Wanneer laat God zich zien?

[RogerS]

Ik ben momenteel geen christen. Ik geloof in God, maar ik vind het moeilijk om me te laten overtuigen door de Bijbel omdat ik veel dingen die ik daar lees moeilijk vind om te geloven.

Ik kom uit een milieu waar vrijwel niemand christen is. De normen en waarden die mij zijn bijgebracht stroken ook niet altijd met de christelijke normen en waarden. Ik probeer goed voor mensen te zijn, maar ik zou het bijvoorbeeld vanuit m'n eigen normen en waarden niet slecht vinden om seks te hebben om seks te hebben met een meisje voor het huwelijk, zolang je dat maar op een verantwoorde manier doet. Zo zijn er wel meer zaken die ik zelf graag doe, maar die vanuit het perspectief van het christelijk geloof niet wenselijk zouden zijn.

Ik heb het idee dat, als er iets als een "ware religie" bestaat, ik niet zal gaan geloven puur door de tekst te lezen; iets in mij moet a.h.w. "getriggerd" worden omdat ik rationeel gezien veel dingen erg moeilijk te geloven vindt.

Mijn vraag is dan ook: wanneer laat, in jullie ogen, God zich zien? Zijn er bepaalde zaken die je kunt doen die dit proces makkelijker maken? En zijn er dingen die je juist beter kunt laten (bv. seks hebben zonder huwelijkspartner) waardoor God zich makkelijk aan je kan openbaren?

Ik zit gewoon in dubio omdat ik wel graag het geloof wil ontvangen als zoiets bestaat, maar ik vind het ook nogal radicaal om me aan de regels van een religie te houden wanneer ik nog niet een aanhanger ben van deze religie......

[jamillah]

Heb je een bijbel? Lees dan eens Romeinen 10: 17 en zo je wilt de rest van de bijbel

[RogerS]

Ik kan niet zeggen dat ik God nooit ervaren heb. Ik heb een keer een droom gehad waarbij ik geloof dat het God was die tegen me praatte (ongeveer 6 jaar geleden). Nadat ik hierom gebeden had. In die droom werd geen verwijzing naar het Christendom gemaakt. Ik kan me goed herinneren dat ik deze ervaring inderdaad als schokkend heb ervaren. Ik ben toen ook begonnen met het lezen van een aantal boeken uit het Nieuwe Testament.

Er zijn best een paar situaties in m'n leven te noemen waarbij ik mogelijk een teken richting het christendom heb gehad. Maar die situaties zou ik zowel vanuit een religieuze als uit een niet-religieuze hoek kunnen verklaren. Ik weet dus nooit of het echt een teken is.

[Boerin]

Ik dacht eerst dat het toeval was, maar op een gegeven moment kan het geen toeval meer zijn. Mijn broer zag Jezus tijdens het zenmediteren, die was gelijk overtuigd. Je kunt gewoon vragen of God Zich aan je wil openbaren. Hij is een Beloner voor wie Hem ernstig zoeken en wie zoekt zal vinden of zoek een goeie kerk waar je Hem kunt ontmoeten. Ik ben overtuigd door tekenen vragen en ging daarna naar een kerk waar ze me het evangelie uitlegden en dat ik Jezus moest aannemen, dat wist ik allemaal niet.

[Anoniem_89]

Jezus kwam in mijn leven toen ik bad; 'Als echt U bestaat, laat het mij dan zien'.

Simpel, maar God hoort wie Hem aanroepen.

[Marnix]

Er is maar 1 ding wat je kan doen: zoeken. En ik geloof (de Bijbel leert het me en de ervaring ook) dat als je Hem oprecht zoekt, je ook zal vinden. Je kan Hem vragen, gaan zoeken in de stilte, door met mensen te praten die Hem kennen enzovoorts. Hoe Hij zich openbaart en wanneer, dat verschilt per persoon.

[Pcrtje]

Jezus kwam in mijn leven toen ik bad; 'Als echt U bestaat, laat het mij dan zien'.

Simpel, maar God hoort wie Hem aanroepen.

Waarom gebeurt dat dan niet altijd?

[schelpje3]

Ik ben momenteel geen christen. Ik geloof in God, maar ik vind het moeilijk om me te laten overtuigen door de Bijbel omdat ik veel dingen die ik daar lees moeilijk vind om te geloven.

