Waarom niet in een keer goed?

[@tlantis]

Ik zat gisterenavond een stuk uit Leviticus te lezen over godslastering. Er staat een voorbeeld over een vrouw die God's naam lasterde en vervolgens gestenigd werd. Hierna kwam het hele verhaal over oog om oog en tand om tand...

Pas duizenden jaren later keerde Jezus deze denkwijze radicaal om naar "keer uw andere wang toe"...

Waarom stond dat niet gewoon in de wet van Mozes? Had God spijt van de oude wetten of zat er een idee achter? Waarom niet in een keer goed?

[mystery]

Goede vraag.

Er is met Jezus een ander verbond gekomen: het genadeverbond. Misschien heeft het er iets mee te maken?
In het oude testament was God meer Rechter. Hij wilde rechtvaardigheid. Nu is Hij nog steeds wel Rechter, maar hebben we een Verlosser die ons van Zijn toorn verlossen wil. Ik wil hiermee opperen dat misschien God in het oude testament gelijk wilde straffen, terwijl je nu (in het nieuwe testament) je kan terugvallen op Jezus.

Het is maar een gedachte...

[meschianza]

Stond de Godslastering van de vrouw niet gelijk aan de zonden tegen de Helige Geest?
In de wet van Mozes staaat namelijk wel: Gij zult niet doodslaan.

Ook zomaar een gedachte....

[alex leusink]

Allereerst zou ik willen antwoorden dat zonden in het O.T. dezelfde lading hebben als in de tijd na de komst van de Heere Jezus. Ik zou niet weten wat voor verschil er is. Maar in het verhaal van 'de andere wang' heeft Jezus het over het christelijke principe van de verdraagzaamheid. Maar daarmee bedoeld Hij vast niet dat als iemand God lastert dat we dan moeten zeggen 'doe dat nog maar een keer', enkel om de verdraagzaamheid. Verdraagzaamheid moeten natuurlijk wel passen binnen het kader van de Gods eer.

[@tlantis]

Allereerst zou ik willen antwoorden dat zonden in het O.T. dezelfde lading hebben als in de tijd na de komst van de Heere Jezus. Ik zou niet weten wat voor verschil er is. Maar in het verhaal van 'de andere wang' heeft Jezus het over het christelijke principe van de verdraagzasamheid. Maar daarmee bedoeld Hij vast niet dat als iemand God lastert dat we dan moeten zeggen 'doe dat nog maar een keer', enkel om de verdraagzaamheid. Verdraagzaamheid moeten natuurlijk wel passen binnen het kader van de Gods eer.

Je haalt twee dingen door elkaar... het oog om oog gedeelte staat los van het verhaal overg odslastering en gaat er gewoon om dat iemands straf zal zijn wat hij diegene aan gedaan heeft

lees anders zelf even Leviticus 24...

[Lalage]

Dat van die andere wang toekeren had een andere betekenis dan je nu zou denken, maar ik weet niet meer precies wat het was. Iemand hier wel?

[@tlantis]

Dat van die andere wang toekeren had een andere betekenis dan je nu zou denken, maar ik weet niet meer precies wat het was. Iemand hier wel?

Het betekend gewoon precies wat Jezus zegt: als iemand je iets aandoet neem je geen wraak. Jezus zet dit heel duidelijk in plaats van "oog om oog", wat dus betekende dat je wel wraak mocht\moest nemen:

Mat 5:38-39 Gij hebt gehoord, dat gezegd is: Oog om oog, en tand om tand. Maar Ik zeg u, dat gij den boze niet wederstaat; maar, zo wie u op de rechterwang slaat, keert hem ook de andere toe;

[Invincible]

Er is idd ook een andere uitleg, maar daar ben ik weer vanafgestapt

Had ermee te maken dat een klap met de palm vd hand op de wang vernederend is, en een klap met de rug vd hand juist positief oid. Door je andere wang toe te keren verplichtte je dus de ander om je weer op te hemelen, of om niet te slaan en voor gek te staan. Met de linkerhand werd niet geslagen. Oid, weet het ook niet meer precies.
Voor die anderen, je kleed afgeven en iets 2 mijlen dragen was er ook zo een uitleg, maar heeft niet veel zin ze hier neer te zetten omdat ze niet echt lijken te kloppen met de context.

