Broer/zus met PDD-nos?

[Memmem]

Ik ben een kind van gescheiden ouders.
Mijn ouders zijn gescheiden toen ik 10 was. Ik zat in groep 7.
Ik weet niet veel meer van de tijd dat het gebeurde maar mijn moeder heeft er over verteld. Mijn vader ging opeens bij ons weg omdat ie niet meer van mijn moeder hield!! Ik veranderde in een klein lief vrolijk meisje in een meisje die stil was en veiligheid zocht. Ik ging weer met de poppen spelen en speelde met duplo het ideale huisgezin na! Ik duimde meer dan ooit. En ik wou nooit bij iemand anders spelen! Ik werd uitgelachen omdat ik me kinderlijk gedroeg. Mijn broer kon het ook allemaal niet verwerken en sloeg me en schold me uit!! Mijn moeder zei dat ik het alitjd heel dapper verdroeg maar dat ik het er wel heel moeilijk mee had. Mijn moeder stuurdem e naar een school psycholoog. Maar daar werd het gauw opgegeven omdat ik niets vertelde. Met buikpijn ging ik elke dag naar school. In 4 Mavo ging het steeds beter en sinds 2 jaar ben ik weer heelmaal tot rust gekomen! ik ben mezelf en hoef me nieet steeds voor iedereen te bewijzen!
Af en toe heb ik nog contact met mijn vader maar omdat ik erg opstandig ben over zijn relatie met een andere vrouw loopt het weleens moeizaam. Mijn broer heeft PDD-nos dat is een lichte stoornis wat aan Autisme is verwant. Mijn vader vertoont ook zulk gedrag en dat is wel moeilijk! Ik accepteer het maar is wel vrij moeilijk!

De bedoeling van dit topic is absoluut niet bedoeld om medelijden op te wekken want ik ben absoluut niet zileig. Maar ik zou graag in contact willen komen met kinderen van gescheiden ouders, om samen in dit topic erover te praten, discuseren, ervaringen te delen, elkaar te troosten en je hart te laten luchten!
Mensen met een broertje of zusje met PDD-nos mogen ook reageren. Het lijkt me fijn om er met z'n allen over te praten en er voor elkaar te kunnen zijn.

Lieve Groet Funlover

kwil ook ff reageren. Niet op het gescheiden ouders gedeelte, maar op pdd-nos. mijn broer heeft t waarschijnlijk, en ook bij anderen in t gezin zie ik dr wel een tik van.
Kvind het trouwens wel een heel interessant onderwerp, maar dat zal wel komen door mn studie... k ben dus geen ervaringsdeskundige, maar zou best graag mee willen praten erover. (misschien handig de twee onderwerpen te scheiden?)

[Johanne]

kwil ook ff reageren. Niet op het gescheiden ouders gedeelte, maar op pdd-nos. mijn broer heeft t waarschijnlijk, en ook bij anderen in t gezin zie ik dr wel een tik van.
Kvind het trouwens wel een heel interessant onderwerp, maar dat zal wel komen door mn studie... k ben dus geen ervaringsdeskundige, maar zou best graag mee willen praten erover. (misschien handig de twee onderwerpen te scheiden?)

Interessant topic!!!

Ik neem aan dat ik ook mag reageren als t ipv broer/zus jezelf betreft..?;)
Ik heb dan wel geen pdd-nos, maar heb de diagnose asperger gekregen (nu iets van 1,5 jaar geleden ofzo denk ik). Ook een stoornis in het autistisch spectrum, die er zeg maar heel veel op lijkt....
Wat verschillen (ff snel van een site gekopieerd)

Asperger's stoornis is een ontwikkelingsstoornis, die wordt gekarakteriseerd door een gebrek aan sociale vaardigheden. Dit gebrek uit zich in problemen met sociale relaties, zwakke coördinatie en zwakke concentratie, en een beperkte hoeveelheid interesses. Maar wel een normale intelligentie en een aanvaardbare taalvaardigheid in de gebieden van spraak en grammatica.

Asperger's stoornis wordt in het algemeen wat later opgemerkt dan PDD-NOS. Een persoon met Asperger's stoornis heeft geen belangrijke vertraging in de taalontwikkeling, maar hij of zij kan wel problemen hebben om de subtiliteiten in gesprekken, zoals ironie, sarcasme of humor, te begrijpen.

En dus heeft Asperger's stoornis alle kenmerken van PDD-NOS, behalve dat de taalontwikkeling en cognitieve ontwikkeling niet zijn gestoord.
Asperger's stoornis moet niet worden verward met wat (soms) High Functioning Autism (HFA) wordt genoemd en wat ook aan de milde kant van de glijdende schaal (continuüm) zit. Een kind met Asperger's stoornis heeft grotere verbale vaardigheden dan sociale vaardigheden. In High Functioning Autisme is juist het tegenovergestelde het geval en zo'n kind zal in het algemeen sociaal veel geïsoleerder zijn.

Hehehe en asperger houdt wel iets meer in dan hier staat, maar julie hebben vast geen zin om ellenlange quotes te gaan lezen..

