Hebben wij het als Christen hier te gemakkelijk in Nederland?

[MoesTuin]

Hebben wij het hier als Christenen te gemakkelijk in Nederland?

http://www.cip.nl/nieuws/februari-2010/ ... wat-kosten

citaat : "God vraagt ons om dingen te doen die ons wat kosten"

"Wat mij verontrust is dat christenen het in dit land zo gemakkelijk hebben. Wij passen ons vaak te veel aan aan wat anderen van ons verwachten.
"Wij zijn mensen die het lijden zijn ontwendt," vervolgt Grutter. "Ik zeg nadrukkelijk 'wij', omdat ik er zelf ook onderdeel van uitmaak. Als iemand alleen gelooft uit traditie, zonder dat het leeft, is dat gevaarlijk."

De minste leren zijn
Volgens de predikant is het van groot belang dat we christenen leren om de minste te zijn. "De kerkenraad en de kerken willen wel eens wat anders als ik voorsta. Daarbij ben ik bereid mijn standpunten te beargumenteren. Het kan zijn dat uit de stemming blijkt dat er een meerderheid is voor een ander standpunt. Wie ben ik om mijn gelijk te halen? Paulus zegt niet voor niets in 1 Korintiërs 14: is het heil alleen tot u gekomen? Ook dat is Christen zijn, de minste willen zijn. Makkelijk is dat niet, gevraagd wordt ons dat wel."


is dit herkenbaar en een teken van deze tijd in Nederland?

[Mortlach]

Geen idee. Al kun je het met meerdere christelijke kranten, omroepen (radio & tv), politieke partijen, wettelijke bescherming, scholen, vrije dagen voor Christelijke feestdagen, vast zelfs ook christelijke bowlingbanen, niet bepaald zeggen dat christenen het heel erg zwaar hebben.

Daarom is het altijd zo irritant als christenen bij de minste weerstand beginnen te roepen dat ze worden vervolgd. Dat is absoluut niet serieus te nemen. "O nee, homo's mogen trouwen, dat is christenvervolging!" Nee. Nee. Nee!

[Cicero]

Ik vind dit redeneringen van het type 'de stoep is nat, dus het heeft geregend'.

[Mortlach]

Ik volg de redenatie ook niet helemaal. Willen christenen het moeilijker hebben dan?

Of is het meer van: als we vaker een niet-populaire houding aannemen, dan reageert 'de wereld' vervelender en dan weten we dat we het dus goed doen? Als het dit is, dan is dat toch bijzonder vreemd. Een houding aannemen om bepaald gedrag uit te lokken en dan klagen dat mensen dat gedrag laten zien...

[Chaya]

Hebben wij het hier als Christenen te gemakkelijk in Nederland?

Dit kwam onlangs aan de orde toen wij een avond bezochten waarin enkele sprekers waren genodigd uit de vervolgde kerk.
En dat was eigenlijk wel een conclusie.
Doordat hier alle rust en ruimte is, alles gezegd mag worden, is er tevens gelegenheid om over het kleinste detail met elkaar van mening te verschillen en dat ook door te voeren.
Anderzijds was er verbazing dat velen hun plek in de kerk zo gemakkelijk leeg laten, soms weken of maanden lang.
En dat de ene kerk bijna uit zijn voegen barst en de andere kerk slechts een handjevol mensen nog trekt.

Veel christenen hebben het niet gemakkelijk, vallen ten prooi aan spot en hoon.
Niet-christenen wensen zich totaal niet te voegen naar christenen, als het gaat om de zondagsinvulling bijvoorbeeld.
Godsdienst mag, maar achter de eigen voordeur, men wil er absoluut niets van merken.

Ik was eens in een heel lief kerkje, dat stond tussen de woonhuizen, maar de ramen moesten dicht blijven. De buren hadden last van het zingen.
Twee keer per week een half uurtje naar Psalmen en orgelspel te moeten luisteren, dat was al teveel.
En dan krijg je als gemeente geen vent met een geweer achter je aan, maar er was wel geklaag en bezoek van een wijkagent en dus schikte de gemeente om escalatie te voorkomen.
Wat een omkering van de feiten en hoe onrechtvaardig. Als je een huis pal naast een kerk koopt, weet je dat er op zondag bepaalde "hinder" door is, er hing in dat kerkje niet eens een kerkklok trouwens.

Geen vervolging, Goddank! maar persoonlijk ben ik dankbaar dat we in vrijheid naar de kerk kunnen en begrijp niet dat alle christenen zich dat kennelijk niet ten diepste realiseren.

[Mortlach]

Niet-christenen wensen zich totaal niet te voegen naar christenen, als het gaat om de zondagsinvulling bijvoorbeeld.

En waarom zouden we ook?

Ik was eens in een heel lief kerkje, dat stond tussen de woonhuizen, maar de ramen moesten dicht blijven. De buren hadden last van het zingen.
Twee keer per week een half uurtje naar Psalmen en orgelspel te moeten luisteren, dat was al teveel.
En dan krijg je als gemeente geen vent met een geweer achter je aan, maar er was wel geklaag en bezoek van een wijkagent en dus schikte de gemeente om escalatie te voorkomen.
Wat een omkering van de feiten en hoe onrechtvaardig. Als je een huis pal naast een kerk koopt, weet je dat er op zondag bepaalde "hinder" door is, er hing in dat kerkje niet eens een kerkklok trouwens.

Anderzijds, als er vanuit dat huisje op zondag vette house of death metal zou klinken, zouden de mensen van die kerk dat toch ook aankaarten?

[Chaya]

Anderzijds, als er vanuit dat huisje op zondag vette house of death metal zou klinken, zouden de mensen van die kerk dat toch ook aankaarten?

Nee Mortlach, dat is heel flauw
Dan ben je als mens gewoon onbeschoft.
Je weet als je naast een kerk woont dat er diensten worden belegd.
Afgezien van de afkomst van die muziek, moet je deze voor jezelf houden en niet andere mensen mee hinderen.

Mijn buurman is muzikant, hij speelt in een rockbandje en oefent ook wel thuis. Maar hij vraagt geregeld of we er hinder van hebben en dat is gelukkig geen hardrock of andere zoveel beats per minute-gedoe.
Als ik een kerkdienst beluister op de computer zet ik hem ook niet zo hard dat de buren er hinder van hebben. Ik houd dan bij voorkeur het raam dicht.

[Mortlach]

Nee Mortlach, dat is heel flauw
Dan ben je als mens gewoon onbeschoft.
Je weet als je naast een kerk woont dat er diensten worden belegd.
Afgezien van de afkomst van die muziek, moet je deze voor jezelf houden en niet andere mensen mee hinderen.

Ahum? Dat heet geloof ik meten met twee maten, is het niet? Kijk, natuurlijk vind ik zelf ook wel dat het allemaal prettiger is als je een beetje rekening met elkaar houdt, maar als er naast het huis waar ik al jaren woon ineens een kerk intrekt, waar ik verder niet om heb gevraagd, dan vind ik het redelijk dat zij proberen iets aan de geluidshinder te doen.

Mijn buurman is muzikant, hij speelt in een rockbandje en oefent ook wel thuis. Maar hij vraagt geregeld of we er hinder van hebben en dat is gelukkig geen hardrock of andere zoveel beats per minute-gedoe.
Als ik een kerkdienst beluister op de computer zet ik hem ook niet zo hard dat de buren er hinder van hebben. Ik houd dan bij voorkeur het raam dicht.

Dat maakt het wel gemakkelijker met je buren om te gaan. Maar je schrijft het zelf: dat rekening houden met gaat 2 kanten op. Dus waarom is het dan ineens wel heel gek als dat kerkje op haar geluidsoverlast wordt aangesproken?

Om het even door te trekken. Als nu in jouw nabije omgeving ineens een moskee of hindoeistische tempel komt en er klinkt 1 keer per week geschal van de minaret of Indiaas gezang met trommels en cymbalen, wat dan?

[Chaya]

Ahum? Dat heet geloof ik meten met twee maten, is het niet? Kijk, natuurlijk vind ik zelf ook wel dat het allemaal prettiger is als je een beetje rekening met elkaar houdt, maar als er naast het huis waar ik al jaren woon ineens een kerk intrekt, waar ik verder niet om heb gevraagd, dan vind ik het redelijk dat zij proberen iets aan de geluidshinder te doen.

Neehee, je blijft het omdraaien, die kerk staat er al en er worden al tientallen jaren diensten in gehouden.
De oorspronkelijke bewoners van die panden ernaast, zullen niet meer in leven zijn dus er zijn andere mensen die het hebben gekocht.
Je gaat een huis bekijken en de omgeving, dus ben je wel heel omgekeerd raar bezig als je stelt dat de kerk opeens de ramen dicht moet doen.
Officieel heeft buurman helemaal geen punt, want dit valt niet onder geluidshinder!
Het is iets anders als er elke avond zou worden gerepeteerd door een hoempapa orkest DAN zou hij bezwaar kunnen aantekenen.
Als hij ooit het huis verkoopt en er komen anderen in, kunnen de ramen wellicht wel open.

Als nu in jouw nabije omgeving ineens een moskee of hindoeistische tempel komt

Die is er en ik hoor elke vrijdag de oproep tot gebed.
En aan de andere zijde is er een "koffiehuis".
En mijn buurman speelt niet altijd de liedjes die ik graag hoor, maar ik hoor wel het plezier dat het hen geeft, eruit.
Leven en laten leven, dan houdt je het het langste vol.

