Naar aanleiding van Psalm 73 vroeg ik me af of christenen meer moeten lijden dan niet-christenen.
In Psalm 73 zegt Asaf dat hij nijdig is op de dwazen, omdat hij ziet dat zij geen lijden hebben, terwijl Asaf dat zelf wel ondervindt. Totdat hij in Gods heiligdommen inging en het einde van de goddelozen zag. Tot slot zegt Asaf in deze psalm onder meer dat het hem goed is nabij God te zijn.
Maar is het zo dat christenen hier op aarde met meer lijden te maken krijgen dan niet-christenen? En belangrijker nog: wat is het doel dat christenen, ondanks hun leven met God, hier op aarde toch nog steeds moeten lijden (met lijden te maken hebben)? Wat heeft tegenslag in het aardse leven voor een christen te zeggen?