In de kerk mocht ik het volgende vertellen vandaag:
Ik had eens een droom. In een supermarkt drongen heel veel mensen om me heen om mij te verwijten wat ze allemaal over me wisten, wat ik verkeerd had gedaan. Ik werd er bang van al die boze mensen en vluchte weg. Toen ik thuis was kwam een agent naar me toe (buiten) en zei tegen me ook alles van me te weten, wat ik fout had gedaan. Ik moest het land uit!
Maar opeens was ik ergens anders. Het was zomer en warm. Een schitterende bloeiende vlakte was er om mij heen en ik zag er mijn familie die mij liefdevol aankeken met een blik in de ogen van: "het is goed jongen, het is je vergeven." En toen zag ik een beeld van een regisseur die met een filmset bezig was en wist ik dat God de Regisseur is van mijn leven. God schrijft alle levens van ons, van jou en jou (mensen in de kerk aanwijzend) en die liefde ervoer ik sterk die God gaf in die droom en ik wist dat dit ons echt gelukkig maakt! Daarom zongen de engelen in koor: "vrede op aarde, in de mensen een welbehagen".