Nina schreef:Ik denk niet dat Chaya het aanvallend bedoelt, ik denk dat zij dit zo geleerd heeft.
Het is net zo zinloos om boos te worden op Chaya, als op de vrouw die beweert dat ze op de derde wandelt: ze hebben beiden geleerd dat het allemaal niet 'zo gemakkelijk' gaat.
Ik word boos op voorgangers die dit leren, die mensen laten denken dat er maar een paar mensen behouden worden en dat dat gaat na veel bidden en smeken. Als je dit je hele leven lang hoort, ga je dat geloven en denk je dat het inderdaad maar voor heel weinigen is weggelegd. En ja, het is waar: eng is de poort, maar tegelijkertijd wordt er gesproken over een schare die n iemand tellen kan.
Ik vind dat Chaya zich heel kwetsbaar heeft durven opstellen, want ik heel knap vind op dit forum..
Hoi Nina, daar ben ik weer. Blijkbaar ging het er weer heet aan toe, als er postings verwijderd zijn. Hoe heilzaam het is op zaterdag af te sluiten en op maandag pas weer terug te keren.
Allereerst zal ik proberen uit te leggen dat het gedicht anders bedoeld is dan menigeen dit opvat.
Hier is het in zijn geheel te lezen, in een antwoord van ds Pieters.
http://www.refoweb.nl/vragenrubriek/19326/bijbelse-taalHet was zijn gehele antwoord!
Ik ben bang dat velen van de reformatorische prediking vervreemd zijn geraakt. Ik zit wel eens in de kerk, hoor de ds iets zeggen en denk dan: ow, als sommigen van het forum
dit zouden horen, zouden ze woedend de kerk uitlopen misschien wel.
Samanthi schreef:Het spijt mij dat ik de discussie verstoort heb.Het was niet mijn intentie om met modder te gooien, maar ik vind dit echt een verschrikkelijk versje, dat wilde ik echt kwijt, je doet God te kort als je zegt dat Hij mensen de zaligheid niet gunt, terwijl Hij lokt en nodigt, geef Mij je hart, dit staat helemaal los van uitverkiezing,
Dat staat er helemaal niet Samanthi en zo is het ook niet bedoeld!
Geloof is een
persoonlijke zaak. Als God de mens stilzet, komt hij in zulke grote verwondering, dat het voor hem of haar, de grootste van alle zondaren, ook mogelijk is. Of kennen we onszelf zo niet? Zijn we nog te goed in eigen oog?
Teus schreef:Dat is het niet! Ze hoeft zich niet onder de allernederigsten te scharen, ze moet geloven dat De Heere Jezus voor haar opgestaan is en dat God haar zonden wil vergeven. Ze moet willen en vertrouwen hebben dat de heere Jezus over haar heerst, haar leven in Zijn Handen leggen.
God wil geen lafhartige mensen, Hij wil aanvangkelijk mensen die vertrouwen op Hem
Dat is alsof je tegen een lamme zegt: ga toch gewoon lopen joh, je kunt het!
Nina, we staan echt dichter bij elkaar dan wij misschien zelf wel denken, laat staan anderen. Alleen al het feit dat je zo vriendelijk en geduldig blijft, respectvol naar mij toe, toont aan dat er zoveel "gunning" in jou zit.
En je doet zo je best om nog dichter naar mij toe te komen, terwijl je toch sommige dingen (nog) niet begrijpt die ik zeg.
Dat kan zitten in de prediking waar jij en ik onder zitten.
Bij mij is dat voornamelijk bevindelijk, ontdekkend, separerend.
Daar wordt mijn hart in verklaard. En dat geeft geen passieve houding hoor, zo van, nou ja, ik kan zelf toch niks aan mijn zaligheid doen, dus ik wacht wel af of God mij ook uitverkoren heeft.
NEE en nog eens NEE.
Ik heb gehoord hoe God werkte in harten van de mensen vóór de geboorte van Jezus.
Hij liet de H.G. spreken in het hart van de Wijzen. In feite kreeg de wrede koning Herodes ook het evangelie aangereikt, bij monde van de wijzen!
Maar deze verhardde zijn hart en verzon zelfs een list om die andere Koning te doden.
En weet je wat nu zo kenmerkend is? Ze verdwijnen allemaal. De wijzen gaan weer terug naar hun land en we horen er nooit meer iets van.
De herders gaan terug naar hun kudde en verdwijnen in de anonimiteit.
Omdat het alleen om Hem gaat.
Nina schreef:Ik word boos op voorgangers die dit leren, die mensen laten denken dat er maar een paar mensen behouden worden en dat dat gaat na veel bidden en smeken
Ken je die voorganger waar zij onder zit dan? Zou het niet die ds kunnen zijn die het antwoord gegeven heeft?
Gaat hij vervolgens preken tegen die moeder, en tegen ons, zo van: nee joh, zo zit het helemaal niet.
Nee.
God belooft ons geen kalme reis, zo zegt een tegeltjeswijsheid. Maar zo is het wel. Als we het leven van God's kinderen in de Bijbel lezen, is het ook geen kalme weg, zonder obstakels. O nee, ze vallen in twijfel, of ze worden opstandig, krijgen geen antwoord van God op hun tijd, of ze gaan eigengekozen wegen, tijdelijk.
Als God ons de rest van het leven zekerheid zou geven, dan worden we passief, want geen mens houdt het vol om dan actief bezig te blijven. Dan worden we zo gemakkelijk mogelijk slordig in kerkgang, bidden, Bijbel lezen.
Zegt de gelijkenis van het afgedwaalde schaap niet genoeg Nina? Ze hoorden allemaal bij de kudde, maar toch, het lokte zo, dus liep het schaap weg. Een mogelijk irritante vraag: waarom heb jij God dan nog echt nodig, als je alles zo zeker weet?
Let wel, ook onder God's volk zitten mensen met karakterverschillen.
Als je de christen- en christinnereis leest, wordt dat duidelijk. Christen ziet een leeuw liggen en wordt heel bevreesd. Hij durft niet verder. Christin ziet die leeuw en denkt: ooo, hij ligt aan de ketting en ze wandelt door.
Begrijp je?
en ik zal nog even benadrukken dat de derde weg niet Bijbels is. Hij bestaat niet. Dus in die zin kan ik Nina onderschrijven die het een dwaalleer vindt.
