Van wie is je geld?

[JeeWee]

Toch wel intrigerend vond ik de vraag die opd e site van habakuk werd gesteld: van wie is je geld?
Je verdient het zelf: werk je, dan heb je wat, werk je niet, dan heb je niets of je krijgt wat van de overheid.

Eigenlijk is het best leuk om veel geld te hebben, veel uit te geven, veel te kopen, toch? En als je dan geld hebt is het ook vaak zo weer verdwenen. Nieuwer kleren, eindelijk die Ipad. eindelijk je rijexamen.

En dan word je ineens geconfronteerd met een spotje op tv over kinderen in Afrika... Nergens geld voor, zelfs niet voor eten en drinken. Dan zitten je nieuwe kleren toch even minder lekker, en realiseeer je je dat je daaraan niet dacht toen je je nieuwe Ipad kocht...

Is het erg dat je je geld uitgeeft? Dingen koopt? Mag je dan niet van je geld genieten? Moet je alles weggeven? Nee toch zeker?

De schrijfster van dit stuk stuitte op 1 Kronieken 29:11. Daar staat: 'Van U, HEERE, is de grootheid, de macht, de luister, de kracht en de majesteit. Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U. Van U, HEERE, is het Koninkrijk, en U hebt Zich verheven tot een Hoofd boven alles'.
'Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U.' Alles. Dus ook je geld? Maar je hebt er toch hard voor gewerkt?

Hoe zie jij dat?

[Wilsophie]

Ik neig dan altijd om stukken uit Prediker te citeren.

Ik ga a.s. week met pensioen omdat ik 65 jaar word en mijn baas heeft jarenlang geen pensioenpremie afgedragen.
Daar kun je heel boos om worden, maar het vult mijn knip niet.
Het bedrijf is door nog meer onheusheden failliet gegaan...enfin,,, een oninteressant verhaal.
Nu krijg ik AOW en ik ben er heel blij mee. Mijn oma kon daar ruim van rond komen en gaf aan de zending en aan alles en iedereen als het ging om het evangelie.
Ze was altijd tevreden en zij is mijn grote voorbeeld.
Ik ben heel blij dat mijn man en ik straks zomaar een maandbedrag AOW krijgen. Dat is toch een zegen!!!
Ik kan er zelfs nog van uitdelen en ervaar dat allemaal als genade en geen verdienste.

Ik ben absoluut niet de norm, maar als ik naar bepaalde programma's kijk op televisie van al die mensen die zo in schulden zitten en een beroep doen op de maatschappij vind ik dat een trieste zaak.
Stiekem bekijk ik dan het interieur, allemaal een mobiel of huisdieren. Ik noem nu maar wat...
Maar ik denk dat ik dan goed onderscheid moet maken, Jeewee tussen gelovigen en de wereld.
Want men wil uit dit leven halen wat erin zit en als het goed is, kijken wij toch uit naar dat andere Leven met Christus Jezus.
Wel of geen kerstboom, wel of geen kerstdiner met 6 gangen. Voor mij is het altijd samen met ons gezin altijd een heerlijk feest van gezelligheid waar de Heer in ons hart is geboren.
En van wie is mijn geld?
Geen idee. Mij ontbreekt niets!!

P.S. ik vind habakuk nu een prima site, maar soms plaatst men echt onzinnige onderwerpen.
Onlangs iets over God en porno , wel dat lees ik niet eens.

Dan maar naar Manna vandaag! of CIP

[Mortlach]

De schrijfster van dit stuk stuitte op 1 Kronieken 29:11. Daar staat: 'Van U, HEERE, is de grootheid, de macht, de luister, de kracht en de majesteit. Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U. Van U, HEERE, is het Koninkrijk, en U hebt Zich verheven tot een Hoofd boven alles'.
'Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U.' Alles. Dus ook je geld? Maar je hebt er toch hard voor gewerkt?

Hoe zie jij dat?

De oplossing voor je probleem is natuurlijk ten eerste zeggen: ja, die tv is van God, dus verkopen die hap en dat geld naar Afrika sturen. Zie je direct ook nooit die spotjes meer langskomen.

Het overgrote deel van mijn (bescheiden) hoeveelheid geld is giraal en bestaat dus niet in de hemel of op aarde maar virtueel Zolang ik het niet uitgeef, is er dus niets aan de hand.

