ongelovige vrienden

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
meschianza
Majoor
Majoor
Berichten: 1772
Lid geworden op: 04 dec 2002 16:48
Locatie: De mooie stad Rotterdam
Contacteer:

ongelovige vrienden

Berichtdoor meschianza » 06 dec 2002 09:47

Hallohallo,

Vooral vanwegen mijn opleiding heb ik een aantal niet christelijke vrienden waarmee ik wel eens leuke dingen onderneemt. Zij weten van mijn geloof en levenstijl en staan daar ook open voor. Aan de ander kant hoor ik hun verhalen over activiteiten die behoorlijk van God los zijn.
Een enkele keer ben ik iets met ze wezen doen ( je wilt niet altijd maar weigeren) waar ik achteraf een heel vervelend gevoel van had.

Ik ben erg geschrokken van de volgende bijbelteksten: 2 korinthe 6:

14: Trekt niet een ander juk aan met de ongelovigen; want wat mededeel heeft de gerechtigheid met de ongerechtigheid, en wat gemeenschap heeft het licht met de duisternis?
17:Daarom gaat uit het midden van hen, en scheidt u af, zegt de Heere, en raakt niet aan hetgeen onrein is, en Ik zal ulieden aannemen.

Wat vinden jullie? Mag je geen vriendschap hebben met ongelovigen. En zo wel: hoe ver kan die vriendschap gaan zonder dat het negatieve invloed heeft op jouw levensvisie en levensstijl? Of mag je je helemaal niet met ongelovigen bemoeien? :|
Ik zit er best wel mee.

Liefs...
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King

Lalage
Generaal
Generaal
Berichten: 8205
Lid geworden op: 13 sep 2002 15:39
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Berichtdoor Lalage » 06 dec 2002 09:59

Je moet juist ook met niet-christenen omgaan, hoe kan je anders evangeliseren? Het lijkt me wel lastig als je vrienden je bewegen tot dingen die jij eigenlijk niet wilt doen, omdat je christen bent. Daarom zijn goede christenvrienden onmisbaar. Maar in deze wereld is het nou eenmaal zo dat de meeste mensen Jezus niet kennen en daar zul je mee moeten leren leven...

-Rianne-

Berichtdoor -Rianne- » 06 dec 2002 11:51

Het lijkt mij dat je wel gewoon met ze om kan gaan.
Maar ze moeten van je weten dat jij christen bent (dat weten ze dan), en ook moeten ze dat aan je kunnen zien. Aan de dingen die je wel en niet doet. En ik denk dat je met die activiteiten (waar jij geen goed gevoel aan over houdt) ook niet meer mee moet gaan. Zo kan je ze wel laten zien dat jij niet in alle dingen hetzelfde bent. Als het echt goede vrienden zijn, zullen ze dat wel begrijpen... En jij laat jezelf als christen goed zien.

Gebruikersavatar
Derkel
Verkenner
Verkenner
Berichten: 58
Lid geworden op: 07 okt 2002 21:04
Locatie: Stadskanaal
Contacteer:

Berichtdoor Derkel » 06 dec 2002 15:09

Ik vind dit altijd een lastig onderwerp. Met name op mijn opleiding zitten veel onchristelijke vrienden.

Wanneer ze naar dingen vragen en je probeert een serieus gesprek aan te knopen dan lachen ze je recht in je gezicht uit. Dus het wordt lastig voor je. Je bent in feite anders omdat je christen bent, terwijl dat eigenlijk radicaal onzin is dat jij anders bent. Ik weet het is niet zo, maar het voelt wel zo.

Ook heb ik bij onze eigen gemeente vrienden die er zitten omdat het moet van hun ouders. Dat botst ook menigmaal, en dan spreek je over je eigen gemeente. maar om nu niet meer met ze om te gaan??

Dat blijft toch wel gebeuren, net als wat lalage zei, je moet ook met niet-christenen omgaan, anders kun je immers ook niet evangeliseren.

Ik weet in het algemeen wat ik tegen mensen (vrienden) kan zeggen m.b.t. het geloof. Ik weet dat een aantal van mijn vrienden van mijn eigen gemeente niets voor het geloof voelt en dat ze liever uitslapen. Ik kan daar wel tegenin gaan maar ik weet ook dat dat geen effect uithaalt.

Ik ben het ook met Rianne eens dat je je als christen kunt onderscheiden door een aantal dingen niet te doen. dat valt vele mensen niet op, maar voorjezelf maak je wel een onderscheid.

En wanneer ze het niet willen begrijpen dan doen ze dat maar niet. ik ben en blijf mijzelf onder alle dingen, dus ook onder het geloof!!
Het toppunt van eigenwaarde is; jezelf bekijken door de ogen van God.