Maarrr goed ik wil dus ook wel meepraten over dit onderwerp...

[RECI-TATIVO]

Johanne, als het verwantschap heeft met PDD-NOS is het dus ontopic en mag je wat mij betreft quoten wat je wilt. Lijkt mij interessant!

[saartje]

Hé Johanne, mag ik vragen of je het er weleens moeilijk mee heb? Als je het niet wilt zeggen hoef het niet hor!
xxSaar

[parkiet]

Johanne, zou je de link willen geven?
kheb zelf ook wel eens het idee dat ik een tik van een ASS (autistisch spectrum stoornis) heb, (niet zeker hoor), maar vind het niet echt fijn...

[Funlover]

Ik heb een broer met PDD-NOS. Het is nooit helemaal bewezen maar hij heeft alle gedragingen.
Voor andere mensen doet hij altijd heel sociaal en gedraagt hij zich op zijn netst. Als wij dus zeggen dat onze broer een autistische stoornis heeft zegt men: Ach, jou broer? Doe niet zo stom! Zo voel je je vaak dus niet serieus genomen. Dat is erg moeillijk. Meer mensen dit gevoel ervaren? Hij weet absoluut veel grenzen niet. Wat zeg ik wel of nie tin een openbare gelegenheid. HOe maak ik contacten en hoe onderhoud ik ze. HIj praat steeds over het zlefde onderwerp, net wat hem intereseert. ZIJN Auto!!
Ook is hij erg langzaam in zijn ontwikkeling. Hij is bijna 22 maar absoluut nog lang niet volwassen!
Vroeger was ik altijd zijn pispaaltje. Als ik bijvoorbeeld een kleurplaat van hem wou kleuren, mocht dat niet. Hij gooide het nog liever weg dan dat ik een kleurplaat mocht kleuren. En dat deed ie dan ook, de volgende dag lag het in de container!! Zo zijn er nog vele voorbeelden
Sinds hij 18 is...is hij bezig aan het groeien...hij groeit meer over zijn gedrag heen en wordt iets socialer. En nu sind seen jaar kan ik wel goed met hem opschieten! Zo 1x in de 2 wekne heeft ie nog zo;n bui dat ik alles verkeerd doe!!!
Zijn gedrag kwam naar buiten toen mijn ouders gingen scheiden. Mijn vader was ZIJN grote voorbeeld!! En opeens was die weg. Hij raakte in zichzelf gekeerd.
Er is nog zoveel te vertellen..mara tis nu weer jullie beurt!!

[meschianza]

Wow, dat lijkt me best heel moeilijk, een broer met een dergelijke stoornis, vooral ook wanneer je er zelf op die manier mee te maken krijg. Misschien dat je het nu kan plaatsen omdat je begrijpt wat er aan de hand is, maar als kind begrijp je er natuurlijk niks van waarom je broer zo ''gemeen'' doet.

Ik heb zelf een vriend gehad (geen relatie, gewoon vriendschap) die dus achteraf de Aspeger stoornis bleek te hebben. Achteraf hoorde ik dat, ik had toen geen contacten meer na een heftige ruzie.
Ik vond hem steeds irritanter worden, hij sprak alleen over politiek, politiek, politiek. IN het begin boeiend, maar wanneer hij je belt en je moet 3 kwartier politieke filosofien aanhoren, word je daar wel btje maf van. Later zijn we zo gebotst dat het echt een ruzie is geworden. Ik dacht toen echt: jij bent gek ofzo.
Nu schaam ik me er wild over, als ik het geweten had, had ik er misschien wel goed mee om kunnen gaan. Ik verweet hem dingen waar hij dus helemaal niks aan kon doen. HEt spijt me echt zo, ik moet hem veel pijn gedaan hebben...ik heb er veel van geleerd, sindsdien probeer ik anders met mensen om te gaan.

[Aragorn]

Mjah, mijn broertje heeft het ook, maar ik heb niet zoveel zin om dat allemaal hier te gaan vertellen omdat het toch iemand anders' leven is. Maar ik herken er wel wat in ja.

[Johanne]

Johanne, zou je de link willen geven?
kheb zelf ook wel eens het idee dat ik een tik van een ASS (autistisch spectrum stoornis) heb, (niet zeker hoor), maar vind het niet echt fijn...

Neuh echt fijn is het ook niet nee....

Maarrr ik heb eerst ff die link voor je zitten zoeken : http://www.pdd-nos.nl/contents/dirfam.html

Hier heb je misschien ook wel het een en ander aan (is ook een forum enzo) : http://www.autsider.net/

[Johanne]

Tja wat kan ik zelf eens over dit onderwerp vertellen hehe...

Ik heb zelf dus de diagnose Asperger iets van 1,5 jaar geleden gehad zeg maar...
Tja echt leuk is het idd niet, maar ja het leven gaat verder....
En ja t moeilijkste is idd sociale contacten enzo. Vaak lijkt t wel alsof t zeg maar makkelijk gaat enzo, maar ondertussen is dat helaas helemaal niet zo.. Altijd overal bij na denken, wat kan wel, wat niet; moet je mensen een hand geven, wat moet je zeggen, naja enz zeg maar...
Gelukkig kan je hierbij zeg maar door 'intelligentie' nog wel iets compenseren enzo zeg maar...