Verder vind ik het natuurlijk wel belangrijk om als je in de gezegende situatie bent dat je je niet al te veel zorgen hoeft te maken, je niet moeilijk doet over liefdadigheid. Dus gaat er een keer 50 euro naar Child's Play (geweldige liefdadigheidsorganisatie van Penny Arcade), 50 euro naar Wikipedia waar ik toch al jarenlang kostenloos gebruik van mag maken. De hartstichting, de kankerbestrijding, Afrika, maar ook naar een lokale instelling die voor kerstcadeautjes zorgt voor de kinderen hier wiens ouders dat geld echt niet meer kunnen missen. Hopelijk is 'mijn' ontvanger blij met zijn 2 doosjes lego.

Dit is nu typisch zo'n vers wat je lekker in het extreme kunt trekken en uiteindelijk kom je op een punt dat NIEMAND er meer aan voldoet en dan zijn het allemaal weer van de vreselijke zondaars. Natuurlijk kan het qua luxe wat minder, maar dat geld voor de huur, het gas en de elektra is toch OOK van God, dus dat 'moet' ook naar Afrika. Ik ga wel in een doos wonen of zo. God zorgt wel voor me...


Grappig trouwens dat beroepscreationist Kent Hovind op dit moment in de Amerikaanse gevangenis zit omdat ook hij vond dat 'zijn' geld eigenlijk van God was en hij daar dus geen belasting over hoefde te betalen...

[Trajecto]

De oplossing voor je probleem is natuurlijk ten eerste zeggen: ja, die tv is van God, dus verkopen die hap en dat geld naar Afrika sturen. Zie je direct ook nooit die spotjes meer langskomen.

Het overgrote deel van mijn (bescheiden) hoeveelheid geld is giraal en bestaat dus niet in de hemel of op aarde maar virtueel Zolang ik het niet uitgeef, is er dus niets aan de hand.

Verder vind ik het natuurlijk wel belangrijk om als je in de gezegende situatie bent dat je je niet al te veel zorgen hoeft te maken, je niet moeilijk doet over liefdadigheid. Dus gaat er een keer 50 euro naar Child's Play (geweldige liefdadigheidsorganisatie van Penny Arcade), 50 euro naar Wikipedia waar ik toch al jarenlang kostenloos gebruik van mag maken. De hartstichting, de kankerbestrijding, Afrika, maar ook naar een lokale instelling die voor kerstcadeautjes zorgt voor de kinderen hier wiens ouders dat geld echt niet meer kunnen missen. Hopelijk is 'mijn' ontvanger blij met zijn 2 doosjes lego.

Dit is nu typisch zo'n vers wat je lekker in het extreme kunt trekken en uiteindelijk kom je op een punt dat NIEMAND er meer aan voldoet en dan zijn het allemaal weer van de vreselijke zondaars. Natuurlijk kan het qua luxe wat minder, maar dat geld voor de huur, het gas en de elektra is toch OOK van God, dus dat 'moet' ook naar Afrika. Ik ga wel in een doos wonen of zo. God zorgt wel voor me...


Grappig trouwens dat beroepscreationist Kent Hovind op dit moment in de Amerikaanse gevangenis zit omdat ook hij vond dat 'zijn' geld eigenlijk van God was en hij daar dus geen belasting over hoefde te betalen...

Ha ha die Mortlach!
Waarom moest die zin over Hovind zo klein? Mochten we hem niet lezen?
Gelukkig ken ik de kneepjes om hem groot te maken.

[mohamed]

De oplossing voor je probleem is natuurlijk ten eerste zeggen: ja, die tv is van God, dus verkopen die hap en dat geld naar Afrika sturen. Zie je direct ook nooit die spotjes meer langskomen.

Het overgrote deel van mijn (bescheiden) hoeveelheid geld is giraal en bestaat dus niet in de hemel of op aarde maar virtueel Zolang ik het niet uitgeef, is er dus niets aan de hand.

Verder vind ik het natuurlijk wel belangrijk om als je in de gezegende situatie bent dat je je niet al te veel zorgen hoeft te maken, je niet moeilijk doet over liefdadigheid. Dus gaat er een keer 50 euro naar Child's Play (geweldige liefdadigheidsorganisatie van Penny Arcade), 50 euro naar Wikipedia waar ik toch al jarenlang kostenloos gebruik van mag maken. De hartstichting, de kankerbestrijding, Afrika, maar ook naar een lokale instelling die voor kerstcadeautjes zorgt voor de kinderen hier wiens ouders dat geld echt niet meer kunnen missen. Hopelijk is 'mijn' ontvanger blij met zijn 2 doosjes lego.