Ellisss
Verkenner
Verkenner
Berichten: 11
Lid geworden op: 26 nov 2002 15:47
Contacteer:

Berichtdoor Ellisss » 06 dec 2002 15:16

'een juk aantrekken' is toch echt een relatie aangaan?

Ik snap wat je bedoeld. Ik zit zelf ook op een onchristelijke school...
Bij ons op school kom ik veel mede studenten tegen die niks van het geloof weten. Ze weten niet wat de hemel is en wat de hel.
Laatst vroeg iemand aan me of de hel erg is..... Triest. Daarom denk ik dat het heel goed is om met hun om te gaan.

Want je moet een zoutend zout zijn. En het zout moet wel de gelegenheid hebben om in te trekken.. (aldus ds vd Meij)

Gebruikersavatar
meschianza
Majoor
Majoor
Berichten: 1772
Lid geworden op: 04 dec 2002 16:48
Locatie: De mooie stad Rotterdam
Contacteer:

Berichtdoor meschianza » 12 dec 2002 11:00

Hoioi,

Ik denk inderdaad dat het erg drastisch is om contacten te verbreken. Maar er is verschil tussen vriendschap gewoon contact (kan je natuurlijk ook evangeliseren) Zo'n vriendschap heeft toch onbewust best (negatieve)invloed op je. Ook is het zo dat niet christenen soms een netter levenstijl op na houden dan 'christenen' die ik ken. Ik vroeg me gewoon af waar die bijbeltekst op doelde.

Het is waar, je moet jezelf blijven en niets doen wat tegen je wil in gaat. Alleen soms is dat zo moeilijk.... :oops:

Bedankt voor jullie reacties!

Liefs..
''Duisternis verdwijnt niet door duisternis. Dat kan alleen licht. Haat verdwijnt niet door haat. Dat kan alleen liefde.'' Martin Luther King

Esther
Verkenner
Verkenner
Berichten: 17
Lid geworden op: 18 nov 2002 09:11

Berichtdoor Esther » 12 dec 2002 15:51

Ik weet dat het erg lastig kan zijn om vrienden te hebben die niet geloven.... Ik ben zelf twee jaar geledne pas tot geloof gekomen, met als gevolg dat ik in mijn familie en vrienden kring de enige christen was. Ik heb er veel moite me egehad dat mijn omgevinng niet gelovig was. Het meeste moeite heb ik inderdaad met te zien dat de dingen die ze doen en waar ze zich mee bezighouden in strijd zijn met de grondslag van mijn geloof. Je merkt best wel dat een ongelovige omgeving er voor zorgt dat er iets aan je gaat 'trekken' om je weg te halen bij je geloof.

Ik denk dat je juist niet het vcontact moet verbreken met ongelovige vrienden. De vriendschap met jou kan een mogelijk scheppen voor diegene om God te leren kennen.

Tegenwoordig woon ik ergens anders, studeer ik theologie en leef ik in een compleet andere wereld dan toen. Ik moet eerlijk zeggen dat het opgelucht voelt om nu ook vrienden te hebben die wel gelovig zijn. Ik respecteer mijn ongelovige vrienden en zij respecteren mij, maar ik voel me toch meer op mijn gemak en niet bezwaard bij de vrienden die wel geloven.

RPGtB
Mineur
Mineur
Berichten: 211
Lid geworden op: 23 nov 2002 19:25

Berichtdoor RPGtB » 12 dec 2002 15:55

't Is niet altijd zo dat je je vrienden voor het kiezen hebt....
Je kunt wel zeggen: ik wil christelijke vrienden, maar er zijn niet altijd zoveel christenen in je leefomgeving. En echte vrienden zijn al helemaal moeilijk te vinden...... Als je die een hebt dan kun je er maar beter zuinig op zijn.... christelijk of niet.
Credo ergo sum

Esther
Verkenner
Verkenner
Berichten: 17
Lid geworden op: 18 nov 2002 09:11

Berichtdoor Esther » 12 dec 2002 16:08

Ja.....

Maar desondanks blijft het moeilijk om vast te houden aan je gelooft als je vrienden, waar je van houd en veel om geeft en die je niet kwijt wilt, je daar steeds bij wegtrekken.

Dat betekent niet dat je ze op moet geven; vriendschap is belangrijk en kostbaar, maar soms ook moeilijk.

joepie

Berichtdoor joepie » 12 dec 2002 20:33

En toch zei de Here Jezus tegen diegene die hem wilde volgen dat hij direct mee moest en nog niet eens zijn vader meer mocht begraven.(lucas 8:22)
Wie mij volgt zal alles achter moeten laten zegt Hij.
Wie zijn vader en moeder meer lief heeft dan mij, is mij niet waardig.(matth.10:37)
Laat staan als het je vrienden zijn.
Ik denk dat als je ongelovige 'vrienden' hebt dit zal stranden op de principes die jij erop na hoort te houden.
Ik denk hierbij al aan de soorten feestjes waar je al dan niet heen gaat(Disco b.v) Of het te buiten gaan aan alcohol.
Of hoe je als jongens en meisjes met elkaar omgaat.
Of de zondagsheiliging die geheel anders zal zijn.
Zo aijn er dus al veel dingen waar je dan zonder die vrienden zult moeten zijn.

