Sabra schreef:jas schreef:
Hoe kan het geloof de grond zijn voor mijn rechtvaardiging, als de rechtvaardigmaking in orde van tijd noodzakelijk aan mijn geloof vooraf moet gaan.
De rechtvaardiging gaat niet vooraf aan je geloof, maar is een resultaat van het geloof in Jezus, onze zaligmaker.
Als de rechtvaardigmaking het resultaat van ons geloof is, vertel me dan eens, wat dat geloof eigenlijk inhoudt. Want als het geloof betekent dat men gelooft voor God in Christus rechtvaardig te zijn, dan kan het geloof niet bestaan zonder dat men gerechtvaardigd is. Bovendien, als ons geloof de grond is, is Jezus lijden tevergeefs geweest, want of mijn geloof is de grond, of Jezus lijden is de grond.
Sabra schreef:Jas schreef:Immers, ik kan niet geloven dat ik gerechtvaardigd ben, en dan daarna gerechtvaardig worden. M.a.w. het geloof kan niet de werkende oorzaak van de rechtvaardigmaking zijn en tegelijkertijd een gevolg. Het geloof is een gave Gods die Hij ons schenkt op onze rechtvaardiging, een middel waardoor de rechtvaardiging in ons toegepast wordt.
Dit is natuurlijk een zeer theoretisch gebrabbel om bepaalde rare ideeën goed te kunnen praten. Dit is geen bijbelse visie, en dit wordt ook door geen enkel bijbelgedeelte onderbouwd. Het kan helemaal niet door de bijbel onderbouwd worden.
Dan kun jij wel stellen maar je daast en weet niet waarover je praat. De rechtvaardigmaking is een vrijspraak van schuld en straf en een rechtgeven op het eeuwige leven. Het is
een juridische daad van God, die
buiten de mens plaatsvindt. Het geloof vindt
in de mens plaats en door het geloof kan de mens het vonnis van God, nl. de vrijspraak, aannemen. Hoe kan een gedaagde een vonnis accepteren wat er niet is? De rechtvaardigmaking gaat voor het geloof en wordt door het geloof toegeeigend.
Sabra schreef:Jas schreef:Als ik eerst zou geloven en op grond van dat geloof gerechtvaardigd zou worden, dat betekent dit, dat ik dus een tijd geloofd heb zonder dat ik gerechtvaardig was. Dat is onmogelijk en onbijbels.
Als je gelooft ben je gerechtvaardigd, en niet eerder. Je kunt niet geloven en niet gerechtvaardigd zijn. Met het ingaan van je geloof ben je gelijk gerechtvaardigd door het offer van Jezus. Ik snap sowieso niet hoe jij dat voor je ziet, wel geloven maar niet gerechtvaardigd zijn.
Je verdraait mijn woorden gruwelijk. Geloven zonder rechtvaardigmaking is onmogelijk. Ik heb nooit iets anders beweerd. God rechtvaardigt de mens, m.a.w. deelt hem het vonnis mee, en schenkt hem direct, ja onmiddellijk daarop het geloof waardoor de rechtvaardigmaking die mens ook tot nut is. Jij bent degene die stelt dat men eerst gelooft en daarna gerechtvaardigt wordt. Dat is een onbijbelse leer. Rom. 5:1 is een samenvatting van een door Paulus verkondigt geïntegreerde geloofsleer. Nergens zegt Paulus dat het geloof een grond is voor de rechtvaardigmaking. Integendeel, in 2 Kor. 19 schrijft hij; "Want God was in Christus de wereld met Zichzelven verzoenende, hun zonden hun niet toerekenende; en heeft het woord der verzoening in ons gelegd". Enkel Christus is dus de grond voor de rechtvaardigmaking. Bovendien, wij moeten als vijanden met God verzoend worden, niet als gelovigen. In Rom. 5:9 geeft Paulus een nadere uitleg van vers 1, nl; "Veel meer dan, zijnde nu gerechtvaardigd door Zijn bloed, zullen wij door Hem behouden worden van den toorn". Zie je dat Sabra?
Gerechtvaardigd door Zijn bloed, dat en dat alleen is de grond voor de rechtvaardigmaking. En nog duidelijker wordt Paulus als hij in vers 11 zegt; "En niet alleenlijk dit, maar wij roemen ook in God, door onzen Heere Jezus Christus,
door Welken wij nu de verzoening gekregen hebben". Dat blijkt ook uit Rom. 4:5, waarin staat dat God de goddeloze rechtvaardigt. [/quote] Het geloof is zeker noodzakelijk om behouden te worden maar het is niet de grond voor de rechtvaardigmaking.
Door het geloof, wordt de rechtvaardiging ons
toegerekend. Dat is iets totaal anders als te stellen dat het er de oorzaak van is.
Sabra schreef:Dit stuk gaat duidelijk over de rechtvaardiging door goede werken of rechtvaardiging door het geloof en niet wat jij er van maakt.
Ik kan niet anders stellen dan dat je van dit leerstuk niets kent. Als wij gerechtvaardigt worden, dan leert de Heere ons dat niets in ons daar de oorzaak van is, dat de grond van de zaligheid enkel en alleen in Christus ligt. Hij schenkt ons uit pure genade het geloof dát wij gerechtvaardigd zijn maar niet het geloof dat wij nog gerechtvaardig gaan worden. Daarom zegt Paulus ook in Rom. 1:17 dat de rechtvaardigheid Gods in het geloof
geopenbaard wordt, niet dat het geloof er de grond voor is. Hij haalt dan een tekst aan die we ook terugvinden in Habakuk 2:4; "Maar de rechtvaardige zal uit het geloof leven". Eerst rechtvaardiging, nl. in de Goddelijke Vierschaar, en dan toerekening, nl. door het geloof, wat God de zondaar onmiddellijk schenkt als een genadige gave om de rechtvaardiging toe te rekenen.
En Thomas antwoordde en zeide tot Hem: Mijn Heere en mijn God! (Joh. 20:28 )
