Ik luister zelf naar allerlei muziek en ook wel muziek die niet aansluit bij mijn levensovertuiging. Net als dat ik dingen van Nietzsche lees (een filosoof die het christendom wegredeneert als het ware) en daar dingen van opsteek of er in ieder geval achter kan komen waarom iemand denkt zoals ie denkt en in het leven staat zoals ie in het leven staat, kan ik ook naar andere niet-christelijke produkten luisteren zoals muziek. Een andere vorm van christelijke naiviteit vind ik dat je uitsluitend christelijke dingen draait en op die manier niet weet wat er in de wereld om je heen speelt. Niet dat je muziek zou moeten luisteren om je in anderen te verdiepen; dat is ook niet mijn reden om naar sommige muziek te luisteren.
Ik vind sommige muziek gewoon hele mooie muziek en ik vind het niet verkeerd om dat te luisteren, alleen om de reden dat de band die dat gemaakt heeft anders in het leven staat dan ik.
Kort samengevat:
ik kan prima naar christelijke en niet-christelijke muziek luisteren.
(het is ook heel prima als iemand alleen maar naar gospel bands durft te luisteren als ie dat graag wil
)
ik kan niet prima naar blasfemische of satanische muziek luisteren - soms is het overduidelijk dat iets propaganda voor de duivel is en daar moet je je niet mee bezig houden. Je moet het gevaar niet doelbewust gaan opzoeken.
Sommige bands stoppen echt duivelse boodschappen in hun liedjes door middel van backward masking. Volgens mij heb ik wel eens een paar voorbeelden gehoord van Queen en the Beatles (Another one bites the dust respectievelijk dat liedje van Obladi, Oblado, life goes on...)
