maaarten schreef:Dat is wel heel eufemistisch uitgedrukt. Ik vind het tamelijk onbeschoft om het geschenk van het leven aan God terug te geven. Zo van, 'nee hoef ik niet, geef mijn portie maar aan fikkie'. Als we het toch met moord vergelijken trouwens, dan zou je wel in geval van ernstige psychoses o.i.d. iemand voor 'ontoerekeningsvatbaar' kunnen houden, net als bij andere misdaden gebeurt. Dus mijns inziens zou je zelfs als je het binnen een afstandelijk juridisch paradigma blijft bekijken, het toch moeten nuanceren. Sommige misdadigers stoppen we ook niet in de gevangenis maar in een kliniek, bij bepaalde psychische problemen (of ze krijgen allebei opgelegd). Iemand die door ernstige psychische problemen ertoe aangezet wordt om een poging te doen zichzelf te vermoorden, zou je dan ook naar de gepaste hulp moeten brengen en niet gewoon straffen alsof hij bij zijn volle verstand een poging tot moord heeft begaan. Want hoewel ik het met Spreeuw eens ben dat zelfmoord moord is en ik een hekel heb aan de neiging in onze maatschappij om voor alle gruwelijke dingen eufemismen te verzinnen, moeten we toch op zijn minst erkennen, lijkt me, dat het nagenoeg nooit 'gewoon' moord of doodslag is, gezien die psychische problemen die er in onze context nagenoeg altijd een rol zullen spelen.
Blijkt dat zelfmoord het hoogst is in welvarende landen, denk niet dat dit steeds met psychoses te maken heeft maar ook wordt geïnduceerd door een als zinloos ervaren materialistisch bestaan. Er mist dan iets, een spirituele component.