(te) weinig vertrouwen in mn vriend..........

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
jopidopi
Mineur
Mineur
Berichten: 113
Lid geworden op: 27 dec 2004 13:42

(te) weinig vertrouwen in mn vriend..........

Berichtdoor jopidopi » 28 dec 2004 15:40

Ik heb een geweldige vriend.........we hebben al een paar jaar een relatie en denken aan trouwen.....Ik wil niets liever dan trouwen en een gezin stichten......maar dr is een probleem

Telkens als we het over kinderen hebben, praat ik over MIJN kinderen......(die we nog geen eens hebben haha) He tliefst zou ik ze zelf opvoeden...Ik weet wel hoe dit komt....
Mijn moeder heeft me alleen opgevoed.....mn vader was er om......ruzie te maken met mn moeder en ons af en toe te corrigeren, wat door zn drift uit de hand liep. Ik heb zelfs een keer een klap ontvangen die voor mn moeder was bedoeld....ik was toen een jaar of 8...IK heb heel vaak gevraagd waarom mn moeder met mn vader is getrouwd.....en dan kreeg ik het antwoord....vroeger was die zo niet..... Ik ben zo ontzettend bang dat mijn vriend straks ook zal veranderen........

HIj is nu geweldig en ik houd ontzettend veel van hem! Hij weet hier ook vanaf en vind het vreselijk dat ik dit verwacht........hebben jullie tips voor mij (misschien zelf ervaring hiermee) wat zouden jullie doen????// HOe krijg ik meer vertrouwen in onze toekomst?
Geef mij maar gewoon vakantie!!

joepie

Berichtdoor joepie » 28 dec 2004 18:41

Ik denk dat je pas genoeg vertrouwen in je vriend kunt krijgen als je het verleden hebt verwerkt. En dat zou je kunnen doen onder begeleiding van maatschappelijk werk, via de Driehoek of Eleos.

Mariamagdalena
Majoor
Majoor
Berichten: 1763
Lid geworden op: 27 okt 2003 11:04

Berichtdoor Mariamagdalena » 28 dec 2004 19:49

Hoi,
Het zou al een heel stuk helpen, als je ophoudt met je vriend met je vader te vergelijken.
Je vriend is heel anders en het verleden moet je loslaten, en in het hier en nu leven.
We hebben (bijna ) allemaal trauma's in onze jeugd gehad, en als je daar over blijft denken, dan wordt het nooit leuk.
Probeer zo veel mogelijk met je vriend te praten, en je gevoelens aan hem te vertellen, en te vragen of hij je helpt om hem te zien als hij, en niet als je vader.
Want hij is anders.
Als je met elkaar in dialoog blijft,en er is liefde, dan komt het zeker goed.
Al die dingen van vroeger: gooi ze overboord en begin opnieuw!

Hoe denk je dat het voor onze ouders is, die in hun prille jeugd en pubertijd die afschuwelijke oorlog hebben meegemakt? Daar kunnen ze ook niet in blijven? Zo heeft iedereen wel z'n dingen, en als je van elkaar houdt, kom hje er samen uit!
Sterkte!

Gebruikersavatar
Saskia
Majoor
Majoor
Berichten: 1786
Lid geworden op: 01 nov 2003 13:08

Berichtdoor Saskia » 01 jan 2005 11:38

Het is wel goed om te bedenken wat je vroeger in je vader gemist hebt. Maar ik denk dat je vriend dat nooit helemaal goed kan maken, hij is idd iemand anders dan je vader, dan zal het toch een soort surrogaat zijn.
(misschien is dit wel een beetje anders dan je aan het begin van het topic bedoelt, maar dit komt ff bij me op)

't Is wel begrijpelijk hoor, als jij de ervaring hebt van een vader die weinig aan opvoeding doet of het niet goed doet (ik probeer het zo voorzichtig mogeljk te zeggen), dan ga je dat toch doortrekken.

Maar misschien kun je met praten over wat je van een vader verwacht en hoe bang je er voor bent dat jullie kinderen hetzelfde moeten gaan missen als jij.

Gebruikersavatar
RECI-TATIVO
Sergeant
Sergeant
Berichten: 452
Lid geworden op: 11 nov 2003 20:34
Locatie: De mooie Veluwe

Berichtdoor RECI-TATIVO » 01 jan 2005 12:14

joepie schreef:Ik denk dat je pas genoeg vertrouwen in je vriend kunt krijgen als je het verleden hebt verwerkt. En dat zou je kunnen doen onder begeleiding van maatschappelijk werk, via de Driehoek of Eleos.


Dat is hèt enige zinvolle antwoord dat je in dit topic kunt geven lijkt me!

