Aan het begin van deze week stond het gesprek op deze website van Trouw, en ik zag zojuist dat het er nog steeds heel toegankelijk op staat. Ik hoefde er niet eens naar te zoeken!
Er was weer eens een ongelovige aan het woord. Bert Keizer om precies te zijn. Wat dat betreft heeft Trouw wel een bepaalde openheid voor wat er leeft onder mensen van verschillende levensvisie die je in het Reformatorisch Dagblad niet zo ziet. Waarschijnlijk zouden RD-lezers een gesprek met een dergelijke titel ook nogal aanstootgevend vinden. Maar die openheid van Trouw heeft ook wel wat. Het geeft me wel eens meer het gevoel in contact te zijn met de echte wereld waarin ik leef. Daar is ook bepaald niet iedereen gelovig. Je vraagt je wel eens af, hoe mensen overtuigd ongelovig kunnen zijn terwijl je dat zelf niet bent. Niet dat ik mij niks kan voorstellen bij ongelovige gedachten, maar overtuigd ongelovig - of atheïst zo je wilt - kan ik niet zijn. Dus als iemand zich dan zo expliciet uitspreekt, ben je wel nieuwsgierig naar het waarom van zijn mening.
Dit is het artikel:
'Gelovigen houden zichzelf voor de gek'
Eerlijk gezegd vind ik de fundering van zijn visie erg tegenvallen. Het blijft eigenlijk bij een paar expliciete stellingen en een boos gezicht (foto), maar daar heb ik weinig aan.
Daarentegen vind ik de tegenwerpingen van Stijn Fens soms wel raak. Zoals bijvoorbeeld "Maar dan zat het geloof niet diep."
Nee, bepaald geen gesprek waar ik mijn geloof door voel wankelen. In het minst niet.