Maar goed, weer even wat positiever bijdragen, bij ons ging de dienst over Romeinen 8:
Allen die door de Geest van God worden geleid, zijn kinderen van God. U hebt de Geest niet ontvangen om opnieuw als slaven in angst te leven, u hebt de Geest ontvangen om Gods kinderen te zijn, en om hem te kunnen aanroepen met 'Abba, Vader'. De Geest zelf verzekert onze geest dat wij Gods kinderen zijn. En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister.
De Geest verlost ons van de slavernij van de zonde en van de angst die we door onze zonde hebben. Waar God soms verweg was en angstaanjagend, komt Hij nu dichtbij, in ons hart en mogen we kinderen van Hem zijn en Hem intiem abba, papa, Vader noemen. Als we aangevochten worden, de Geest overtuigt ons dat we Gods kinderen zijn. Hij geeft zekerheid waar de satan ons onzekerheid probeert aan te praten. Je bent slecht, zondig, niet goed genoeg. God zal je vast niet zien staan. Hij hoidt zich ver van je. En de Geest overtuigt ons: Hij wijst op Christus en door Hem zijn we kind aan huis bij God de Vader.
Mooi is ook hoe je dat in Handelingen 2 terug ziet. Eerst de verwarring, de angst, de vragen, de twijfel. Maar dan bekeren mensen zich, ontvangen de Geest en krijgen vrede, blijdschap en zekerheid en omdat mensen weten dat ze kinderen van God zijn ontstaat er een hechte eenheid van hen die zich erfgenamen van God weten. Pinksteren lijkt wel eens wat ondergesneeuw te worden door Kerst en Pasen, maar wat een rijk feest is het! Waar zouden we zijn, wat zouden we in onze ogen zijn als we de Geest niet in ons hart hadden. Maar door Hem hebben we zo'n vaste grond, zekerheid, waar we ons in alles aan vast mogen klampen. Want de Geest pleit voor ons en overtuigt ons dat we kinderen van Papa mogen zijn. Abba Vader, U alleen, U behoor ik toe!
