een beetje in de lijn van het topic dat ik zojuist geopend heb, maar om de discussie niet te vertroebelen:
de HC zegt bij het tweede gebod, dat we God niet op een andere manier moeten dienen dan Hij in Zijn woord vraagt. We kunnen hier denken aan niet zondigen, dus geen dingen doen die Hij verboden heeft, maar wat mij eigenlijk op het hart ligt, is het gevaar om dingen te doen of laten die Hij niet verboden heeft, uit Godsdienstige motieven (en die anderen ook opleggen). wetticisme zogezegd. volgens mij is dat dus een zonde tegen het tweede gebod. de houding "laten we maar zoveel mogelijk wetten houden, dan weten we zeker dat we goed zitten" lijkt mij dus gewoon zondig.
ik denk dan aan allerlei ongeschreven wetjes, die in het rechterdeel van de gereformeerde gezindte algemeen ingeburgerd zijn, maar waar ik geen Bijbelse gronden voor vindt, zoals niet fietsen op zondag enz. (ik wil hier dus geen discussie over wat nou precies wel of niet Bijbels is, maar meer over het fenomeen wetticisme.)
komt u maar!