verschil in kerken

[Stacie]

Ik ben benieuwd of hier op refoweb ook stelletjes zijn waar de kerken (nogal) wat verschillen, en hoe jullie dat beleven.
Zijn jullie ouders het ermee eens, of levert het nog wel eens moeilijkheden op?
Voel je je in je eigen kerk het meest thuis, of ik zijn/haar kerk?

Ikzelf zit in een chr ger kerk en mijn vriend zit in een pinkergemeente.
Het zorgt nog wel eens voor wat vragen, maargoed...

klinkt het bekend>???

Of zou je zelf niet iets beginnen met iemand uit een (heel) andere gemeente?

[Evelien]

tja, k heb er zelf persoonlijk nog niet mee te maken gehad.

Maar mijn broers/zussen (sommigen) hebben wel van een andere kerkverband.

Wij thuis zijn zelf gergem. (hervormde zwager, hervormde schoonzus, gergem zwager, evangelische zwager)

Er komen zeker enigsinds vragen naar boven. Wat niet verkeerd is. Maar wat niet afgekeurd moet worden (vindt ik).

Ik zie er zelf geen moeilijkheden in om een relatie aan te gaan met iemand van een ander kerkverband dan ik zelf ben. En ook bij mijn broers/zussen niet. Er zijn ook, binnen het gezin waar ik in opgroei, geen moeilijkheden ontstaan van wat voor kerk iemand is. (of het is iemand van de jehova's getuigen dan word het moeilijker of een sekte).

[Lalage]

Ik ben Nederlands gereformeerd gedoopt en vanaf m'n elfde lid van een SoW-kerk (inmiddels PKN dus, maar dat zegt niet zoveel, dus ik duid het ff zo aan) en ben zo ongeveer interkerkelijk opgevoed. Borkdude komt uit een gereformeerd vrijgemaakt nest.

We merken wel verschil in de kerkdiensten die onze ouders bezoeken, maar zelf gaan we onze eigen wegen. Natuurlijk merken we wel wat van onze verschillende achtergronden, maar dat is meestal positief, omdat we elkaar aanvullen. We geloven hetzelfde, denken over de meeste geloofszaken hetzelfde en daarom kunnen we ook vast wel samen een gemeente vinden als we ooit gaan trouwen. We zijn allebei benieuwd waar God ons heen zal leiden!

Onze ouders vinden het prima, al zijn mijn ouders soms bang dat hij teveel 'vastzit' aan de GKV, wat gelukkig helemaal niet waar is. Hij heeft afgelopen jaar bijbelstudie gedaan bij een vereniging met mensen uit verschillende kerken en heeft daar veel van geleerd, bijvoorbeeld dat evangelischen helemaal niet zo gek zijn.

We voelen ons niet altijd thuis in de kerken van onze ouders, bijvoorbeeld omdat ik daar niet mee mag doen aan het avondmaal en omdat er in de kerk van mijn ouders soms nogal vaag wordt gepreekt (maar gisteren hadden we ook zo'n inhoudsloze preek in de GKV, die we maar bestempelden als PKN-preek...) Maar ik waardeer de bijbelse preken in de GKV en hij geniet van de liturgische experimenten in de SoW-kerk. Hier in Amstelveen gaan we graag naar de internationale kerk, die je als evangelisch zou kunnen bestempelen. Maar ook de vrijgemaakte kerk hier is erg goed, is een moderne gemeente.

[rosekapje]

Wij zitten beiden in de christelijk gereformeerde kerk, hij in Sliedrecht (bewarend pand) ik in Almelo. Zelfs in deze kerken onderling zit al veel verschil. (Niet in de hoofdzaken (misschien 1 van de belangrijke dingen wat wel verschilt, voor mij tenminste is het avondmaal, anders in beleving) wel in bijzaken, maar die zijn voor christelijke kerkgangers toch ook erg belangrijk, merk ik nu. Ik voel me heel goed thuis in mijn eigen kerk en eerlijk gezegd komt dat echt niet alleen maar door de leer, maar door de gemeente en alle dingen rond de kerkgang om. Waar hij kerkt zou ik niet de rest van mijn (aardse) leven willen kerken. (Om verschillende redenen, ga ze niet allemaal noemen....) We praten er wel over (stuiten ook nog weleens op een (kleine) discussie) en gaan ondertussen ook verder kijken binnen kerkelijk Nederland, we zijn er iig over eens dat we beiden niet vast zitten aan een kerk.

[priscilla81]

Onze sitiuatie is ongeveer gelijk aan die van Stacie. Mijn vriend is bij een evangelische gemeente en ik ben christelijk gereformeerd.
Mijn ouders waren daar in het begin niet blij mee maar dat gaat nu gelukkig stukken beter.

[Gjendewald]

mijn zus en mijn zwager komen ook uit verschillende kerken, mijn zus uit de evangelische, en mijn zwager uit de hervormde. maar ik heb wel het idee dat ze een gouden middenweg hebben gevonden. allebei maken ze compromissen. bv. ze gaan naar de hervormde kerk (wat mn zus niet met tegenzin doet) en ze hebben ze thuis gewoon een tv. met dvd. speler en kabel. ook niet tegen de zin van mn zwager. als je maar goed overlegt en blijft praten kan je zo'n relatie wel goed volhouden denk ik. uiteindelijk gaat het er toch allemaal om dat we van Jezus houden?