Gebruikersavatar
mystery
Kapitein
Kapitein
Berichten: 870
Lid geworden op: 05 jan 2004 15:10

Berichtdoor mystery » 04 jan 2005 20:12

RECI-TATIVO schreef:
joepie schreef:Ik denk dat je pas genoeg vertrouwen in je vriend kunt krijgen als je het verleden hebt verwerkt. En dat zou je kunnen doen onder begeleiding van maatschappelijk werk, via de Driehoek of Eleos.


Dat is hèt enige zinvolle antwoord dat je in dit topic kunt geven lijkt me!


Nou, ik denk dat je dat te stellig zegt hoor.. Het is natuurlijk belangrijk om je verleden te verwerken, zeker als je voor een huwelijk staat. Maar wat MM ook zei: dat je je vriend niet met je vader KUNT vergelijken, omdat je vriend een andere persoon is... dat vind ik ook een goede reactie.

Jopidopi: wat ga je er aan doen? Probeer zeker de stap te nemen om gesprekken aan te gaan! Het is voor jezelf en voor je toekomstige gezin erg belangrijk dat jij het leven aankunt zonder dat je verleden een grote rol speelt. Je kunt, wat je nu al een beetje doet, je vader te veel op je vriend projecteren.. Je toekomstige kinderen hebben er zeker baad bij als je je eigen verleden een plek gegeven heeft.
Als mens alleen kun je niet bestaan, je hebt de ander nodig om te groeien.

Wees eerst een individu voordat je een duo wordt.

Gebruikersavatar
lindita
Mineur
Mineur
Berichten: 185
Lid geworden op: 21 dec 2004 12:50
Locatie: Ede
Contacteer:

Berichtdoor lindita » 12 jan 2005 16:40

Ik sluit me bij het bovenstaande aan.
Zoek hulp als je er niet uitkomt.
Praat erover met je aanstaande.
En denk er eens over na: wanneer vertrouw ik mensen? Wat heb ik ervoor nodig om ze te vetrouwen?
Dat je weet waar het vandaan komt is al heel goed!

En bedenk ook: ik ben niet de enige!!!
Hier is er in ieder geval nog één en er lopen er nog veel meer op deez' aarde rond... :wink:
the most important things in life are not things

Gebruikersavatar
marjo
Sergeant
Sergeant
Berichten: 360
Lid geworden op: 29 nov 2002 20:15

Berichtdoor marjo » 13 jan 2005 17:16

Ben het met de reacties eens.
Wat ik er nog aan toe zou wilen voegen is dat ik denk dat het echt belangrijk is dat je dit (grotendeels) verwerkt hebt voor je gaat trouwen.
Je moet de problemen van een ander huwelijk (dat van je ouders) niet jouw eigen huwelijk in meenemen.
Ik wens je heel veel sterkte, want er is niets zo moeilijk als dit soort dingen verwerken en het een plaatsje geven op een manier dat je er in je dagelijkse leven geen last meer van hebt.

Gebruikersavatar
Wishori Wasesu
Mineur
Mineur
Berichten: 232
Lid geworden op: 16 feb 2003 17:50
Locatie: Veenendaal / Tilburg
Contacteer:

Berichtdoor Wishori Wasesu » 14 jan 2005 00:28

Verwerking kan goed zijn, maar is niet perse nodig naar mijn idee. Al ben ik wel terughoudend in wat ik zeg, omdat ik de diepgang van de situatie niet in kan schatten.

Misschien kun je de volgende vragen ook aan jezelf stellen vanuit het idee dat je dit als probleem ervaart en er iets aan wilt doen:

Wat denk, zeg en doe ik waar ik niet blij mee ben?
Hoe zou ik dit graag zien?

Om er ook echt iets aan te doen is erg moeilijk, maar je eigen visie ontwikkelen van wat je zelf juist wel graag zou willen van jezelf en je vriend in tegenstelling tot je ervaringen is erg belangrijk. Heb je dat duidelijk, dan kun je je die gedachten ook eigen maken door er mee bezig te zijn.

Een andere tip die kan helpen. Ik neem aan dat je vader nog steeds getrouwd is met je moeder
Ken je je vader goed, praat hij wel eens over zichzelf? Dit hoef je niet te vertellen. Het weten, ontdekken van de reden waarom je vader....eventueel je vader en je moeder in combinatie met elkaar, zich zo hebben gedragen kan je helpen inzicht te krijgen in jullie vroegere situatie waardoor je waarschijnlijk meer begrip voor je vader zal hebben en je vriend los kunt koppelen van je vaders beweegredenen om zoiets te doen.
sol lucet omnibus


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 gasten