[Mortlach]

Kijk, ik geef je natuurlijk gewoon gelijk. Ik ken de situatie niet en vind de reactie zoals jij die beschrijft ook wat overtrokken. Maar ik ga toch echt niet mee in de redenering "we doen dit al jaren, dus mogen we het blijven doen"

[Teus]

Hebben wij het hier als Christenen te gemakkelijk in Nederland?

Er is een verschil van Christen te willen zijn, weten we wel wat een Christen is, wat het woord Christen inhoudt? Een Christen is een volgeling van Christus in handel en wandel en in geloof, dat is wat God van mensen verwacht, dan kan het allermoeilijkste heel erg meevallen en zelfs de grootste vreugde brengen door God. Dicht bij God is het leven zo makkelijk, moeilijk maar toch makkelijk.

Te gemakkelijk? moet een Christen het per se moeilijk hebben? Nee hoor, er is wel een verschil en mogen ook wel God danken dat we te eten hebben en niet vervolgd worden.
Als je gaat menen dat je het als Christen te gemakkelijk hebt ga je God verzoeken, en als je het moeilijk krijgt moet je ook niet zeuren.

http://www.cip.nl/nieuws/februari-2010/ ... wat-kosten

citaat : "God vraagt ons om dingen te doen die ons wat kosten"

Deze mening deel ik in het geheel niet als bedoeld wordt dat je er ook onder moet lijden. God verlangd wel eens iets van zijn kinderen als zij iets van Hem verwachten, maar dat is wel heel iets anders, en ook niet moeilijk, het ligt aan je verwachting van God, je relatie met Hem.
In het beginsel, als we tot God gaan om ons te bekeren zegt Hij dat alles wat we zelf doen enkel ijdelheid is en moeten komen zoals we zijn. Voor onze schuld is betaald, de Heere Jezus heeft alles gedaan om de weg open te maken, het is volbracht, het werk voor Zijn vader om om onze weg open te maken om tot God te kunnen komen.

God vraagt ons wel eens iets wat ons lijkt te kosten maar als God iets van Zijn kinderen verwacht zal Hij ze nooit aan hun lot over laten en altijd ondersteunen met Zijn zegeningen. De voordelen zijn vele malen meer als de nadelen. “Als God voor mij is, wie zal dan tegen mij zijn?”

"Wat mij verontrust is dat christenen het in dit land zo gemakkelijk hebben. Wij passen ons vaak te veel aan aan wat anderen van ons verwachten.

Ik weet wat je bedoelt maar ik vind juist dat ze moeilijk doen, in een kramp leven, een wettisch leven. Regeltjes en formulieren waardoor je het zicht op Christus verliest. Het vertrouwen op God en in Zijn Zoon Jezus Christus is verreweg het beste en het makkelijkste.

"Wij zijn mensen die het lijden zijn ontwendt," vervolgt Grutter. "Ik zeg nadrukkelijk 'wij', omdat ik er zelf ook onderdeel van uitmaak. Als iemand alleen gelooft uit traditie, zonder dat het leeft, is dat gevaarlijk."

Geloven uit traditie is zeker gevaarlijk maar als je gelooft uit leven met God hoef je juist niet te lijden.
Het zou betekenen als dat we niet lijden we geen oprecht geloofsleven hebben en gevaarlijk leven.
Dit zijn gevaarlijke uitspraken, want als we menen te moeten lijden dan hebben we weinig geloof en doen we God tekort. De Bijbel staat vol dat God het beste met Zijn kinderen voor heeft.

Kortom, volgens Grutter, als je oprecht gelooft en als je een nabij leven hebt, zul je meer lijden, mr. Grutter moet zeer snel een avondje komen praten.





De minste leren zijn
Volgens de predikant is het van groot belang dat we christenen leren om de minste te zijn. "De kerkenraad en de kerken willen wel eens wat anders als ik voorsta. Daarbij ben ik bereid mijn standpunten te beargumenteren. Het kan zijn dat uit de stemming blijkt dat er een meerderheid is voor een ander standpunt. Wie ben ik om mijn gelijk te halen? Paulus zegt niet voor niets in 1 Korintiërs 14: is het heil alleen tot u gekomen? Ook dat is Christen zijn, de minste willen zijn. Makkelijk is dat niet, gevraagd wordt ons dat wel."
[/color]
De minste willen zijn is niet altijd makkelijk maar ook lang niet altijd goed. We hoeven niet altijd de minste te zijn, alleen als het tot Gods eer is

is dit herkenbaar en een teken van deze tijd in Nederland?