Is in het geloofsleven herinnering en gevoel belangrijk?

[Teus]

Heb wel eens horen zeggen dat een gelovige nooit met gevoel of herinnering mag werken.
Is dat zo, alleen uit geloof..... of alle drie?
Wellicht omdat God je lief hebt, uit Liefde van Hem?

[Marnix]

Geloof en liefde kan niet zonder gevoel. Wat
Je denk ik mensen hebt horen zeggen is dat gevoel soms ook kan bedriegen, als je iets voelt hoeft het nog niet waar te zijn, dat ligt er aan waar je gevoel vandaan komt.

[Julian Brasser]

Er is een verschil tussen een terecht geestelijk gevoel en een opgewekt geestelijk gevoel.
Een opgewekt geestelijk gevoel ontstaat als je steeds een verblijdend mantra voor jezelf herhaalt, en dat was het dan.
Een terecht geestelijk gevoel kan alleen maar voortvloeien uit wat in mijn onderschrift staat.

[Teus]

Ik bedoel in het geloofsleven, niet als gelovige zijnde, we geloven niet altijd.
Als je dicht bij God leeft, vervult door de Heilige Geest, of dan gevoel en herinnering of ervaring belangrijk is.

[naamloos]

Laat maar...

[Teus]

@Naamloos ik denk dat je me niet begrijpt wat ik bedoel te zeggen.
Als je geloofd heb je geen twijfel, twijfel is ongeloof. Dat wil niet zeggen dat God er niet is.
Ik bedoel in het geloof, zonder twijfel, vervuld door de Heilige Geest.

[naamloos]

@Naamloos ik denk dat je me niet begrijpt wat ik bedoel te zeggen.
Als je geloofd heb je geen twijfel, twijfel is ongeloof. Dat wil niet zeggen dat God er niet is.
Ik bedoel in het geloof, zonder twijfel, vervuld door de Heilige Geest.

tIs wel goed Teus, ik twijfel niet aan God en zijn beloftes.
Ik weet dat de H.G. in mij woont, maar ik laat het hier verder bij.

Je kunt het trouwens ook andersom zeggen. Als je twijfelt is er ook geloof, anders zou er geen twijfel zijn.

[Teus]

@Naamloos ik denk dat je me niet begrijpt wat ik bedoel te zeggen.
Als je geloofd heb je geen twijfel, twijfel is ongeloof. Dat wil niet zeggen dat God er niet is.
Ik bedoel in het geloof, zonder twijfel, vervuld door de Heilige Geest.

tIs wel goed Teus, ik twijfel niet aan God en zijn beloftes.
Ik weet dat de H.G. in mij woont, maar ik laat het hier verder bij.

Je begrijp duidelijk niet wat ik bedoel Naamloos.

Je kunt het trouwens ook andersom zeggen. Als je twijfelt is er ook geloof, anders zou er geen twijfel zijn.

Deze uitspraak zou ik heel voorzichtig mee zijn, er is er maar één die dit bewerkstelligd.
Hij kan niet van God zijn want Hij doet alles op, in of uit het geloof. God wilt dat we voor 100% op Hem vertrouwen. Wat je noemt is een ernstige misleiding Naamloos, ik zou me er van distantiëren.

[Teus]

Er is een verschil tussen een terecht geestelijk gevoel en een opgewekt geestelijk gevoel.
Een opgewekt geestelijk gevoel ontstaat als je steeds een verblijdend mantra voor jezelf herhaalt, en dat was het dan.
Een terecht geestelijk gevoel kan alleen maar voortvloeien uit wat in mijn onderschrift staat.

Ik schreef ook in het geloofsleven.

Biddend in je gemoed uitsluitend Jezus volgen, daarin volharden, daaruit alles laten voortvloeien, daarop terugvallen.

Ik zou hier laten leiden aan toe willen voegen, lijkt anders of we alles van ons zelf moet komen, maar goed.
Dan vraag ik me in dit geval af of herinnering en gevoel belangrijk is?

[Teus]

Geloof en liefde kan niet zonder gevoel. Wat
Je denk ik mensen hebt horen zeggen is dat gevoel soms ook kan bedriegen, als je iets voelt hoeft het nog niet waar te zijn, dat ligt er aan waar je gevoel vandaan komt.