Dit is nu typisch zo'n vers wat je lekker in het extreme kunt trekken en uiteindelijk kom je op een punt dat NIEMAND er meer aan voldoet en dan zijn het allemaal weer van de vreselijke zondaars. Natuurlijk kan het qua luxe wat minder, maar dat geld voor de huur, het gas en de elektra is toch OOK van God, dus dat 'moet' ook naar Afrika. Ik ga wel in een doos wonen of zo. God zorgt wel voor me...


Grappig trouwens dat beroepscreationist Kent Hovind op dit moment in de Amerikaanse gevangenis zit omdat ook hij vond dat 'zijn' geld eigenlijk van God was en hij daar dus geen belasting over hoefde te betalen...

Ha ha die Mortlach!
Waarom moest die zin over Hovind zo klein? Mochten we hem niet lezen?
Gelukkig ken ik de kneepjes om hem groot te maken.

[boer]

Toch wel intrigerend vond ik de vraag die opd e site van habakuk werd gesteld: van wie is je geld?
Je verdient het zelf: werk je, dan heb je wat, werk je niet, dan heb je niets of je krijgt wat van de overheid.

Eigenlijk is het best leuk om veel geld te hebben, veel uit te geven, veel te kopen, toch? En als je dan geld hebt is het ook vaak zo weer verdwenen. Nieuwer kleren, eindelijk die Ipad. eindelijk je rijexamen.

En dan word je ineens geconfronteerd met een spotje op tv over kinderen in Afrika... Nergens geld voor, zelfs niet voor eten en drinken. Dan zitten je nieuwe kleren toch even minder lekker, en realiseeer je je dat je daaraan niet dacht toen je je nieuwe Ipad kocht...

Is het erg dat je je geld uitgeeft? Dingen koopt? Mag je dan niet van je geld genieten? Moet je alles weggeven? Nee toch zeker?

De schrijfster van dit stuk stuitte op 1 Kronieken 29:11. Daar staat: 'Van U, HEERE, is de grootheid, de macht, de luister, de kracht en de majesteit. Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U. Van U, HEERE, is het Koninkrijk, en U hebt Zich verheven tot een Hoofd boven alles'.
'Want alles wat in de hemel en op de aarde is, is van U.' Alles. Dus ook je geld? Maar je hebt er toch hard voor gewerkt?

Hoe zie jij dat?

handelingen 2:45 laat zien hoe de eerste gemeente omging met geld en goederen.
Ieder talent is van God gegeven en in Zijn Geest zou de gemeente moeten functioneren, als delen van 1 Lichaam.

[Lichtzwaard]

De arbeider is zijn geld waardig.

[Wilsophie]

Hé broeder!! Een Bijbeltekst!! Dus je weet het wel!!!

[Wilsophie]

Persoonlijk weet ik dat de rijkdom die wij hier in het Westen hebben, de zegeningen van Abraham zijn.
Abraham was ook niet onbemiddeld. Rijkdom is niet iets negatiefs, het besteden van die rijkdom kan wel negatief zijn. Laten we in ieder geval de Heer ervoor danken.

Een reactie van Habakuk, ( Baruch) die ik onderschrijf.

[Riska]

Ik ben absoluut niet de norm, maar als ik naar bepaalde programma's kijk op televisie van al die mensen die zo in schulden zitten en een beroep doen op de maatschappij vind ik dat een trieste zaak.
Stiekem bekijk ik dan het interieur, allemaal een mobiel of huisdieren. Ik noem nu maar wat...
Maar ik denk dat ik dan goed onderscheid moet maken, Jeewee tussen gelovigen en de wereld.

