekst te doorgronden en die niet (altijd) mag isoleren.

Er is niets mis mee om een tekst te isoleren. Binnen het Nieuwe Testament worden ook passages uit het Oude Testament geïsoleerd geïnterpreteerd bijvoorbeeld in Hebr. 7:9-10. Helaas lezen ook protestantse theologen die uitgaan van een hoog Schriftgezag in dit opzicht de bijbel heel selectief.

[Jesaja40]

Origenes citeert:

Ik denk dat hierbij ook Hizkia genoemd moet worden. Hij was koning in de nadagen van het koninkrijk Juda maar dat neemt niet weg dat hij - in zeer moeilijke omstandigheden - met zijn gehele hart aan JHWH was toegewijd

Onze koning Hiskia regeerde niet over geheel Israël, de koningen David en Salomo regeerden wel over het gehele rijk en omliggende volkeren waren (deels) schatplichtig.

Er is niets mis mee om een tekst te isoleren. Binnen het Nieuwe Testament worden ook passages uit het Oude Testament geïsoleerd geïnterpreteerd bijvoorbeeld in Hebr. 7:9-10. Helaas lezen ook protestantse theologen die uitgaan van een hoog Schriftgezag in dit opzicht de bijbel heel selectief.

De brief aan de Hebreeën is geschreven aan de Joodse gelovigen van Israël. Een tekst staat dus in de heilshistorie van Israël: die tekst wordt gewoon geciteerd. U mag dat niet als een isolatie beschouwen het is een wezenlijk onderdeel van het Huis van Israël. Met andere woorden: Voor de Joodse kenners is het gewoon een herkenningspunt of een memorandum.

Iedere theoloog, die niet van Joodse origine is, dient als hij/zij uitleg geeft, grondige kennis te hebben van de Joodse geschiedenis, cultuur en gebruiken. De Joodse luisteraar kan beoordelen of deze in overeenstemming is met de cultuur en karakter van het Huis van Israël.

[ereunao]

origenes:

Er is niets mis mee om een tekst te isoleren. Binnen het Nieuwe Testament worden ook passages uit het Oude Testament geïsoleerd geïnterpreteerd bijvoorbeeld in Hebr. 7:9-10. Helaas lezen ook protestantse theologen die uitgaan van een hoog Schriftgezag in dit opzicht de bijbel heel selectief.

Er is idd.niets mis mee als een tekst of pericoop mutatis mutandis als toepassing van hetzelfde principe in een andere context toegepast wordt op de gelovigen van alle tijden en plaatsen. Maar het is wat anders als de primaire betekenis in de context daaraan opgeofferd wordt. Ik heb daar juist gisteren nog een voorbeeld van gehoord. Gisterochtend preekte een dominee over Openb.12, de vrouw en de draak. En die verklaarde het eerst in de context, waarin de vrouw Israël voorstelt. Want de Kerk heeft den Messias niet gebaard maar andersom; de Messias heeft de Kerk gebaard (Jak.1:18 ) Maar ‘s avonds hoorden wij dat de vrouw model staat voor de strijd van alle gelovigen tegen het rijk van de duivel. Want alle gelovigen zijn nu immers Abrahams zaad! ( Gal.3:29.) En dat terwijl heel het boek Openbaring in de geografische aanduidingen(( Sion. Armageddon, Jeruzalem (Openb.11:8) , de getallen en de symbolen naar Israël verwijst! Maar ook in de protestante theologie heeft het fysieke nageslacht van Abraham geen enkele heilsfunctie meer, als de beloften zijn immers op de kerk overgegaan? H.gr: ereunao

[Origenes]

Onze koning Hiskia regeerde niet over geheel Israël, de koningen David en Salomo regeerden wel over het gehele rijk en omliggende volkeren waren (deels) schatplichtig.

Het gaat mij in mijn reactie om de mate van toewijding van Hizkia en daarbij speelt m.i. geen rol of een koning al of niet over het ongedeelde Israël regeerde.

De brief aan de Hebreeën is geschreven aan de Joodse gelovigen van Israël. Een tekst staat dus in de heilshistorie van Israël: die tekst wordt gewoon geciteerd. U mag dat niet als een isolatie beschouwen het is een wezenlijk onderdeel van het Huis van Israël. Met andere woorden: Voor de Joodse kenners is het gewoon een herkenningspunt of een memorandum.

Ik begrijp je punt en ik denk ook dat je hier gelijk hebt. In de christelijke context en dat geldt vooral de calvinistische speelt een gedachtengang zoals bedoeld in Hebr. 7:9-10 helemaal geen rol omdat het weggezet wordt als allegorie. Vanuit Joods oogpunt gezien, en het is geheel juist om de Hebreeënbrief in die context te lezen, kan ik het inderdaad niet beschouwen als een isolatie van de tekst in Genesis.

Iedere theoloog, die niet van Joodse origine is, dient als hij/zij uitleg geeft, grondige kennis te hebben van de Joodse geschiedenis, cultuur en gebruiken. De Joodse luisteraar kan beoordelen of deze in overeenstemming is met de cultuur en karakter van het Huis van Israël.

Ik doe mijn best!