En evangeliseren vind ik geen reden om onchristelijke vrienden te hebben.

Als je ze hebt dan zou ik ze niet als een baksteen laten vallen omdat je tot het geloof gekomen bent. Maar het wordt je wel moeilijk gemaakt omdat je dus andere keuzes zult maken dan hen.
Maar ik zou ze niet zomaar opzoeken.
Maar trouwens wat versta je onder vrienden?

JonaGOLD

Berichtdoor JonaGOLD » 12 dec 2002 21:23

ongelovige vrienden? ik heb er naar mijn weten niet veel. en als ik ze heb,
zijn het geen hartsvrienden. in de bijbel staat dat je geen vriend mag zijn met een ongelovige. (o.a psalm 1). maar het is maar de vraag of 'refo's' echt geloven. (hopelijk wel0 klinkt bikkelhard. maar is hard. en als je dan een ongelovige vriend(in) heb, moet ze gaan geloven of je stopt met de vriendschap. oeps. lijkt me erg moeilijk. :cry: :? :shock:

Lalage
Generaal
Generaal
Berichten: 8205
Lid geworden op: 13 sep 2002 15:39
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Berichtdoor Lalage » 12 dec 2002 22:55

Mijn beste vrienden zijn toevallig wel christenen, ook al zie ik hen niet zo vaak. Toen ik een moeilijke keuze moest maken, heeft een van hen mij heel erg gesteund. Hij was de enige die begreep waarom ik voor de moeilijke weg koos, terwijl mijn medestudenten dat eigenlijk onzin vonden. Dus koester ze!

RPGtB
Mineur
Mineur
Berichten: 211
Lid geworden op: 23 nov 2002 19:25

Berichtdoor RPGtB » 12 dec 2002 23:12

Ik heb nagenoeg geen christelijke vrienden.... waarom niet? Omdat er in mijn leefomgeving bijna geen christenen om vriendjes mee te worden zijn....
Ik heb meer seculiere vrienden, en hebben die een slechte invloed op mij? Nee, maar ik ben dan ook behoorlijk selectief. Geen van die vrienden gaat naar disco's, noch rookt noch gebruikt alchohol. En we laten elkaar altijd in elkaars waarde, respecteren een andere mening.

Zou ik geen christelijke vrienden willen hebben? Tuurlijk wel, maar zoals ik eerder zei: Soms heb je vrienden niet voor het kiezen.
Credo ergo sum

Esther
Verkenner
Verkenner
Berichten: 17
Lid geworden op: 18 nov 2002 09:11

Berichtdoor Esther » 13 dec 2002 10:32

Feit blijft dat ik eerst alleen maar niet-christelijke vrienden had en dat deze het heel moeilijk maakte om stevig te blijven staan in mijn geloof. Doordat ik nu christelijke vrienden heb, die me begrijpen en steunen en door wie ik niet 'aangevallen' word in mijn geloof, komen die 'oude' vrienden vanzelf op een andere plaats.
Dat houd niet in dat ik ze laat vallen..... maar ik laat ze niet meet zo belangrijk zijn als eerst. Hoe dan ook vormen ze namelijk een factor die mij probeert weg te trekken bij mijn geloof en dat wil ik niet.
Evangelisatie is inderdaad geen reden om je vrienden te houden. Het is alleen een heel verschil of je, nu terwijl je christen bent, een vriendschap opbouwd met iemand die niet christen is, of dat je die vriendschap al had. Je kan een vriend niet zomaar aan de kant zetten.... en dan kan je die vriendachap gebruiken om duidelijk te maken wie God voor jou is wat hij voor je betekent.

Corne van 't Hof
Sergeant
Sergeant
Berichten: 274
Lid geworden op: 11 sep 2002 13:48

Berichtdoor Corne van 't Hof » 02 jan 2003 14:40

Wie helpt mij? Ik ken veel mensen die denken naar de hemel te gaan: omdat ze gedoopt zijn, omdat ze een tekst uit zijn verband rukken en die gebruiken of omdat God van iedereen zou houden.
Het lijkt wel of het onmogelijk is om verloren te gaan.

Hoe moet ik hiermee omgaan, ik kan ze moeilijk door laten rennen naar de eeuwigheid.


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 79 gasten