mohamed schreef:Zoals jij beschrijft hoe de zon 'ook' om de aarde heen draait Trajecto vind ik wel creatief gevonden en je hebt ook absoluut een legitiem punt, maar het doet me ook wat aan als een uitvlucht. Ik ben bang dat we een beetje de mist ingaan als we de Bijbel door een westerse bril bekijken. Juist door schrift met schrift te vergelijken komen we tot inzichten die we zelf niet bedacht zouden hebben. Zo blijkt dat de zon, de maan en de sterren symbool zijn voor de volheid van het Bijbelse Israël.
Trajecto schreef:Ja, dat ben ik met je eens. En ik denk dat je op deze manier kijkend ook tot de idee kunt komen dat -- en dan kom ik op het eigenlijke topic waar we hier mee bezig zijn -- je het scheppingsverhaal ook zo op meer symbolische manier zou moeten gaan bekijken en dat je dan pas tot meer waarheid komt. Niet dus gaan bekijken als letterlijke waarheid en de evolutietheorie die er maar moeizaam mee te rijmen valt als onwaar (waarbij ik dan even in het midden laat in hoeverre de evolutietheorie überhaupt als een constructie te zien is die betrouwbaar lijkt -- daar heb ik het dan gewoon even niet over -- maar ik gebruik dan het scheppingsverhaal gewoon niet als een toetssteen die daarvoor te gebruiken is).
Ik denk dat het scheppingsverhaal een van de meest symbolische verhalen uit de Bijbel is, maar toch zitten er ook elementen in die letterlijk zijn, zoals het land Havila (Gen 2,11) waar Saul later de Amalekieten versloeg (1 Sam 15,7) en ook het land Cusj (Gen 2,13) komen wij elders tegen in de betekenis van een letterlijk land (Ez 29,10) en aangezien alle verhalen in de hele Bijbel zich in het midden oosten afspelen zijn dat dezelfde landen als in het scheppingsverhaal, dus letterlijk. Doch hebben ze ook een symbolische betekenis, want beide Cusj en Havina waren nakomelingen van Noach (Gen 10,6-7) en een stromende rivier symboliseert leven, want water is leven.
Ik denk dat het scheppingsverhaal het begin van Israël beschrijft, maar geen wetenschap is, noch een verklaring voor het ontstaan van de aarde en de mensheid. Sterker nog: integendeel zelfs, want we lezen dat Jezus* de mens 'formeerde' (Gen 2,7) uit het stof der aarde. En dat is 'scheppen' in de betekenis van boetseren zoals je doet met klei maar dat betekent totaal wat anders als iets scheppen uit het niets. Adam en Eva waren beide volwassen toen ze geschapen werden, maar kennelijk nog
vormbaar.
Het scheppingsverhaal gaat over een zekere kunstenaar die zich bekend maakte aan zijn handgemaakte klei, maar vertelt niet hoe hij de klei vervaardigde.
* Ik schrijf bewust Jezus, want door hem is alles geschapen. (Ef 3,9) mohamed schreef:Dat heb ik zelf niet bedacht, maar ik kwam het op het spoor door de droom van Jozef, waarin de zon, de maan en elf sterren zich voor hem neder bogen (Gen 37,9) wat zijn vader Jakob als volgt verklaarde:
'En toen hij het aan zijn vader en aan zijn broeders verhaalde, bestrafte zijn vader hem, en zeide tot hem: Wat is dit voor een droom, die gij gedroomd hebt; zullen wij dan werkelijk komen, ik, en uw moeder, en uw broeders, om ons voor u ter aarde te buigen?' (Gen 37,10)
De vader van Jozef was de eerste die Israël genoemd werd (Gen 32,28) en volgens hem waren dus hijzelf, Rachel (Gen 30,24) en zijn twaalf zonen de zon, de maan en de twaalf sterren. Als er dan staat dat de aarde om de zon draait, dan wil dat zeggen dat de Israëlieten de koningen der aarde zijn.
Trajecto schreef:Zo kun je dat uitleggen, ja.
En "koningen der aarde" is dan ook weer een symbolisch gebruikte uitdrukking.
Eventueel kun je overigens dan nog weer verder kijken of die koningen waarmee je dan een concreet volk -- beschreven zoals het duizenden jaren terug leefde -- aanduidt, nog verder abstract kunt zoeken: meer in een geestelijke ingesteldheid bij mensen, dan in een specifiek historisch volk, bijvoorbeeld.
In letterlijke zin betekent het Jakob en zijn twaalf zonen + de moeder van Jozef, daarna pas het volk wat uit Jakob voortkwam. Immers, Jakob is het begin van Israël, dus zonder Jakob geen volk.
Verder ben ik het met je eens dat de koningen der aarde veel meer is dan uitsluitend Jakob en zijn fysieke nakomelingen, ik denk uit de schrift te concluderen dat sinds de vleeswording van Christus een ieder met een ongeveinsd geloof (1 Tim 1,5) bij Israël hoort en een koning der aarde is.
