De bedoeling van Christen zijn is niet je geloof voor jezelf houden, maar juist je geloof zoveel mogelijk uitdragen aan anderen...
Ik probeer dit zelf altijd in ieder geval zoveel mogelijk door mn levensstijl enzo, ik ben niet echt zo heel goed in evangeliseren etc... Meestal als er iemand met mij over het geloof wil gaan praten, sla ik gewoon helemaal dicht enzo en heb ik ineens weinig zinnigs meer te vertellen

Verder vind ik t ook zo moeilijk dat als je zeg maar mensen iets over t geloof vertelt ze zo snel vinden dat je zeurt enzo, je daar niet elke keer over moet beginnen.
Ik heb t vooral ook bij vrienden die niet geloven enzo. Die er ook vaak niet veel van willen weten, naja ze luisteren dan nog wel maar dat is het ook; ze vinden t verder onbelangrijk etc. Dan ben ik altijd zo bang dat die mensen ongelovig dood zullen gaan en dan voor eeuwig verloren zullen gaan. En dat terwijl ik het ze zo had kunnen vertellen en ze dan misschien wel gered hadden kunnen worden.
En dan denk je van misschien kan ik er beter elke keer opnieuw over beginnen; maar dan willen ze je op een gegeven moment niet meer zien omdat je alleen nog maar daarover kan praten etc. (ik oet zeggen dat ik dit niet echt uit ervaring ken, maar wel van ongelovige vrienden heb gehoord, dat er mensen waren die alleen maar over t geloof met ze willen praten en die willen ze dan liever maar niet meer zien etc.)
En dan vraag ik me af; hoever moet je gaan met 'evangeliseren' (of hoe je t wilt noemen..). Moet je koste wat t kost doorgaan of er op een gegeven moment mee stoppen omdat je anders je vrienden kwijtraakt, maar je dan wel continue met de 'angst' loopt dat ze 'verloren' gaan. (ja en ik weet dat God de enige is die hierover mag oordelen, dus bij verloren etc. moet je er maar steeds 'naar alle waarschijnlijkheid' voor denken).