wat komt eerst; geloof of bekering?

[grevo]

de volgende vraag houdt me nogal bezig:

sommigen zien geloof als vrucht van de bekering, anderen zien bekering als vrucht van het geloof, wie heeft er gelijk?

[johannes1]

lees even zondekennis voor de bekering of zoiets. deze topic behandelt je vraag ook een beetje.

[Wilko]

Hoi Grevo,

Het klinkt misschien raar, maar het is allebei waar. Bekering volgt op het geloof, en het gaat er aan vooraf. Hoe kom je daar bij, zul je zeggen.
Je hebt:
1. Bekering in engere zin; dat is de verandering van het stenen hart in het vlesen hart, je krijgt dus een nieuw hart (de wedergeboorte) waardoor je gaat hongeren en dorsten naar God, ja, je ogen worden geopend voor de Zaligmaker en uit die bekering wordt direct het geloof geboren. Het ware geloof, dat verbindt aan de Heere Jezus Christus en dat je Hem mag beminnen boven alles, en de wereld en zonde krijgen zo een bittere smaak voor je, en het verbaast je dan soms dat de zonde nog telkens aan je kleeft.
2. Bekering in ruimere zin; vanuit het geloof in Jezus ga je vruchten dragen. Je gaat je bekeren van zonden, noem ze voor jezelf maar op. Je hebt Jezus liefgekregen en de zonden ga je haten. Je zoekt de wil van de Heere op. Daarom moet je oude mens met je vleselijke begeerten sterven en de nieuwe mens opstaan en groeien. Dit kan alleen vanuit de verbondenheid aan de Ware Wijnstok: Jezus Christus.

Bekering (engere zin) --> Geloof ---> Bekering (bredere zin).

[Omega]

Ik kan me wel vinden in de bijdrage van Wilko. Daarnaast is het natuurlijk ook de vraag wat je precies bedoelt met geloof, Grevo. Gaat het hier om een waar zaligmakend geloof, of is het de kretologie van veel naam-christenen die nogal gemakkelijk roepen dat ze geloven, zonder daar dan ook consequenties aan te verbinden.

Gaan we uit van die eerste definitie dan moge het duidelijk zijn dat het geloof een vrucht is van de bekering en andersom. Bekering hoeft namelijk niet alleen een moment opname te zijn, maar kan ook een langer durend proces zijn. Paulus kwam eerst tot bekering en ging toen geloven. Anderen komen door het geloof tot bekering.

[zekharyahu]

M.I. gaat het allebei samen, geloof en bekering kun je niet scheiden.

[grevo]

Bedankt voor jullie antwoorden,

Wilko;
zijn de twee soorten bekering die je noemt in wezen niet het zelfde? In de Bijbel is toch ook maar sprake van een soort bekering? Of bedoel je de dagelijkse bekering? Dat gaat toch ook door nadat je ervaren hebt dat je zonden te groot zijn en je volledig afhankelijk bent van genade ('bekeringspunt')?

Omega;
Als je gelooft dat je zonden te groot zijn en voor de vergeving daarvan volledig afhankelijk bent van God, is dat dan genoeg? Hoe ver moet je gaan hierin? Hoe groot moet je geloof zijn? Als je het hebt over 'kretologie van veel naam-christenen' ben je dan niet aan het veroordelen? (nu dwaal ik misschien wat af.....)

Het blijft moeilijk, er zijn wat mij betreft meer vragen als antwoorden, maar misschien maken we het moeilijker dan het in werkelijkheid is, bidden om inzicht is't beste denk ik...

[surfer]

Omega;
Als je gelooft dat je zonden te groot zijn en voor de vergeving daarvan volledig afhankelijk bent van God, is dat dan genoeg? Hoe ver moet je gaan hierin? Hoe groot moet je geloof zijn? Als je het hebt over 'kretologie van veel naam-christenen' ben je dan niet aan het veroordelen? (nu dwaal ik misschien wat af.....)

dat heeft niet zoveel met geloof te maken, dat is meer een doctrine. Geloof is geloof, een klein beetje geloof is ook geloof. Geloof moet ook groeien. Het hart van de bekering is liefde voor God, en niet zondebesef.

[Omega]

Als je gelooft dat je zonden te groot zijn en voor de vergeving daarvan volledig afhankelijk bent van God, is dat dan genoeg? Hoe ver moet je gaan hierin?

Het is nodig, maar niet genoeg. Weten alleen is onvoldoende. Het moet ook een beleven worden. Overigens is er niet meer geloof nodig dan "als van een mosterdzaadje". Bekering geeft groei in dat geloof.

[Elsa]

Kaïn zei: "mijn zonde is groter dan dat ze vergeven zou worden". Hij kende dus zeker de grootheid van zijn zonden, maar geloofde niet in vergeving. Hij "zocht met tranen de plaats van berouw'. Maar kwam niet tot een volledige overgave aan de Heere.
(de teksten heb ik uit mijn hoofd geciteerd, dus die kunnen iets anders zijn)