Ik kom uit een milieu waar vrijwel niemand christen is. De normen en waarden die mij zijn bijgebracht stroken ook niet altijd met de christelijke normen en waarden. Ik probeer goed voor mensen te zijn, maar ik zou het bijvoorbeeld vanuit m'n eigen normen en waarden niet slecht vinden om seks te hebben om seks te hebben met een meisje voor het huwelijk, zolang je dat maar op een verantwoorde manier doet. Zo zijn er wel meer zaken die ik zelf graag doe, maar die vanuit het perspectief van het christelijk geloof niet wenselijk zouden zijn.

Ik heb het idee dat, als er iets als een "ware religie" bestaat, ik niet zal gaan geloven puur door de tekst te lezen; iets in mij moet a.h.w. "getriggerd" worden omdat ik rationeel gezien veel dingen erg moeilijk te geloven vindt.

Mijn vraag is dan ook: wanneer laat, in jullie ogen, God zich zien? Zijn er bepaalde zaken die je kunt doen die dit proces makkelijker maken? En zijn er dingen die je juist beter kunt laten (bv. seks hebben zonder huwelijkspartner) waardoor God zich makkelijk aan je kan openbaren?

Ik zit gewoon in dubio omdat ik wel graag het geloof wil ontvangen als zoiets bestaat, maar ik vind het ook nogal radicaal om me aan de regels van een religie te houden wanneer ik nog niet een aanhanger ben van deze religie......

Hoi Roger,

Welkom op het forum.
Je zegt dat je het nogal radicaal vindt om je aan de regels van een religie te houden. Kan ik me voorstellen.
Het zou fijn zijn als iemand jou "bij de hand zou nemen".
En ik kan je zeggen, het gaat niet allereerst om de regels.
Bidt maar heel eenvoudig:
Heere Jezus, ik ken U niet, maar ik wil U graag leren kennen, wilt U mij de weg wijzen?

En dan kan het zijn dat je in aanraking komt met christenen. Op straat, in de trein, op je werk.
Stel je ervoor open. Niet gaan prakkizeren wat je nu moet doen of laten, maar gewoon je hart openstellen.
Ik weet niet waar jij woont, maar je kunt op internet (telefoonboek is nogal ouderwets ) naar een kerk gaan zoeken.
Doe dit biddend!
Een mens gaat graag zelf aan de slag, maar dan gaat het niet goed.
De kunst is om je leven in Handen van God te geven, begin de dag met een gebed, dat kan heel simpel hoor.
Of God die dag bij jou wil zijn. Dat is eigenlijk alles. Voorlopig.

[mohamed]

Ik dacht eerst dat het toeval was, maar op een gegeven moment kan het geen toeval meer zijn. Mijn broer zag Jezus tijdens het zenmediteren, die was gelijk overtuigd. Je kunt gewoon vragen of God Zich aan je wil openbaren. Hij is een Beloner voor wie Hem ernstig zoeken

Het moment dat iemand zich laat zien gebeurt meestal na de zoektocht en niet vooraf. Als je op je luie kont gaat zitten zeggen 'laat u maar zien' krijgt God misschien niet de indruk dat je ernstig hebt gezocht, want dat heb je namelijk in het geheel (nog) niet.

[Julian Brasser]

@RogerS Ik daag je uit om te doen wat in mijn onderschrift staat. En bedenk dat je niet terug bij af bent als je faalt. Want als je het vervolgens belijdt aan Jezus met een goed voornemen erbij, dan zijn je zonden vergeven, en ben je wéér een stukje gegroeid in je relatie met Jezus.

[mohamed]

Waar staat dat in de bijbel?

[Ronald]

Beste Roger,

Hierbij wat vragen ter overdenking voor jouw zoektocht door het evangelie:

Hoe wil God dat ik leef?
1. God lief te hebben met geheel je hart, ziel, verstand en kracht (Markus 12:30).
2. De medemens (naaste) lief te hebben als jezelf (Markus 12:31).

Kan ik deze geboden van God onderhouden?
Nee, want ik ben niet heilig!

