Marnix schreef:
Wat zegt de doop dan? Dat kinderen in zonde ontvangen en geboren zijn, van nature aan het oordeel onderworpen, maar toch in Christus geheiligd zijn. Hij neemt het op in Zijn verbond. De Dordtse Leerregels zeggen dat we niet hoeven te wanhopen over het lot van de jong gestorven kinderen. Waarom dan als ze zondig zijn? Er is maar 1 antwoord mogelijk: Ze zijn heilig en schoongewassen door Jezus Christus. Ze moeten geen kinderen van God worden. Ze zijn het en ze moeten het blijven. Je moet kinderen dus niet leren dat ze een nieuw hartje moeten krijgen maar dat Hij in hun hart woont en ze leren dicht bij Hem te (blijven) leven.
Marnix, volgens mij haal je het nu volledig uit de context van waarin het geschreven is.
Er was namelijk een beschuldiging van de kant van de Remonstranten. Die zeiden: volgens jullie, gereformeerden, met je verkiezingsleer kunnen zulke jonggestorven kinderen niet zalig worden.
In de Bijbel lezen we volgens mij geen voorbeelden, dus moeten we wat mij betreft heel voorzichtig zijn met dit onderwerp.
3 mogelijke antwoorden op de vraag naar de eeuwige bestemming van kinderen?:
1. Alle kinderen worden zalig: de opvatting van onder meer Zwingli, Toplady, John Newton en Spurgeon;
2. Alle verbondskinderen worden zalig, op grond van de belofte alléén: bijvoorbeeld Wilhelmus à Brakel en John Owen;
3. Alleen de uitverkoren kinderen worden zalig; een opvatting onder meer bij Beza en Smytegelt.
De theologen van de tweede opvatting leerden ook dat alleen uitverkoren kinderen zalig worden. „Zij wezen echter op het verbond als grond voor de zekerheid. Verbond en verkiezing vielen voor hen wat de jonggestorven kinderen betreft samen.”
( Dit stukje heb ik van Ds. M. A. Kempeneers )