Opnieuw Onrust
Ds. A. Kort heeft met de apologetische inhoud van zijn boek “Wedergeboorte of Schijngeboorte” reformatorisch kerkelijk Nederland doen schudden. Vooral voorgangers en anderen uit de kringen van de Ger. Gem (in Ned) voelden zich aangesproken. Hun theologie wordt aangetast. Het is opmerkelijk met welk een ijver de voormannen van deze kerken hun leer trachten te verdedigen en geloofwaardig te maken. Het is des te meer opmerkelijk waar te moeten nemen dat men hun leer nauw verbind met in hun ogen “zeer achtenswaardige voorvaders” Kersten, Steenblok, Mallan, etc. Jammer, dat men zo hoog op geeft van de mens. Men grond de waarheid niet uitsluitend op de leer der Schrift, maar meer op de (filosofische) inzichten van mensen. Des te meer jammer, dat men zo ver weg is van wat eens Johannes de Doper antwoorde op de vraag “Wie zijt gij? Hij zeide: ik ben de stem des roepende in de woestijn” (Joh. 1:22-23). De mens is wat geworden, hij is in het middelpunt gaan staan. Christus is opzij gezet.
Is het teveel gezegd als we zeggen dat we Christus Zijn kerk hebben ontfutseld. De mens is over de kerk gaan heersen, hij heeft de kerk naar zich toegetrokken. Voornoemde kerkverbanden hebben een eigen leer ontwikkeld, dwalingen zijn fundamentele leerstukken geworden. Het is net als ten dage van de Richters. Een ieder heeft zijn eigen hoogten en heiligdommen opgeworpen. We noemen dat “eigenwillige godsdienst”. O wee, wanneer er aan die heilige huisjes geschut wordt. De nazaten van Kersten, Kuiper, Steenblok, Mallan, enz. tappen allemaal uit het zelfde vaatje. Met hun leer zijn ze in de mens teruggekeerd. De leer der bekering is mens centrisch geworden. De mens gelooft zoveel hij gevoeld heeft. Hiermee verondersteld hij, dat hij geestelijk leeft. De veronderstellingsleer heeft zijn ingang gevonden.
Eens zei een predikant “De gereformeerden hebben een veronderstelde wedergeboorte, Hervormden hebben een verondersteld geloof, Oud Ger. Gem., Ger. Gem. (in Ned) zijn verondersteld gereformeerd. Allemaal hebben ze wat waarmee ze het op de been houden. Het ergste is dat dit gepredikt wordt en mensen dit gaan geloven. Kortom, afscheiding heeft verwoestend gewerkt, een ieder is met het zijne aan de haal gegaan. De schuld als gevolg van de dwaalleer en gebrokenheid der kerk is vele malen groter dan de schuld van de wereld. De gewetens van de mensen worden aan de kerk en aan z.g. achtenswaardige dominees gebonden.
Het onderscheid tussen de Bijbelse heilsleer en de bevindelijke heils weg is weggeleerd. De zaligmakende verzekerende geloofsleer heeft plaats gemaakt voor de bedrieglijk gevoelsleer. De eenvoud des geloofs is ingeruild voor de wispelturigheid van het gevoel. Ware geestelijke bevinding is verwisseld voor de oppervlakkigheid van de menselijke emotie.
De radicaliteit van de afsnijding in Adam en de overzetting in Christus is veranderd in de bedrieglijk stappen leer; “het op weg zijn”. Alles buiten Christus is geen schijn meer. De Schriftuurlijke leer dat alles buiten Christus verdoemd ligt wordt verdraait tot een leer waarin een mens buiten Christus toch enige hoop mag hebben. De leer, dat vanuit Christus alleen de verborgenheid Gods gekend kan worden is veranderd in een leer van Gods kennis buiten Christus en Christen kennis buiten God om. Zo wordt de triniteit van het Wezen Gods aangerand.
Wat heeft of wat werkt het boek van ds. Kort uit? Het ware te wensen dat de inhoud van zijn boek als een zuiverende noorderwind door onze kerkelijke gezindte zou gaan stormen waardoor al de heilige huisjes omver geblazen zouden mogen worden. Dominees en deputaten proberen in de verschillende kerkelijke bladen de onrust weer te stillen en de aangebrachte schade weer te herstellen. Sommigen noemen wat ds. Kort schreef accent verschillen. Daarmee worden fundamentele leerverschillen ontkracht. Het lijkt weer stil te worden, de kerkelijke rijen worden weer gesloten. De kerkelijke trein moet weer voort.
Het ware te wensen dat het God mocht behagen om geheel ons z.g. reformatorische bolwerk eens omver te blazen en dat Hij ons weer terug zou willen brengen tot het zuivere erfgoed der Reformatie. Dat is, de rechtvaardiging van de goddeloze om niet. Het lijkt dat het weer stil is geworden, de waarheid wordt weer ten onder gehouden. Slaap zacht en slaap je dood. Gods eer gekrenkt, Chr. verloochend, de kerk verdwaald. Bedroevend voor hen die door genade in de waarheid mochten blijven staan, toch berustend in de wil van God.
Kandidaat E. Van Ittersum - Ter Aar
Nog enige reaktie van een lauwe gemeente?
