Uiterlijk voor innerlijk?

[TKF]

Hoi,

Niet heel lang geleden was met school in UK. Een aantal kerken bezocht, Canterbury, St. Pauls...
Toen zei een docent na afloop van de reis, toe we weer op de terugweg waren: Nu hebben we al die kerken gezien, de pracht en praal. Maar gaat het nu echt om het uiterlijk?
Ofwel: Gaat het nu om het uiterlijk van de kerk, of het innerlijk van de eredienst? Bijv. de kathedraal van Rochester is veel soberder dan de St. Pauls. Maar men gaat natuurlijk veel liever naar laatstgenoemde.
Hetzelfde geldt volgens mij voor de mens ook, wij gaan veel liever voor het uiterlijk dan voor het innerlijk... En lang niet alleen wat betreft kerken. Op veel meer (sociale) vlakker is dat ook zo. Tenminste ... ? Daarom wil ik een discusie starten rondom de volgende stelling:

De mens gaat voor het uiterlijk, dan voor het Ware innerlijk

[Aragorn]

*roept Optimatus*

[Marnix]

jetzelfde geldt volgens mij voor de mens ook, wij gaan veel liever voor het uiterlijk dan voor het innerlijk... En lang niet alleen wat betreft kerken. Op veel meer (sociale) vlakker is dat ook zo. Tenminste ... ? Daarom wil ik een discusie starten rondom de volgende stelling:

Sorry ik ben het niet met je eens. Ik ga liever voor een wat minder knappe vriendin met een mooi karakter dan een hele mooie vriendin met een slecht karakter... zelfde geldt overigens ook voor vrienden, klasgenoten etc. Maar heet mooiste is natuurlijk als je een combinatie van beiden kunt hebben

Het uiterlijk van een kerk boeit me in ieder geval totaal niet. Ik ga liever naar een fijne warme gemeente die in een koude schuur bijeenkomt dan naar een kille gemeente die in een prachtige goedverwarmde kathedraal kerkt.

[Gershwin]

Je zou je stelling kunnen nuanceren natuurlijk... niet iedereen gaat altijd voor het uiterlijk. Ik zou trouwens liever over 'vorm' en 'inhoud' spreken, maar dat terzijde. Het punt is, dat je de inhoud minder makkelijk ontdekt dan de vorm, of, zo je wilt, het uiterlijk. Om op het voorbeeld dat Marnix noemt in te gaan: je wordt in eerste instantie eerder verliefd op een knap dan op een onknap (lelijk is zo'n vervelend woord) meisje. Pas na verloop van tijd ontdek je het innerlijk. Dus: inhoud/innerlijk moet je leren waarderen.

Wat kerken betreft, vind ik dit overigens niet opgaan. Sluit me aan bij Marnix.

[TKF]

*roept Optimatus*

Oei, oei

@ Marnix en Gershwin:

Wat gershwin betreft, met je eens. Maar zeg nu eens eerlijk, met wie praat je liever, met een knappe persoon of met een onknappe persoon. Als je moet kiezen doe je die laatste het liefst snel aan de kant. En wat betreft die kerken: dit geldt denk ik met name voor de bestaande leden. Maar is een ouwe schuur nu aantrekkelijk voor andere mensen van buiten (of zeer vrijzinning) het protestante geloof?

En, hoe kijkt de moderne mens hier tegenover? (de stelling) Ik denk dat dat binnen onze 'refo'-cultuur anders is.

Excuus voor de vele taalkundige fouten

[mystery]

Ja ik ben bang dat je stelling waar is.

Andere insteek: het geloof/godsdienst.
Mensen gaan voor uiterlijke dingen, gedragen zich volgens de (kerk)regeltjes... En het ware innerlijk vergeten ze.. Het geloof wordt zeg maar onderhouden door goed je best doen (naar de kerk gaan, regeltjes volgen....), maar echt bezig zijn met God???

[Gershwin]

Excuus voor de vele taalkundige fouten

ik zeg niets, hoor. Spreek je nog wel eens

Maar inhoudelijk: ik behoor inderdaad liever tot het inventaris van een schuurkerk, dan tot een van de vele bezittingen van een van die belachelijke hoofdzakelijk als cultureel fenomeen bestaande kerken, die denken de vorm boven de inhoud en de traditie boven het Leven te moeten stellen, ja. Geen probleem. Leve de inhoud

@ Mysterie: juist. Maar doe mij maar een inhoud zonder vorm, dan

Owja, TKF, ik zie inderdaad liever een knappe dan een lelijke persoon, maar dat is een van die dingen waar ik nog in moet groeien lelijke personen zijn van binnen vaak knapper, zodat ik na verloop van tijd toch liever die uiterlijk lelijke persoon zal zien, omdat ik weet dat die uiterlijk knappe persoon inhoudelijk weinig interessant (lelijk) is.