Dus..

[sparow]

Gaan de teksen in leviticus niet over de taak van de overheid? Dat de overheid een misdaad met gelijke straf moet straffen. Dit tegenover de uitspraak van Jezus, die het over de taak van een christen heeft: je vijanden liefhebben.

[@mic]

volgens mij is het verschil idd tussen die 2 teksten dat de 1e zegt hoe God oordeelt (vanuit zijn rechtvaardigheid) (en zodoende ook de overheid), en de 2e hoe we elkaar moeten beoordelen (aangezien we ons allemaal schuldig maken aan die wetten kunnen we niet op de zelfde gronden oordelen als God).

[hijwel]

God strafde uit liefde mensen in het oude testament, om daarmee te zeggen: je moet geloven in mij anders ga je verloren.

God heeft zichzelf met de wereld verzoend in het nieuwe testament. Hij is opgehouden met straffen en een andere weg ingeslagen. De weg van de liefde. Maar ook naar de weg van de liefde luisteren mensen niet.

[parsifal]

Ik denk dat de speciale status van Israel (en later ook die van de kerk) Het weest heilig, want God is heilig geldt daar speciaal. Israel had en heeft een voorbeeldfunctie naar de wereld toe. Het is God's volk. Zo ook met de kerk. Een oordeel als over Ananias en Safira zou denk ik niet snel voorkomen bij mensen die voor de buitenwereld geen deel zijn van de Kerk of van God's volk.

Ook is er inderdaad het verschil tussen overheid en mensen zelf. IN "Gij zult niet doden" wordt een ander woord voor doden gebruikt dan in de teksten waarin gesproken wordt over de doodstraf.

Als laatste is er soms het aanpassen aan de tijd. In het OT wordt polygamie niet afgekeurd, wel is er de zorg voor de vrouw, later zie je dat dit veranderd (in het NT wordt gesproken over de ambtsdragers als de man van 1 vrouw), zo ook met slavernij het wordt niet afgekeurd, maar het wordt wel met regels in de perken gehouden. Met "oog om oog.." geldt min of meer het zelfde. Je kunt in Genesis 4 lezen over Lamech, die duidelijk verder ging. "oog om oog" is ingesteld om de straf niet buiten proporties te laten zijn.

Vaya con Dios,

parsifal

[columbus]

Ik zat gisterenavond een stuk uit Leviticus te lezen over godslastering. Er staat een voorbeeld over een vrouw die God's naam lasterde en vervolgens gestenigd werd. Hierna kwam het hele verhaal over oog om oog en tand om tand...

Pas duizenden jaren later keerde Jezus deze denkwijze radicaal om naar "keer uw andere wang toe"...

Waarom stond dat niet gewoon in de wet van Mozes? Had God spijt van de oude wetten of zat er een idee achter? Waarom niet in een keer goed?

doet me denken aan een gebeurtenis jaren geleden.
er was een jongen die er gewoonte van maakte om op zondag kerkvolk te plagen. Hij legde zelfs een stoeptegel omhoog bij een oude 'bekeerde' mevrouw voor de deur, zodat zei als ze de deur uitging om naar de kerk te gaan, zou vallen.
een korte tijd daarna kreeg hij ruzie op straat toen de school uit was en hij viel achterover met zn hoofd op de stoep. Dood.
Het is moeilijk om te zeggen dat God direct straft, maar het is wel een teken.
ik zie er ook een waarschuwing in en een vraag. kunnen wij sterven en God ontmoeten? we zijn tenslotte niet beter dan die jongen.