[ezri]

Idd, het gaat om de kern van het geloof.. ben je het daarover eens.. kun je daar goed over praten.. en voel je elkaar aan in beleving van geloof en daaraan gerelateerde zaken.. dan zit het mijns inziens goed.
En al die verschillen? Als de kern goed is.. kom je daar wel uit.

[Acire]

Toen Jaco en ik verkering kregen waren we allebei gergem, maar na n half jaar ben ik overgestapt naar de Hervormde kerk (nu PKN), dus ja, wij zitten in verschillende kerken. Bij ons levert dat punt geen problemen op, we zitten qua mening op een lijn. Wat wel lastig is, is een kerk zoeken bij onze mening. We vinden PKN niet alles, maar de Gergem ook niet. Tsja... dat levert best wel moeilijkheden op, vooral omdat we nog geen belijdenisgedaan hebben, en we dat allebei wel graag willen!!!

[Tijn]

Ach bij mij en mn vriendin kan je ook zeggen dat we uit twee verschillende kerken komen, maar we hebben nu samen een gemeente gevonden waar we ons thuisvoelen, dus hebben geen verschillende kerken meer

[Kaw]

Mijn vriendin komt uit de ger. gem. Ik uit de ger. kerk vrijgem.
Mijn ouders deden niet zo moeilijk in het begin. Wel een beetje bang dat ik ongewild in de ger. gem. zou belanden. Haar ouders deden ook niet echt moeilijk. Daarover heb ik niet te klagen. Alleen de keuze... Dat is moeilijker. We hebben elkaar gevonden in de wat zwaardere hervormde kant, maar ja... Das nu meestal allemaal PKN en daar zijn we beiden vooralsnog geen fan van. Chr. Ger. kerk zou een optie kunnen zijn, maar die verschillen plaatselijk ook enorm. Ook de ger. gem. is nog mogelijk. Het ligt gewoon aan waar we terecht komen.

[FlirrieSun]

Ik kom zelf uit de GerGem en mijn vriend uit een Vrije Evangelische gemeente.
Mijn meoder vindt het niet prettig en heeft het liefste denk ik dat ik met iemand thuis komt, die naar de ger gem gaat of in elk geval iets wat er dicht bij ligt. Het is natuurlijk ook een behoorlijk groot verschil.
Maar ik kan met hem supergoed over het geloof praten en onze beleving ligt ook redelijk op één lijn. Ik voel me heel prettig en ik ben er ook niet bang voor dat het niet goed gaat komen. Wel lijkt het me wel lastig als we gaan trouwen, maar dat duurt nog even (helaas)

[Mr. J]

Ik denk dat wanneer je elkaar niet in de weg staat wat geloof betreft en je er voor de rest wel gwoon goed over kunt praten, er nix aan de hand is!

[Ikke21]

Ik denk dat wanneer je elkaar niet in de weg staat wat geloof betreft en je er voor de rest wel gwoon goed over kunt praten, er nix aan de hand is!

Daar ben ik het niet mee eens, ik denk wel zeker dat het zeer belangrijk is in het huwelijk dat je samen dezelfde leer aanhangt en dat je samen op 1 zit.
Hoe moet het later met kinderen?? met papa of met mama mee?
Nee ik ben er van overtuigd dat je in het huwelijk op een lijn moet liggen.

[Mr. J]

ja eigenlijk is dat wel zo, ik ga dr eigenlijk nu pas over nadenken ik kan het zelfs in mijn eigen familie zien

[just_mary]

Ik ben benieuwd of hier op refoweb ook stelletjes zijn waar de kerken (nogal) wat verschillen, en hoe jullie dat beleven.
Zijn jullie ouders het ermee eens, of levert het nog wel eens moeilijkheden op?
Voel je je in je eigen kerk het meest thuis, of ik zijn/haar kerk?

Ikzelf zit in een chr ger kerk en mijn vriend zit in een pinkergemeente.
Het zorgt nog wel eens voor wat vragen, maargoed...

klinkt het bekend>???

Of zou je zelf niet iets beginnen met iemand uit een (heel) andere gemeente?

Mijn vriend is ger vrijg, en ik gergem.
We zaten bij elkaar op school en ja, als je dan verliefd wordt dan denk je niet in eerste plaats aan het feit dat hij van een andere kerk is. 'Dat komt wel goed' dacht (denk) ik.
De ouders van mn vriend hebben nooit moeilijk gedaan en de mijne ook niet. Zodra ze hem zagen, verdwenen alle twijfels.
We hebben t nu bijna drie jaar, maar een keuze voor de kerk waar we naar toe willen gaan, is er nog niet gemaakt. We willen allebei graag belijdenis doen, maar waar? We vinden het heel moeilijk om een keuze te maken. Ergens waarmee je opgegroeid bent, is moeilijk om los te laten. We vallen ook vooral over de mentaliteit (sfeer) in de kerk, niet zozeer over de leer ofzo, want de verschillen in de leer heb ik zelfs na drie jaar nog niet helder... (?) Hij voelt zich in zijn eigen kerk wel beter thuis en ik in allebei niet zo. We zijn hard aant nadenken en er komt vast een oplossing. We zijn allebei christen, we geloven hetzelfde, misschien niet in details maar over belangrijke issues zijn we het helemaal eens. En dat is wel belangrijk denk ik.
Het wordt gewoon vandaag of morgen de knoop doorhakken en ervoor gaan, waar dan ook voor, want in beide kerken geloof ik dat God aanwezig is en er ware gelovigen zijn. Maar ja, afscheid (afstand) nemen is moeilijk... Maar het zou toch gek zijn als je allebei christelijk bent en toch niet samen kunt leven?