Hmmm helaas kan ik minder zeggen over t leven enzo zeg maar met zulke mensen, aangezien ik daar waarschijnlijk misschien een vertekenend antwoord op zou gaan geven in vergelijking met wat anderen zouden zeggen ofzo *vage zin*
Ik weet iig wel dat mn ouders t ook niet altijd even leuk vinden enzo om met me te moeten leven, ik schijn zo nu en dan redelijk moeilijk te kunnen zijn...

[JialiKelly]

Maar wij houden het toch al 16 jaar met elkaar uit en ik vind je nog steeds hartstikke lief

[meschianza]

En ik vind Johanne ook een coole en lieve meid!

Maar over dat sociale gebeuren he...ik denk namelijk ook wel eens bij belaalde dingen waarbij ik mensen ontmoet: wat moet ik zeggen, en hoe. Of dan zeg ik iets en dan tijfel ik zeer sterk aan de zinnigheid van wat ik zeg. OVerigens heb ik daar nu niet meer zo last van, maar vroeger was ik best verlegen. En dan zag ik anderen bijdehand doen en precies de juiste dingen op het juiste moment zeggen. En dan baalde ik omdat mij dat nou nooit lukte (dacht ik) HEt lijkt me iets waar meer mensen last van hebben, een vorm van verlegenheid....WAt ik zeggen wilde: heb jij dat dan in een erstigere vorm ofzo? En heb je dat ook bij goede vrienden?

[Johanne]

En ik vind Johanne ook een coole en lieve meid!

Maar over dat sociale gebeuren he...ik denk namelijk ook wel eens bij belaalde dingen waarbij ik mensen ontmoet: wat moet ik zeggen, en hoe. Of dan zeg ik iets en dan tijfel ik zeer sterk aan de zinnigheid van wat ik zeg. OVerigens heb ik daar nu niet meer zo last van, maar vroeger was ik best verlegen. En dan zag ik anderen bijdehand doen en precies de juiste dingen op het juiste moment zeggen. En dan baalde ik omdat mij dat nou nooit lukte (dacht ik) HEt lijkt me iets waar meer mensen last van hebben, een vorm van verlegenheid....WAt ik zeggen wilde: heb jij dat dan in een erstigere vorm ofzo? En heb je dat ook bij goede vrienden?

Wahoeiii jullie zijn ook lief

Hmmm ja moeilijk uit te leggen....
Ik moet zeggen dat ik vroeger ook dacht dat ik erg verlegen was enzo... En dat dat wel weer s goed zou komen enzo...
Tis iig wel anders, maar ik weet niet goed hoe ik het uit moet leggen. Het is zeg maar meer dat 'normale' mensen uit 'instinct' weten hoe ze in van allerlei situaties moeten reageren enzo, en dat mis ik op een of andere manier allemaal...
Ik bedoel ik zal nooit uit mezelf tegen mensen gaan praten, of ik moet ze echt supergoed kennen, anders zeg ik echt gewoon niks... Ik bedoel op school ik zit er al meer dan een jaar en hoeveel mensen ken ik... Tja een paar mensen spreek ik wel eens heel oppervlakkig over n tentamen ofzo, maar verder heb ik echt totaal geen contact met al die mensen, gewoon omdat ik niet weet hoe en wat en weet ik veel ik tegen ze moet zeggen....
(t klinkt idd best wel als extreme verlegenheid)
En als mensen dan iets tegen me zeggen, zeg ik: ja of nee en dan it gesprek ook weer afgelopen...
Hmmm en t gaat over meer dan alleen contact hebben in de vorm van praten, gewoon om alles de gedragsregels en weet ik veel wat enzo...

Tja goede vrienden... Bij mensen die ik echt al mn hele leven ken, heb ik er niet echt veel last van. Alhoewel dan denk ik soms, van doe ik dit niet fout, of wat moet ik nu doen of naja... *weet geen voorbeelden*

Argh waarom kan ik nou niet gewoon duidelijk uitleggen wat ik bedoel te zeggen...?

[Funlover]

ik vind johanne nog steeds hartstikke lief

(beetje woorden veranderd)
Maar ben het me je eens....ze is liehieff!!
Mijn broer is ook lief...en die kinderen zijn ook lief die het hebben. Maarrr......je moet net weten hoe je met ze omgaat!
Maar ze zijn er niet minder om! En het kan reuze goed gaan!

[RECI-TATIVO]

Wat ik opmerkelijk vind, is dat wanneer ik mensen met Asperger op forum zie schrijven of op msn ofzo spreek, ze altijd gewoon heel sociaal zijn, en je niets vermoedt. Sterker nog ze komen vaak empathischer over dan anderen 'normale' lieden. Wat zou daar verklaring van zijn? Ik denk nu wat hardop.