geloven maar toch niet gelukkig?
Ik kan het me niet voorstellen... maar ben wel benieuwt of ander het wel zo voelen.
Moderator: Moderafo's
hijwel schreef:geloven maar toch niet gelukkig?
Ik kan het me niet voorstellen... maar ben wel benieuwt of ander het wel zo voelen.
hijwel schreef:mijn diepere vraag:
Hoe kan je ongelukkig zijn, als je weet God jou heeft vrijgesproken. Hij heeft die last van je schouders afgehaald. Hoe kan je dan ongelukkig zijn?
--- mischien in de tijd van twijvel, en mischien in tjiden dat je ver van God afstaat------
Maar ondanks alle tegenslagen, mag je toch vooruit kijken in de toekomst, naar de eeuwigheid. Je mag toch weten dat Hij het werk in jou zal voleinden.
Deze vragen zijn niet om mensen te veroordelen of zo.. maar ik heb altijd ged8 dat alle christenen gelukkig zijn. Nu blijkt het toch anders te wezen. Ik zou me graag in willen leven in zo'n persoon, omdat ik mezelf nu nog niet voor kan stellen dat je ongelukkig bent met God als jou vader.
Beste hijwel, we gaan gewoon hier verder....![]()
Als ik dit bericht van jou hier lees, denk ik: "is dit nu wat hijwel vindt, of is dit wat hijwel vindt dat hij MOET denken omdat het zo is?"
Ik kan me namelijk niet voorstellen dat, als je dit schrijft:
"Hoe kan je ongelukkig zijn, als je weet God jou heeft vrijgesproken."
je dat te allen tijde kunt volhouden. Is het niet meer een soort wens dat je zo zou kunnen denken? Ik vind je (met alle respect!!) zo onrealistisch.
Zo maar een voorbeeld: mogen de ouders van de Volendam-ramp-slachoffers DIEP ongelukkig zijn? Verwacht je echt van die ouders dat zij jouw uitspraak:
"Hoe kan je ongelukkig zijn, als je weet God jou heeft vrijgesproken."
onderschrijven? Dat zou toch bijna onmenselijk zijn? Die ouders zijn misschien wel woedend op God. En ik kan me dat goed voorstellen hoor!
Die mensen kunnen NIKS met zo'n uitspraak.
Zou jij je situaties in je leven kunnen voorstellen, dat je ook "met God" het leven verschrikkelijk vindt, en diep ongelukkig zult zijn?
Als je het mij vraagt: ik kan het me HEEL goed voorstellen.
Calvin schreef:Psalm 88, een psalm van een gelovige, maar een psalm zonder lichtpuntje.
Heeft God ergens gezegd dat je geen verdriet mag hebben als je goed gelovig bent? Nee, wel dat Hij er dan ook voor jouw zal zijn. Ik ben ook niet altijd gelukkig: als ik zonde begaan heb, of als anderen mij iets aandoen. In theorie zou het wel kunnen: altijd gelukkig zijn, in de praktijk niet, dat is volgens mij jezelf voor de gek houden (niet veroordelend bedoeld hoor hijwel, ben maar aant filosoferen:wink:).
Kan een mens zondeloos leven? Nee. Brengt zonde scheiding tussen de mens en God? ja. Dus ben je altijd gelukkig? Nee, want je blijft zonden begaan waardoor je af en toe dichter bij of verder van God af zal zijn.
Mensenlijk leed zal ook blijven. Als vandaag allebei je ouders zouden overlijden zou je waarschijnlijk daar niet gelukkiger van worden, integendeel, verdriet hebben. En alvast kun je dan dankzij je geloof misschien zeggen 'De Heere heeft gegeven de Heere heeft genomen' maar dan voel je je toch nog steeds niet volmaakt happy
Ja en nee, niets kan ons van de liefde van God scheiden, maar de zonde kan wel onze afstand met God vergroten, je relatie wordt dan moeilijker. Om maar wat te noemen als je heel bewust porno kijkt op tv denk ik niet dat je 3 minuten daarna net zo oprecht kunt bidden als anderszonde brengt geen schijding tussen de mens en God
@mic schreef:Ja en nee, niets kan ons van de liefde van God scheiden, maar de zonde kan wel onze afstand met God vergroten, je relatie wordt dan moeilijker. Om maar wat te noemen als je heel bewust porno kijkt op tv denk ik niet dat je 3 minuten daarna net zo oprecht kunt bidden als anderszonde brengt geen schijding tussen de mens en God
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 60 gasten