Cathy schreef:Dat denk ik ook want over de kabbala zijn we het denk ik, wel eens.
Maar dat getallen een grote rol in het verstaan van de Bijbel spelen valt toch niet te ontkennen?
Laat ik dan uitleggen wat het voor mij persoonlijk betekent als de symboliek, (die ik soms liever zinnebeeld noem) en waarvan ik ervaar dat het niet aan tijd is gebonden en geen cultuurhistorisch verschijnsel is.
Het is een bewust gewilde openbaring van God aan de mens door middel van Zijn Woord.
Méér nog , het is het intense verlangen van God om de mens, die Hij geschapen heeft deelgenoot te maken van het hoe en waarom.
Hoe de schepping en waarom de schepping gemaakt is , zoals hij nu is.
Het is het Woord dat zich steeds wéér en bij vernieuwing aanbiedt, om door de mens te worden aanvaard en te worden begrepen, opdat de mens zichzelf met dat Woord verbinden zou.
D.w.z. dat de mens zichzelf verbinden zou met dat Woord , dat in diepste wezen óók in de mens zelf is ingeschapen en verborgen.
Iedere vorm, dus ook de vorm van het Woord is in de diepste zin een openbaring van Gods Wezen, aangepast aan de mens.
Ook Christus als de meest volmaakte en hoogste openbaring van de lichamelijkheid en de gestaltenis Gods heeft daarom vlees en bloed aangenomen.
Om als de Eeuwige en van vóór de grondlegging der wereld aangekondigde Zoon des mensen de Vader aan ons te openbaren. Hebr. 1 vers 1-3.
Als dus iedere letter een getal weergeeft dan onstaat bij het formeren van een woord automatisch een combinatie van getallen, die op hun beurt de lezer iets hebben mee te delen.
Ik onderscheid dus de wereld van het woord en de wereld van het getal.
Beide zijn niet van elkaar te scheiden en vormen samen een wereld vol van diepe kennis van God. Kennis die zich vanuit het Volkomene in bepaalde vasstaande verhoudingen aan de mens openbaart.
Ik ben ervan overtuigd dat dit "oerweten"in iedere mens is ingeschapen en zoals gezegd diep aanwezig is.
Alles wacht slechts op de keuze van die mens om dat te bewerkstelligen wat de zin van zijn bestaan is, namelijk het verbinden met het onzienlijke.
En zo maakte voor mij op het eerste gezicht historische schijnbare "onjuistheden" plaats voor de inhoudelijke bedoeling van de Bijbelse informatie.
Voor mij kwam het mysterie te staan tegenover het bewijsbare.
Hebreeuws is de taal van God primair en deze taal is meer dan een communicatiemiddel
van mens tot mens.
Het Woord draagt in zich het geheim van de mogelijkheid tot terugkeer tot God, waardoor er een herstel van de éénheid tussen God en mens mogelijk is.
Het volk Israël heeft danook van geslacht tot geslacht deze woorden Gods die hen toevertrouwd waren al dan niet bewust een bij mij ongekende eerbied voor dat Woord bewaard.
Daardoor wist zij alle verdrukking en verstrooiing ten spijt en vaak ten koste van eigen leven, dit haar toevertrouwde bezit ongeschonden door de tijd te dragen.
Rom 3 vers 1,2.
