Moderator: Moderafo's
paprikameisje2 schreef:
Hier geen geschreeuw in huis. Mijn mededeling is dan tegen de kinderen, je praat hard. Vaak gaan ze dan zelf wel rustiger praten. Verder probeer ik geven en nemen meer en meer duidelijk te maken... maar dat is lastig vooral voor de jongste.. eens een opoffering doen voor een ander is lang niet slecht.
paprikameisje2 schreef:Ik zeg idd op mn allerzachst.. je praat hard... oid. zelfde effect.ik vertik te luisteren of te antwoorden als er geschreeuwd wordt...
Mortlach schreef:
Het maakt het hier wel lastig dat dochter weekenden bij haar vader zit, waar heel ander gedrag van haar wordt geëist of waar heel ander gedrag 'werkt'. Als ze dan terugkomt en extra 'schattig' probeert te doen (ogen groot maken, kinderlijker praten) om haar zin te krijgen of om onder iets uit te komen, dan moeten we altijd weer even zeggen 'nee, dat werkt hier niet zo!'
Persoonlijk heb ik niet zo heel veel moeite met vloeken. Het is een verbale manier om frustratie te uiten en daar is, vind ik, weinig verkeerd aan, maar niet iedereen is het daarmee eens. Om de een of andere reden deed dochterlief de vloeken uitspellen, want 'dan telde het niet als echt zeggen.' Daar heb ik snel een einde aan gemaakt, want dat soort mazenzoekerij vind ik erger dan een keer een krachtterm.
BigSmile schreef:Haha Schelpje, dat ga ik eens proberen bij mijn hardpratende zoon
schelpje3 schreef:Het zit er al vroeg in Mortlach, de vrouwen trachten de mannen te manipuleren
Jullie hebben heel veel wijsheid en geduld nodig op deze manier.
Kinderen, hoe lief en gemakkelijk ze ook kunnen zijn, zoeken toch altijd op een bepaalde manier de grens op van jou. Want dat schijnt veilig te voelen.
Ze voelen aan dat je onvoorwaardelijk van hen houdt, want als ze dit bij anderen doen, worden ze misschien afgewezen.
Leuk hoor zo'n dochter, Mortlach, daar ga je nog veel plezier van hebben denk ik.
Evelien schreef:Wij hebben geen regels.
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 93 gasten