[Marnix]

*roept Optimatus*

Oei, oei

@ Marnix en Gershwin:

Wat gershwin betreft, met je eens. Maar zeg nu eens eerlijk, met wie praat je liever, met een knappe persoon of met een onknappe persoon. Als je moet kiezen doe je die laatste het liefst snel aan de kant. En wat betreft die kerken: dit geldt denk ik met name voor de bestaande leden. Maar is een ouwe schuur nu aantrekkelijk voor andere mensen van buiten (of zeer vrijzinning) het protestante geloof?

En, hoe kijkt de moderne mens hier tegenover? (de stelling) Ik denk dat dat binnen onze 'refo'-cultuur anders is.

Excuus voor de vele taalkundige fouten

In eerste instantie zou ik zeggen: Met een knap persoon. Maar als nou blijkt dat die knappe meid me de hele tijd in de reden valt of domme opmerkingen maakt of weet ik veel wat en die ander luistert goed, stelt slimme vragen etc. dan zou ik met de laatste zeker beter praten. Het probleem is dat als je een keuze moet maken en je kent alleen het utierlijk, dat je je daar wel door laat beinvloeden. Dat is inderdaad het probleem, uiterlijk is direct waarneembaar, het innerlijk moet je vervolgens leren kennen... Daarom speelt uiterlijk een grote rol... maar dat wil niet zeggen dat het belangrijker is dan innerlijk... of ook wel heel belangrijk... Op het moment dat je voor uiterlijk gaat doe je dat vaak omdat je het innerlijk nog niet kent.

[joris]

uiterlijk van een kerk doet helemaal niet ter zake lijk tmij. Eerder zonde van het geld, dat geld kan je veel beter gebruiken. Ik zit liever in onze aula van de plaatselijke school dan in een mooi kerkgebouw.

over mensen, als je van iemand houdt, wordt die ander mooi. Ik denk niet dat je moet kijken of iemand mooi is, maar of je van die ander kan houden.

[Gershwin]

Wat natuurlijk wel zo is: mensen kijken bij hun kerkkeuze niet alleen naar de inhoud, maar ook naar de vorm van de eredienst... is daar dan niets mis mee, of juist wel?

[Zareb]

Of zou juist de uiterlijke vorm een ondersteuning van het innerlijk kunnen zijn. Zoals bv het gebruik van symbolen tijdens de Eredienst.

[Gershwin]

... en zo ja, welke vormen versterken de inhoud? De vormen die het beste bij onze persoon passen, de vormen die het meest gewijd zijn, de vormen die juist het dichtst bij het aardse leven staan?

[Marnix]

Wat natuurlijk wel zo is: mensen kijken bij hun kerkkeuze niet alleen naar de inhoud, maar ook naar de vorm van de eredienst... is daar dan niets mis mee, of juist wel?

Logisch toch... vorm is de drager van de inhoud naar de luisteraar. Er zijn zoveel kerken, dat je niet alleen op basis van de inhoud een kerkkeuze hoeft te maken maar ook naar de vorm kan kijken. Alleen zou ik me dan niet door de vorm van het gebouw of zo laten leiden... maar door de vorm van de kerkdiensten, dat vind ik dan veel belangrijker.

[Riska]

Ik moet zeggen dat het uiterlijk van een kerk voor mij wel invloed heeft. Er is in mijn woonplaats een kerkgebouw die ik een "omgebouwd gymnastieklokaal" noem. Hoog, vierkant, groot. Al vanaf het midden heb je bijna een verrekijker nodig om de dominee nog te kunnen zien... Dat hindert mij op bepaalde gebieden, zoals het je "niet thuis"-voelen, wat ik in die kerk veel meer heb dan in een ander kerkgebouw waar we als PKN ook af en toe bij elkaar komen. Dat is echt een ouderwetse kerk, dus niks geen moderne stijlen.
De kerk waar ik normaal naar toega - Gereformeerde kerk, behorende tot de PKN - is ook wel modern, maar door de wijze van bouwen is het toch zo dat het wat "beslotens" heeft.

Als er een gastpredikant is horen we nog al eens terug dat hem een "warme sfeer" tegemoet komt. En uiteindelijk gaat het daar om: zijn wij voor de willekeurige bezoeker gastvrij en open en wordt Gods Woord er verkondigd, zó dat iedereen de week bemoedigd en gesterkt weer in kan gaan...

Het gaat dus vooral om de gemeente die het gebouw bevolkt, maar een gebouw kan - althans voor mij - wel degelijk invloed hebben.

Riska