Berichtdoor Calvin » 08 jan 2003 09:37
Met 'de weg van de borg is de weg van de kerk' wordt het volgende bedoeld:
Kerst: een ontdekte zondaar mag horen dat er een Zaligmaker is; Hij krijgt een ontsluiting in het Evangelie en Christus word geopenbaard. De schuld ligt dan een ogenblik bedekt. (bedekte schuld is nog geen vergeven schuld)
Goede Vrijdag: de zondaar komt weer en nu nog dieper in de ellendekennis, zelfs met de geopenbaarde Christus (zien is nog geen hebben) waarbij hij zover komt dat hij samen met de geopenbaarde Christus (die hij gekregen heeft met Kerst) verloren moet gaan. Hij erkent Gods rechtvaardig vonnis, valt dit toe en verwacht te sterven en wil ook niets liever omdat hij Gods eer liever gekregen heeft dan z'n eigen zaligheid.
Pasen: Maar juist dan word hem Christus geschonken en wordt gezien hoe Christus door Zijn dood; de dood van de zondaar wegneemt waardoor hij in Christus Zijn Zaligmaker mag omhelzen. Hij 'ziet' nu niet alleen, maar 'heeft' ook. Dit word ook wel de 'bevindelijke rechtvaardigmaking'genoemd.
Hemelvaart: de zondaar mag weten vrij gesproken te zijn van schuld en straf en een recht te hebben op het eeuwige leven; zoals ook Christus die de schuld voldaan heeft en dan naar de hemel vaart.
Pinksteren: de zondaar leert nu ook de Persoon van de H. Geest kennen. Hij is 'degene die het eerst werkt, maar het laatst gekend word'. Hij mag nu de inwoning van de Geest kennen en is daardoor teruggebracht in het Vaderhart Gods en mag God als Vader aanspreken. Nu is de bedekte schuld eindelijk ook vergeven schuld.
Of ik het hier mee eens ben? Nee! Want: En dit is de wil Desgenen, Die Mij gezonden heeft, dat een iegelijk, die den Zoon aanschouwt, en in Hem gelooft, het eeuwige leven hebbe; en Ik zal hem opwekken ten uitersten dage. (Johannes 6 vers 40)
Een aantal kinderen Gods maken het mee zoals hierboven beschreven staat. Echter, er is ook een zéér groot deel dat het absoluut op deze manier níét meemaakt! Als je dan zegt dat dát niet echt is omdat 'Gods volk het anders leert' ben je gauw uitgediscussieerd. Maar kijk maar eens na wat Vader Brakel zegt in zijn Redelijke Godsdienst over de verschillende wijze van bekeringen. Bovendien, als het schema zoals dat hierboven beschreven staat als een juk wordt opgelegd: je móet het zó en zó beleven dan blijft dat ook niet uit in de vruchten: veel getob, veel duisternis, weinig Christuskennis, men hangt als een last aan je nek om je nog dieper de grond in te krijgen, preken die zeeeer moeilijk te volgen zijn, een gemeente die afwacht of ze het ook zo een keer mogen beleven en wegzinkt in lauwheid, jongeren die zich maar uitleven want toch bijna niemand krijgt het enz. enz. enz.
Het eenvoudige evangelie is gewoon dit: Zie op Mij en wordt behouden -wie mogen er kijken?- alle gij einde der aarde -waarom kan dat dan zo simpel?- want Ik ben God en niemand meer.
Mijn volk gaat verloren omdat het geen kennis heeft.