StillAwake schreef:En wat nou als je samenleeft met een persoon die juist ultiem kan genieten van muziek die bij jou die oerdriften (in mijn geval aggressie en onrust, in het geval van mijn vrouw hoofdpijn en onrust) oproept?
Ik kan me voorstellen dat dit in praktijk nogal lastig is. Het lijkt me duidelijk dat het oproepen van agressie door muziek tegengesteld is aan de liefde, die de uitnemendste gave is (1 Korinthe 13). Ik kan moeilijk zeggen dat 1 van jullie nu ineens andere muziek mooi moet gaan vinden... Hoe doe je dat trouwens zondags in de kerk dan? Erger je je dan ook aan het orgel? (mocht dit het geval zijn)
Mijn allereerste reactie was om aan te geven dat we bij het beoordelen van muziek niet alleen naar de tekst, maar ook naar de muzikale omlijsting (melodie + ritme) moeten kijken.
StillAwake schreef:Ten eerste kun je je afvragen of je nu altijd vrolijk moet worden van muziek.
Juist muziek waar je verdrietig van wordt kan veel meer zeggen dan nietszeggende vrolijkheid.
De psalmtekst die jij noemt komt in de berijming inderdaad over alsof de lieflijkheid over de psalm zou gaan.
De Bijbel-versie laat die lieflijkheid toch op Iemand anders slaan...
Je
moetinderdaad niet per se vrolijk te worden van muziek. Salomo zegt ook ergens (in Prediker of Spreuken?) dat het beter is om in het klaaghuis te gaan. Daarin heb je dus gelijk. Blijft dat ik muziek waar ik depressief van wordt, in het algemeen liever niet luister.
Sorry voor de verwarring door de niet geheel Bijbelgetrouwe psalmberijming. Blijft staan dat Psalmen een bijzondere bron van troost (kunnen) zijn.
StillAwake schreef:Je beseft dat de geneefse melodieen ook grotendeels van toenmalig bekende wereldse muziek zijn overgenomen?
En dat bij een aantal Psalmen een melodie staat aangegeven die ook niet per definitie religieus was?
Voorin 1 van mijn psalmboekjes staat: ''Wel staat vast, dat de meeste melodieën niet teruggaan op wereldse volkswijzen, zoals vaak wordt aangenomen, maar op de middeleeuwse kerkzang. In enkele gevallen (Psalm 9 en 118) is zelfs verwantschap aan te wijzen met melodieën uit de Joodse synagoge."
StillAwake schreef:En daarnaast: ook de muziek van veel christelijke componisten uit de klassieke wereld is voor een leek niet te onderscheiden van de seculiere klassieke muziek.
Kijk uit dat je je eigen smaak niet als leidend gaat zien, want je eigen gevoel is vaak een slecht kompas!
Bij bestudering van de tekst moet je een heel eind komen lijkt me.
De laatste regel, die moet ik me misschien wel wat meer aantrekken soms
Marnix schreef:Dat ligt er aan of het goede of slechte oerdriften zijn.
Sorry, ik vatte het in negatieve zin op, bijvoorbeeld agressie, oog-om-oog-tand-om-tand-mentaliteit etc. Gezien de aard van wat ik daarover las over Goethe, lijkt me dat terecht.
Marnix schreef:Een beetje mager berijmd. In Psalm 147 staat: Hoe goed is het te zingen voor onze God, hoe heerlijk Hem onze lof te brengen. Het gedeelte wat jij citeert staat nergens in de onberijmde versie. Niets over Psalmen, of lieflijk en harten treffen. Dat zijn geen woorden van David, geen Bijbelse woorden... maar die van degene die het berijmd heeft.
Nogmaals sorry voor de verwarring. Zo zie je maar dat we elkaar scherp moeten houden
Blijft staan dat we m.i. beter Psalmen op de traditioneel-reformatorische wijze kunnen zingen dan veel moderne popmuziek luisteren. Daarbij kan men tenminste rustig nadenken en wordt men niet zo opgezweept.
De hemelen vertellen Gods eer, en het uitspansel verkondigt Zijner handen werk. Psalm 19:2