Je kunt me niet kwaaier krijgen. Het lijkt de oude diaconie wel of de armenzorg. Kwamen ze kijken of je niet toevallig wit brood (toen een grote luxe) aten, maar netjes bij het roggebrood bleven.
Wie zijn wij om te oordelen?
Debat op 2 was heel kortgeleden over het onderwerp schuld en er was iemand die het had over flatscreens wat tv betreft. Je kunt niet anders meer krijgen.
Maar wie geeft mij het recht te kijken wat de ander heeft, simpel omdat die tot de mensen behoort met schulden of (onder) de armoedegrens?
Tegenwoordig zijn er met name bij de modale inkomens problemen, omdat er ontslag is geweest, de hypotheek niet meer kon worden betaald, enz. enz. Niet altijd - vaak niet bedoel ik - is een schuld 'eigen schuld'.
En waarom er nou toch weer onderscheid gemaakt moet worden tussen gelovigen en de wereld is mij een volstrekt raadsel. Wees toch eens bescheiden en terughoudend - gelovigen zijn in veel opzichten geen haar beter dan niet-gelovigen. Het enige dat niet-gelovigen anders maakt dan gelovigen is dat zij niet de vreugde kennen van gekend, vergeven en geliefd zijn door onze Heer Jezus Christus.

[JHM]

Ik vind dit een goed topic, het is iets waar ik nog steeds zoekende in ben. Ik wil bijvoorbeeld graag een nieuwe telefoon kopen van 600,- euro. Nu heb ik een goed functionerende telefoon van een paar jaar oud maar wil graag die nieuwe. Anderzijds kan ik die 600,- euro ook besteden om iemand te helpen in nood. Ik denk dat het duidelijk is dat die 600,- euro beter besteed is aan iemand die het echt nodig heeft dan dat ik mijn telefoon inwissel omdat ik die nieuwe zo graag wil hebben. Ik vind het zelf moeilijk hier een balans in te vinden en ben benieuwd hoe anderen hiermee omgaan.

[Jozo]

Ik vind dit een goed topic, het is iets waar ik nog steeds zoekende in ben. Ik wil bijvoorbeeld graag een nieuwe telefoon kopen van 600,- euro. Nu heb ik een goed functionerende telefoon van een paar jaar oud maar wil graag die nieuwe. Anderzijds kan ik die 600,- euro ook besteden om iemand te helpen in nood. Ik denk dat het duidelijk is dat die 600,- euro beter besteed is aan iemand die het echt nodig heeft dan dat ik mijn telefoon inwissel omdat ik die nieuwe zo graag wil hebben. Ik vind het zelf moeilijk hier een balans in te vinden en ben benieuwd hoe anderen hiermee omgaan.

Ik zou het geld liever aan liefdadigheid besteden. Maar goed, ook ik ben hierin niet de norm. Materialisme boeit me niets. Sterker nog, het irriteert me eerder hoe verslaafd mensen kunnen zijn aan materiële zaken (dat bedoel ik in zijn algemeenheid, niet specifiek tegen JHM). Niet dat je niet van je geld mag genieten en zeker mag je er de noodzakelijke dingen voor kopen. Maar ik zie vaak dat het geluk er voor mensen vanaf hangt. Owee, als ze de nieuwste versie ipad niet hebben, etc, etc.

En wat betreft dat voorbeeldje van die mobiele telefoon: Die ken ik ook. Ik help vaak bij mensen thuis om huizen op te knappen voor mensen die erg krap bij kas zitten en daardoor een onleefbare woonsituatie krijgen. En dan kom je er en dan zie je ze met een mobiel lopen en hebben ze dure merkkleding aan. Nogal een schril contrast en vaak puur om een bepaald beeld voor de omgeving hoog te houden. Daar moet je dan echt even doorheen prikken.

[JHM]

Ik zou het geld liever aan liefdadigheid besteden. Maar goed, ook ik ben hierin niet de norm. Materialisme boeit me niets. Sterker nog, het irriteert me eerder hoe verslaafd mensen kunnen zijn aan materiële zaken (dat bedoel ik in zijn algemeenheid, niet specifiek tegen JHM). Niet dat je niet van je geld mag genieten en zeker mag je er de noodzakelijke dingen voor kopen. Maar ik zie vaak dat het geluk er voor mensen vanaf hangt. Owee, als ze de nieuwste versie ipad niet hebben, etc, etc.

Bedankt voor je reactie. Ik sluit me daar volledig bij aan, het irriteert mij ook hoe verslaafd mensen aan materie (kunnen) zijn. Het is goed om je daar bewust van te zijn zodat je inzicht en controle over jezelf hebt / krijgt. Voor de een speelt het nu eenmaal meer dan voor de ander. Wij doen via de kerk maandelijks voedsel inzamelen voor de voedselbank, als ik dan in de supermarkt loop merk ik hoe makkelijk ik een a-merk voor mezelf pak maar voor de voedselbank een huismerk meeneem. Het doet me goed dat ik dergelijke dingen inzie dan kan ik er iets aan doen, wij mensen lijken veelal graag het best voor ons zelf te willen.

