nederigheid

[Mariamagdalena]

Vandaag in de gemeente hoorde ik over nederigheid, en dat wij als Christen toch wel nederig moeten zijn, wat vinden jullie daarvan?
Ik denk het ook, het lukt meestal wel, maar je moet ook niet te nederig zijn, anders lopen ze over je heen.
Jezus zei: heb uw naaste lief gelijk uzelve.
En daarmee bedoelt Hij ook, volgens mij, dat je je naaste niet meer lief mag hebben dan jezelf, dat is ook niet goed, zei mijn voorganger, en dat is wel wat veel vrouwen vaak doen, zichzelf wegcijferen........... (dus TE nederig zijn) Hoe denken jullie daarover?

[surfer]

ik moet de eerste vrouw die zichzelf wegcijfert nog tegenkomen....

[tanteoranje]

ik moet de eerste vrouw die zichzelf wegcijfert nog tegenkomen....

Inmiddels zijn het er twee: Maria Magdalena en tante oranje

[Europeaan]

Hoewel nederigheid een erg christelijke eigenschap is, geloof ik niet dat vrouwen dat meer hebben dan mannen, of andersom.

Maar een training in nederigheid kan voor niemand kwaad, zeker niet als het verschil duidelijk wordt tussen nederigheid en je grenzen acceptereren/aangeven.

[Vin]

Ik denk dat 'te nederig' geen echte/goede nederigheid is. Nederigheid moet respect in zich hebben, niet simpelweg kruipen voor een ander. Bescheiden naar elkaar toe, respectvol.

[tanteoranje]

Vin, dat vind ik mooi omschreven.

[Daphne]

Ik las pas ook nog een mooie uitspraak over nederigheid:

Nederigheid is niet minder denken VAN jezelf, maar minder denken OVER jezelf.

[HereIam]

Wat is het verschil dan Daphne?

[Daphne]

Bij minder denken VAN jezelf beoordeel je jezelf negatief. Minder denken OVER jezelf wil naar mijn idee zeggen, dat je jezelf juist heel goed vindt.

[HereIam]

Okay, helder!

[Daphne]

mooi zo!

[meschianza]

Hoe dan ook, hoe mooi je het ook kan omschrijven, het ook doen, in alle situatiies, blijft heel moeilijk. En dan bedoel ik met name conflict-situaties. Uiteindelijk is het een heel menselijke drang dat jij je gelijk wilt halen. Of Of stront eigenwijs zijn, daar ben ik bijvoorbeeld heel goed in. MEde daardoor heb ik 1 keer in mijn leven knallende ruzie gehad met een jongen wat nooit meer echt goedgekomen is. Op dat moment dacht ik ook: ik hoef niet alles te pikken.

Maar achteraf gezien waren de gevolgen het niet waard in verhouding met het conflict. En dan besef je dat je er goed aan had gedaan de minste te zijn. VOor je eigen geweten ook.

Om eerlijk te zijn.....er zijn een hoop mensen waar ik rustig nederig voor kan zijn maar er zijn ook mensen waar ik dat gewoon bij verrek, dan gedraag ik me liever arrogant.

[joepie]

Ik denk ook dat nederigheid niet wil zeggen dat je voor de ander kruipt en alles wat een ander doet goed vind.
Maar dat je je bescheiden opsteld. En de ander hoger acht dan jezelf.
De ander dus best wel mag zeggen als iets je pijn doet, of als je iets van de ander moeilijk vind, maar dat dan op een goede en dienende manier.

[drosofila]

Ik las pas ook nog een mooie uitspraak over nederigheid:

Nederigheid is niet minder denken VAN jezelf, maar minder denken OVER jezelf.

en

Bij minder denken VAN jezelf beoordeel je jezelf negatief. Minder denken OVER jezelf wil naar mijn idee zeggen, dat je jezelf juist heel goed vindt.

Wat vind je van mijn interpretatie?

Bij minder denken VAN jezelf beoordeel je jezelf negatief. Bij minder denken OVER jezelf ben je minder bezig met jezelf, plaats je jezelf minder in het middelpunt.

Voor mij is nederigheid: jezelf relativeren. Je bent helemaal niet belangrijker dan alle anderen.

[Napoleon]

Bij minder denken VAN jezelf beoordeel je jezelf negatief. Bij minder denken OVER jezelf ben je minder bezig met jezelf, plaats je jezelf minder in het middelpunt.

Voor mij is nederigheid: jezelf relativeren. Je bent helemaal niet belangrijker dan alle anderen.

inderdaad, volgens mij heb je de kern te pakken. je hoeft jezelf niet per definitie als negatief te betitelen, je moet gewoon niet teveel met jezelf bezig zijn, maar meer met anderen.