Evelien schreef:Om eerlijk te zijn zie ik toch wel verandering bij studenten van deze tijd en die van een aantal jaren geleden. Misschien komt het door mezelf. Ik weet het niet. Maar ik heb weleens een student horen preken waar van ik dacht: nee, sorry als deze student weer bij ons voor gaat. Zie je mij niet in de kerk.
Het ging me om de manier van redeneren van diegene waarop ik reageerd, niet om de inhoud van zijn verhaal.
Zo makkelijk wat frustratie neerkwakken kunnen we allemaal.
Nu eens objectief erover spreken, das andere koek.
Dan inhoudelijk wat jij zegt.
Uiteraard zijn er verschillen in de manier waarop men preekt. Inhoudelijk ook nog.
De vraag is: is het inhoudelijk onjuist...spreekt zo'n dienstknecht kwalijke zaken?
Of moeten we onze gang naar Gods huis laten afhangen van wat we er zelf van vinden of wat we er zelf bij voelen...
Het zijn twee uitersten.
Ikzelf wil in ieder geval mijn kerkgang niet af laten hangen van diegene die er komt. Tot mijn schaamt heb ik soms weleens goed "moeten" / mogen kerken bij diegene waar ik het meest kritiek op had...
Wat nu als ik weggebleven was?
Ik vind het een gevaarlijke zaak wanneer ik zelf vanuit mijn gevoel alles zomaar klakkeloos ga beoordelen en veroordelen. EN van daaruit ga redeneren wat wel en wat niet goed voor me is. Daar rust wat mij betreft geen zegen op.
Wanneer het echt een zorg is, dan wordt het een zorg in je binnenkamer, een gebedszaak.
Natuurlijk heb ik ook weleens mn zorgen en twijfels...
Maar het ligt er denk ik wel aan hoe je met de zaken omgaat....