meribel schreef:@Mortlach,
heftig hoor!
Over pesten; dat is helaas niet altijd afgelopen als je van school wisselt, bij sommige kinderen lijkt het eraan te 'kleven'. Wat verschrikkelijk zou het zijn als ze zich heel onveilig voelt op school, en logisch dat ze van alles doet om daar niet naar toe te hoeven.
Straf; ik vind 2 weken geen tech ( dat is geen computer oid? ) heel heftig overigens! Ik zou als kind van zo'n straf leren dat ik volgende keer beter moet liegen.
Ik vind liegen ook verschrikkelijk, maar hier is de consequentie dat als ik erachter kom, dat ik daar ontzettend verdrietig van wordt. Dat is voor veel kinderen al straf op één of andere manier.
Het vinden van de juiste balans is lastig, dat geef ik zeker toe. En hoewel ik dat laatste wel begrijp (doen we natuurlijk ook), wil ik niet dat ze zich even 10 minuten vervelend voelt en daarna weer vrolijk Minecraft zit te spelen op mijn computer alsof er niets gebeurt is. De laatste keer zei ze ook dat ze niet meer zou liegen... gebeurde dus na een tijdje toch weer. Ze is ondertussen toch al wel te oud dat ze als straf geen snoepje krijgt.
Ik denk echt dat het eerder iets klinisch is dan dat er echt iets aan de hand is. Ze is namelijk thuis bang, op school, buiten, als ze naar haar vader gaat, altijd. En dat is verschrikkelijk en iets wat we zeker gaan aanpakken, maar het is dus (denk ik) niet iets specifieks op school.
@ advies;
mijn enige advies is inderdaad hulp voor het meiske, in de vorm van therapie of wat dan ook.
Tegelijk zou ik ook live opvoedondersteuning voor jullie zoeken. Dat is denk ik heel fijn om te hebben, gewoon iemand waar je kan reflecteren en die je handvatten kan geven.
Verder heel veel sterkte,
ik hoop dat straf en vervelend gedrag niet in de weg staan om ook leuke dingen te doen samen, soms moet je ergens heel veel positieve energie steken.
Bedankt. En dat gaan we zeker doen. Het is denk ik al heel wat gewonnen als we negatief gedrag niet meer (onbewust) bevorderen. Dat van die halve verhalen begon echt te irriteren en nu weten we tenminste waar dat aan ligt. De vraag is of wij er iets aan kunnen doen, maar goed, ik geloof dat mijn vrouw al contact heeft met de huisarts voor een doorverwijzing.