En wat betreft dat voorbeeldje van die mobiele telefoon: Die ken ik ook. Ik help vaak bij mensen thuis om huizen op te knappen voor mensen die erg krap bij kas zitten en daardoor een onleefbare woonsituatie krijgen. En dan kom je er en dan zie je ze met een mobiel lopen en hebben ze dure merkkleding aan. Nogal een schril contrast en vaak puur om een bepaald beeld voor de omgeving hoog te houden. Daar moet je dan echt even doorheen prikken.

Een collega van me zag mijn tas van de voedselbank en vertelde dat een tv programma bij de voedselbank was gaan kijken en dat er veel mensen met de nieuwste telefoons en dure kleding kwamen. Dat komt overeen met wat jij hier schrijft, ik geloof dat zeker. Daarom moeten we vooral niet oordelen op wat we enkel zien.

[Wilsophie]

Ik vind dit een goed topic, het is iets waar ik nog steeds zoekende in ben. Ik wil bijvoorbeeld graag een nieuwe telefoon kopen van 600,- euro. Nu heb ik een goed functionerende telefoon van een paar jaar oud maar wil graag die nieuwe. Anderzijds kan ik die 600,- euro ook besteden om iemand te helpen in nood. Ik denk dat het duidelijk is dat die 600,- euro beter besteed is aan iemand die het echt nodig heeft dan dat ik mijn telefoon inwissel omdat ik die nieuwe zo graag wil hebben. Ik vind het zelf moeilijk hier een balans in te vinden en ben benieuwd hoe anderen hiermee omgaan.

Ik heb voor een telefoon geen cent over, dus ik gebruik afdankertjes. Maar dat wil niet zeggen dat ik minder hebberig ben. Ik zou makkelijk geld uitgeven voor een mooie pan of messenset. Koken is mijn hobby en dan is het beste niet goed genoeg, zo lijkt het wel.

Ik ben actief met diverse zaken om mensen te helpen, maar ben ook heel selectief.
Als je zo een leuke telefoon ziet en je hebt ervoor gewerkt en je bent je bewust hoe je met je geld omgaat zou ik hem aanschaffen. Je zult er dan erg blij mee zijn en als je het niet doet, doe je niemand tekort behalve jezelf.
Prediker leerde mij om te genieten van het leven hier op aarde onder de zon. Maar ik heb er grote moeite mee.
Maar een nieuw keukendingetjes of een bosje bloemen voor mezelf kan me mateloos doen genieten.

Maar bied me geen cruise aan, want daar geef ik niet om.
Kortom het zit niet in de grootte van het bedrag, maar in het genieten en blij zijn met iets waar je in geinteresseerd bent.

Ik geef zaterdag a.s. een feest en dat kost best veel geld, tja...is dat nodig?
Daar kun jij een telefoon van kopen. Het blijft allemaal heel persoonlijk.

Ik kijk weleens naar bepaalde programma's waar mensen geholpen worden, maar lieve help, hoe leeft men soms?
(Denk ik dan) maar ik gun het die mensen dat ze ooit de rommel komen.
We zijn met zijn allen schuldig dat geld lenen zo normaal is geworden dat mensen erin omkomen.
En dat komt voor in alle gelederen.
Ik verlang wel eens terug naar de jaren 50, toen geluk heel gewoon was.
We stikken in onze materie, gadgets, vreterij, jachten enz...
En dus doen we veel in collectes en geven aan goede doelen, maar is dat niet heel hypocriet, want kopen we daarmee ons schuldgevoel niet af?

[Mortlach]

We stikken in onze materie, gadgets, vreterij, jachten enz...
En dus doen we veel in collectes en geven aan goede doelen, maar is dat niet heel hypocriet, want kopen we daarmee ons schuldgevoel niet af?

De kans dat ik in een jacht stik, lijkt me nou ook weer niet zo heel groot...

Het is trouwens wel leuk om te lezen over mensen met echt teveel geld - de miljardairs die per dag meer aan rente ontvangen dan wij in een jaar bij elkaar verdienen, dan rollen je ogen soms uit de kassen.