Moderators: johannes1, Moderafo's
ajl schreef:Wij wonen ook op loopafstand van een supermarkt, maar de weekboodschappen vind ik toch een aardig karwei.
Doen geen weekboodschappen omdat we allebei een dag in de week vrij zijn en toch dichtbij wonen. Maar als ik veel boodschappen doe op vrijdag bijvoorbeeld gaat de kleine in het winkelwagentje en rij ik die met boodschappen en al naar huis, laad ik het daar uit en breng ik daarna het karretje terug. Verder wacht ik met angst en beven de persconferentie af. Ik mocht pas weer sinds een maand naar kantoor en geniet daar enorm van. Ik kan mij niet motiveren om nog thuis te werken. Daarnaast staat de verjaardag van een van de kinderen op 8 december gepland. Vorig jaar is het afgeblazen en ik verwacht eerlijk gezegd dit jaar ook. Dat zou zo sneu zijn.
meribel schreef:Als ze zulke dingen gaan afkondigen (geen verjaardagen en max aantal personen thuis) dan verwacht ik eigenlijk ook niet dat mensen zich daar nog aan gaan houden. Nu is het advies immers ook max 4 mensen…
Ik denk dat thuiswerken wel weer verplicht gaat worden. ….is een van de ‘simpelste’ oplossingen
Verder kerstvakantie een weekje langer lijkt me weinig opschieten nu. Die vakantie is nog veel te ver weg
StillAwake schreef:En voor anderen is het niet sneu als hun leven stilstaat?
Marnix schreef:Mee eens. En school ook niet. Maar ik ben bang dat ze wel naar de groepen gaan kijken, want ze hebben er zelf doorgaans weinig last van maar ze nemen het wel weer mee naar huis.
Ik hoef alleen maar een straat over te steken
Ja ik ben er ook bang voor, ook met Sinterklaas voor de deur en zo. En inderdad, van dat thuiswerken worden weinig mensen gelukkig. En als je niet thuis hoeft te werken ook niet want als je op kantoor zit en daar is haast niemand is dat net zo goed saai.
StillAwake schreef:En voor anderen is het niet sneu als hun leven stilstaat?
ajl schreef:Ik denk eerlijk gezegd dat ze de scholen de maand december dicht houden en dan op 2 januari hopelijk naar school. in feite is dat twee weken langer vakantie.
De verjaardag betreft een kinderverjaardag. Als alles dicht gaat ( schaatsbaan, zwembaden etc) dan houdt dat natuurlijk ook op. Hoe realistisch is het om een kinderverjaardag te vieren als de scholen dicht gaan?
ajl schreef:Wij wonen ook tegenover een supermarkt/winkelcentrum, maar al met al vind ik het een hele klus. Snel de standaard boodschappen invoeren in de app is beduidend makkelijker en scheelt zo een uur met boodschappen doen. Ik doe 1 keer in de week boodschappen. Ik werk ook 4 dagen en heb op die ene vrije dag een hoop te doen.
En ik steek los van het boodschappen voor een paar dagen doen nog geregeld de straat over om nog even wat te eten, te drinken, of zo te halen om dat we wat vergeten zijn of omdat we opeens bedenken dat we wel zin hebben in iets bepaalds Natuurlijk is thuiswerken op kantoor ook saai als er bijna niemand is. Toch ben ik daar meer gemotiveerd dan thuis. Daar krijg ik na anderhalf jaar niets meer uit handen.
meribel schreef:ik werd gister nog toegevoegd aan een appgroep voor een kinderfeestje voor de 8-jarige, een zwemfeestje, ergens in december. Ja iedereen reageerde enthousiast en leuk en mijn kind kan...ik ook hoor...maar iedere zal toch gedacht hebben; dit gaat niet gebeuren
maar goed we zullen zien
Marnix schreef:Ik ben gewoon niet georganiseerd genoeg om een planning voor een hele week boodschappen te maken
Marnix schreef:
Hm ja ik werd thuis ook altijd afgeleid, geen eigen kantoor helpt dan ook niet erg mee. Maar zonder mensen om me heen kan ik me veel minder goed lang ergens toe zetten, raak ik afgeleid door de keuken, het eten enzovoorts
StillAwake schreef:Het hangt nogal van de aard van die beperkingen af.
Thuiswerken komt me goed mijn neus uit, maar is als je eerlijk bent best te doen.
Wat dat betreft valt het inderdaad wel mee, maar zaken als bezoekbeperking en avondklok zijn me wel heel erg zwaar gevallen. Je spreekst soms echt twee weken letterlijk niemand behalve je huisgenoten, en die verhalen ken je na een dag of 3 ook wel...
Dat doet er niks aan af dat het voor kinderen ook heel sneu is, maar ik merk aan mijn eigen kinderen dat die er veel makkelijker in zijn om toch gewoon hun leven door te kunnen laten gaan, en dat ze ook meer mogelijkheden daarvoor krijgen.
Effectief hebben de kinderen hier een paar weken thuisonderwijs gehad (geen pretje inderdaad), maar al heel snel konden ze wel weer naar school, naar de training (geen wedstrijden), verjaardagen gingen in iets aangepaste vorm gewoon door, en ze konden op de normale tijden en met de normale frequentie hun vrienden blijven zien.
En juist dat laatste konden volwassenen ineens niet meer. als je om 20u30 eindelijk klaar was met je werkdag, het op bed leggen van de kinderen, enz... kon je al niet meer naar buiten.
De plaats waar je veelal met mensen afsprak om eens echt een goed gesprek te hebben ging dicht.
Het klopt dat een jaar voor een kind meer impact heeft dan voor een volwassene, maar het valt me op dat de kinderen juist enorm ontzien zijn in alle beperkingen.
meribel schreef:We zitten in her zkhuis in de laatste fase voor code zwart en dat maakt me wel extreem onrustig merk ik. Ben er best bang voor
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten
