Boely schreef:hijwel schreef:Solus schreef:wanneer kan iemand zeggen dat hij waarlijk het geloof deelachtig is, en dus een goed toevoorzicht heeft op weg en reis naar de eeuwigheid? Dat is de vraag van de toe-eigening: voor ons allemaal van levensbelang, maar ook als we in gesprek zijn met een ander.
Wat ik graag zou willen weten van anderen die deze topic volgen: wanneer moet je iemand waarschuwen als hij zegt dat hij "in Jezus gelooft" of "Jezus aangenomen" heeft, of moet je er altijd van uitgaan dat het echt is? Met andere woorden, kunnen mensen zich makkelijk bedriegen, dat ze wel denken dat ze Jezus kennen terwijl het niet zo is, of is dat iets wat nauwlijks voorkomt?
Je kan natuurlijk een vraag stellen zoals:
Waar gaat je hart naar uit?
Waar wil je voor leven?
Enz..
Ja, iemand kan natuurlijk een heel mooi verhaal vertellen over een bekering, over zijn geloof. Weet je waaraan je kunt zien of iemand behouden is? Dan moet je hem naar of haar naar zijn omzetting vragen. En dan moet je dat naast de weg van (Bunyan's) Christen leggen. Heeft iemand dat pak van zonde gevoeld, hoe is hij er af gekomen... maar er is ook een tijdgeloof die soms ook net echt lijkt maar toch niet het waarzaligmakend geloof is!
Degene die zo'n mooi verhaal heeft en er niks maar dan ook niks van meent weet zelf dat het niet goed zit tussen hem en God.
Het is de opdracht van God om dat bij jezelf na te gaan en niet bij anderen, laat iedereen dat voor zichzelf uitzoeken, daarom is het wel belangrijk om het te hebben over punten waarin je jezelf kan herkennen als je geheiligt ben in christus.
Het lijkt mij niet goed om het naast een boek te houden waarin een geloofservaring naar voren komt, er zijn zoveel geloofservaringen en niet elke geloofservaring past bij het profiel van de Christenreis.
Tuurlijk kent zitten er mooie en herkenbare punten in voor iedere Christen.
Het is dus een mooie taak om er op te wijzen dat iedereen zich moet onderzoeken, maar het is niet jou taak om dit uit te zoeken.
Ik kan wel zeggen, dat als iemand wil leven voor God dat dit niet van hem zelf komt maar van Christus. En dat hij alleen voor God kan leven in Christus. Tuurlijk mag je naar die dingen vragen, maar niet om iemand uit te horen, maar juist om hem/haar dichter bij God te brengen.