Solus schreef:
Kijk, wat Moerkerken bedoelt met die zin over het niet willen veranderen van de prediking, is natuurlijk niet dat de prediking perfekt is, hij heeft juist met regelmaat aangegeven dat predikanten altijd tekortschieten in het op de juiste wijze uitstallen van de genade die in Christus is. Hij bedoelt dat hij niet wil veranderen de karakteristieke wijze van de prediking binnen de GG: nl. veel nadruk op
1) de noodzaak van wedergeboorte
2) eerst wordt de ellendekennis doorleefd wil er plaats komen voor Christus
3) er zijn standen in het genadeleven
4) er is verschil tussen bediening (alle gedoopten) en wezen van het verbond (alleen de gelovigen/uitverkorenen)
Naar Moerkerkens mening willen mensen die kritiek hebben op de GG dat hier minder nadruk op komt te liggen, en meer nadruk op de gelovende mens en het oproepen tot geloof.
Is dat terecht dat dit moet veranderen, of moeten we Moerkerken bijvallen dat de prediking op deze 4 dingen grote nadruk moet blijven leggen?
Ik ben absoluut een buitenstaander, ik heb helemaal niets met de Gereformeerde Gemeente.
Als ik de vier punten die jij aanhaalt lees, dan kan ik mij voorstellen dat mensen een verandering van prediking willen.
Ik denk dat iedereen er van overtuigd is dat de noodzaak tot bekering gepredikt moet worden, dat is ook de plicht van iedere verkondiger van het Woord.
Waar veel mensen moeite mee hebben is denk ik telkens terugkerende nadruk op de kennis der ellende. Dit is deel één van de catechismus. In de gemeente van mijn ouders is een kerkscheuring ontstaan omdat er altijd maar over de ellende werd gepreekt en bijna nooit over de verlossing en de dankbaarheid. Natuurlijk wil ik dat gedeelte niet ontkrachten, maar als je altijd maar hoort over de ellende van de mens dan wordt het geloof een depressief geloof. Het geloof heeft ook heel veel mooie dingen te bieden, en die komen niet genoeg onder de aandacht.
Het derde punt wat jij aanhaalt is de standen in het genadeleven, dit zegt mij echt helemaal niets, en heel veel andere mensen ook niet denk ik. Als je Jezus in je leven kent is het denk ik niet belangrijk in welke stand van het genadeleven je je bevindt. Het belangrijkste is dat mag weten dat jouw zonden vergeven zijn door de dood van Christus.
Het vierde punt, dat is ook iets wat volgens mij puur theologisch is. Dit spreekt ook maar weinig mensen aan. Natuurlijk is de doop geen garantie voor het komen van Jezus is je leven. Wij als mensen moeten zelf open staan voor het Woord en Jezus. God belooft dat Hij dit zal doen toekomen aan mensen die hier voor willen open staan.
Wat ik hier mee bedoel is dat de terminologie die hier gebruikt wordt maar moeilijk toepasbaar is het in persoonlijke geloofsleven. Er wordt veel gepraat over uitverkoren mensen, het genadeverbond, terwijl in feite het geloof vrij simpel is. Stellen wij ons open voor God en durven wij ons leven aan God te geven.
