ajl schreef:Dat had ik kunnen zijn
Geen haar op mijn hoofd die erover nadenkt om pas ergens om 22.00 uur heen te gaan. Misschien in het kinderloze tijdperk, maar nu echt niet meer.
En ook tijdens de lock down met werken kan je genoeg mensen zien. Ik begrijp echt weinig van de ophef hierover. In die periode hebben wij gewandeld, tijdens de lunch met collega's hardgelopen, in de ochtenduren gewandeld met de kinderen etc. De avondklok was rond 22.00 uur. Van 7.00 - 22.00 uur kon je veel doen ( incl werken)
Ik zou werkelijk niet op het idee gekomen zijn om op een verjaardag vóór 20u ergens te zijn. ik vond het ook redelijk onbeschoft eigenlijk, maar dat durfde ik dan weer niet te zeggen...
Meestal probeerde ik op verjaardagen in onze vriendenkring rond 21u30 aanwezig te zijn, maar ook dan was je meestal de eerste...
Juist ideaal, je legt nog zelf de kinderen op bed, en daarna ga je pas.
De oppas hoeft in dan zo min mogelijk te doen, en of je nu vroeg gaat of laat gaat, je komt altijd rond dezelfde tijd thuis.
Ook als je zelf je verjaardag vierde (goeie ouwe tijd): rond 2u was eigenlijk iedereen ook wel weer vertrokken, dus je komt nog redelijk aan je nachtrust...
De avondklok begon al om 21u, en als je na je werkdag gegeten had, en de kinderen op bed gelegd had had je nog net een halfuurtje om even een blokje om te gaan.
Ik heb in de lockdown (de avondklokperiode) werkelijk niemand anders gezien, en zou ook niet weten hoe dat zou hebben gemoeten.
Wandelen met collega's: het hielp ook al niet dat het weer in die periode ook niet geweldig was, maar niemand ging twee keer een half uur in de auto zitten om een halfuurtje met collega's te wandelen.
Contact met vrienden: de meesten van hen zaten overdag gewoon op hun werk, en waren dus overdag niet parraat voor een ommetje.
Contact met familie heb ik toch al niet meer (afgezien van mijn vader, maar die was juist terughoudend qua besmettingsrisico)
Blijft over het gezin, maar die zaten overdag op school of op hun werk...
Jij zegt dat je de ophef werkelijk niet snapt, maar ik heb het juist andersom, ik zie echt niet in hoe je in die avondklokperiode wél mensen kon blijven zien.
Heb ik (en mijn omgeving) dan zo'n afwijkend schema?
Geef me de rust om te accepteren wat ik niet kan veranderen.
Geef me de moed om te veranderen wat ik kan.
Geef me de wijsheid om het verschil te zien.