Bij ons is het zo ongeveer de gewoonte dat je iedereen met je/jij en voornamen aanspreekt. In de familie iig wel (behalve mn ouders dan), maar ook in de kerk. Tjonge jonge, het zijn echt niet allemaal meneren en mevrouwen hoor
Gewoon, mn naasten, met hun eigen voornamen en jij en je. Ik noem mijn JV leiderstoch geen u en meneer :S Al zijn ze jaaaaaaren ouder
Dat is hier in de stad (jaaaa, het is een STAD
) sowieso ook de gewoonte, je zegt echt zelden u tegen iemand. Maar dat kan wel door het gebied komen, want in de omgeving waar ik ben geboren (bij Dordrecht ergens) zeggen ze veeel sneller u tegen iedereen en amper voornamen. Ik vind dat zo afstandelijk klinken...
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...