Hoe kan ik als een onschuldige voor God verschijnen?
Door berouw te hebben van je leven zonder God en je zonden te belijden voor God en de mensen. Vraag daarbij God en de mensen om genade en ontvang het geschenk van de vergeving. Want God vergeeft, als je met spijt tot Hem komt. Hij is gewilliger als de beste vader op deze wereld (Lukas 11:13). Dan kan je God ontmoeten, omdat Jezus jouw Borg is.

Waarom is Jezus naar deze aarde gekomen?
Deze Heilige God kwam als mens naar deze aarde om voor onze mislukkingen (zonden) te betalen. Jezus Christus heeft als enig mens zich volledig aan de (bovenstaande) geboden van God gehouden en heeft door Zijn kruisdood betaald voor een ieder die in Hem geloofd. Door deze betaling kan de Heilige God weer in contact komen met zondige mensen. Mensen die God en Zijn geboden verworpen hebben. Daarom is het belangrijk dat wij in dit leven genade (vergeving van onze zonden) ontvangen van God, zodat wij straks bij God mogen wonen op de nieuwe aarde, waar alles zal leven tot Gods eer.
Want God heeft de wereld zo lief gehad, dat Hij Zijn eniggeboren Zoon als offer gegeven heeft, opdat ieder die in Hem gelooft, niet naar de hel gaat, maar eeuwig bij God mag wonen. (Johannes 3:16).

[Julian Brasser]

Waar staat dat in de bijbel?

Allereerst vind je deze scherpstelling op het Nieuwe Testament terug in de Joodse voorjaarsfeesten:
Pascha = berouwvol Jezus bloed aan de deurposten van je hart smeren = in je gemoed Jezus volgen.
Ongezuurde broden = wegdoen alles wat gezuurd is = in je gemoed uitsluitend Jezus volgen.
Eerstelingen = door de rode zee = in je gemoed afleggen 'woede, gemeenheid, schandelijke taal' en aandoen 'vriendelijkheid, nederigheid en geduld'. Zie Kolossenzen 3.
Zie daarvoor: http://www.wakeup.nu/wp-content/uploads ... tronen.pdf

Ten tweede vind je het beeld terug in het Nieuwe Testament zelf, bijvoorbeeld: "Bidt zonder ophouden", de rijke jongeling, "Wordt veranderd door de vernieuwing van uw gemoed", "dus ik dien dan wel met het gemoed de Wet van God, maar met het vlees de wet van de zonde", zalig door het geloof en niet uit de werken, het geloof een vaste grond, "als wij onze zonden belijden is Hij getrouw en rechtvaardig om ons de zonden te vergeven en ons te reinigen van al die ongerechtigheid", enz.

[Mortlach]

Er is maar 1 ding wat je kan doen: zoeken. En ik geloof (de Bijbel leert het me en de ervaring ook) dat als je Hem oprecht zoekt, je ook zal vinden. Je kan Hem vragen, gaan zoeken in de stilte, door met mensen te praten die Hem kennen enzovoorts. Hoe Hij zich openbaart en wanneer, dat verschilt per persoon.

Ik heb persoonlijk twee problemen met dit idee. Ten eerste dat zolang je geen resultaat boekt, je dus niet oprecht genoeg hebt gezocht. Er is dus bij voorbaat slechts 1 uitkomst mogelijk en zo lang je die niet bereikt, ligt dat aan jezelf.

Het twee probleem is dat het brein bijzonder goed is om gewenste ervaringen te simuleren. Dus als je je brein maar lang genoeg vertelt dat je iets zou moeten ervaren, zal je brein je die ervaring uiteindelijk ook wel geven. Maar die ervaring staat dus geheel los van zaken buiten je brein en je zult dus een manier moeten vinden om onderscheid te maken tussen 'gesimuleerde ervaringen' en 'echte ervaringen'.

Maar goed, ik ben het wel met je eens dat blootstelling aan stilte bijzondere ervaringen zal geven en dat die tijd ook altijd waardevol is. Of die ervaring God is? Voor mij niet, voor een ander misschien wel.

[Marnix]

Ik geloof dat omdat Jezus het zegt. Ik zeg alleen niet dat je meteen antwoord krijgt. Als je niet direct antwoord krijgt hoeft dat geen gebrek aan oprechtheid te zijn.

Wat ervaringen betreft, die moet je dan onderzoeken. Anders heeft zoeken per definitie geen zin, opvoeding ook niet.... want alles wordt toch maar gesimuleerd