In geloofsleven, daarmee bedoel ik zeer dicht bij God, op de top van je geloof, dan is er geen twijfel in beleving toch? Is dan herinnering en gevoel van belang?

[naamloos]

Als je geloofd heb je geen twijfel, twijfel is ongeloof.

Je kunt het trouwens ook andersom zeggen. Als je twijfelt is er ook geloof, anders zou er geen twijfel zijn.

Deze uitspraak zou ik heel voorzichtig mee zijn, er is er maar één die dit bewerkstelligd.
Hij kan niet van God zijn want Hij doet alles op, in of uit het geloof. God wilt dat we voor 100% op Hem vertrouwen. Wat je noemt is een ernstige misleiding Naamloos, ik zou me er van distantiëren.

Ik promoot geen twijfel hoor, verre van.
Maar als een kind van God eens een keer twijfelt is ie niet opeens een volslagen ongelovige.
Ik distantiëer me niet van die uitspraak want die klopt gewoon, en ongeloof wordt hier heel niet mee goedgepraat.
Jij noemt het een ernstige misleiding, dan mag je eerst wel eens even uitleggen wat er niet klopt.
In geloof zelf zit geen twijfel, maar in een gelovige kan geloof en ongeloof tegelijk zijn, en dat noemen we twijfel.

[Teus]

Als je geloofd heb je geen twijfel, twijfel is ongeloof.

Je kunt het trouwens ook andersom zeggen. Als je twijfelt is er ook geloof, anders zou er geen twijfel zijn.

Deze uitspraak zou ik heel voorzichtig mee zijn, er is er maar één die dit bewerkstelligd.
Hij kan niet van God zijn want Hij doet alles op, in of uit het geloof. God wilt dat we voor 100% op Hem vertrouwen. Wat je noemt is een ernstige misleiding Naamloos, ik zou me er van distantiëren.

[Ik promoot geen twijfel hoor, verre van.
Maar als een kind van God eens een keer twijfelt is ie niet opeens een volslagen ongelovige.
Ik distantiëer me niet van die uitspraak want die klopt gewoon, en ongeloof wordt hier heel niet mee goedgepraat.
Jij noemt het een ernstige misleiding, dan mag je eerst wel eens even uitleggen wat er niet klopt.

Ik had je al verteld dat als je van God iets verlangd, Hij het doet op het geloof.

Je zegt, “als een kind van God eens een keer twijfelt is ie niet opeens een volslagen ongelovige”, ik ben me niet bewust dat ik dat ook gezegd heb.
@Naamloos, wat is geloven nu eigenlijk.
Ik zal het je met hulp van God uitleggen.
Geloven is leven naar Gods beloften, dat is het geweldig mooie wat God ons beloofd als je Hem zoekt, je tot Hem bekeert. Als je tot God gaat en vraagt om vergeving van je zonden en of Hij in je leven wilt komen en over je wilt regeren en je gelooft dat Hij het doet, je vertrouwd op Hem, dan doet Hij het want Hij heeft het beloofd.

God kan dit gewoonweg niet weigeren, maar dat is weer een andere Grootheid van God.
God wil niet dat er gevraagd wordt of Hij je een zondaar wilt maken en doemwaardig voor de hel, het is een leugen die ze me jarenlang voor gehouden hebben.
Als ze me vragen “voel je je wel doemwaardig voor de hel” Dan zeg ik “natuurlijk niet, ik ben wedergeboren door de Liefde en de Genade van God en het werk van Jezus Christus aan het kruis, door Zijn Bloed en de kracht van de Heilige Geest ben ik een Koningskind”.
Op deze manier mag je dat direct de kop indrukken, mooi hé, wat een Zegen!

Terug naar geloven, als je wedergeboren bent weet je dat je zonden vergeven zijn, op het geloof dat God het doet en God heeft je dat bekend gemaakt, dat is een feit. God werkt bij de één sneller/later als de ander maar je merkt al een verandering, voordat God je erbij stilzet, je wordt een ander mens.
Door dit feit ben je een gelovige, een onbeschrijflijk gelukkig mens, je kunt een heel nabij geloofsleven hebben voor een kortere of langere tijd. Het kan ook een proces zijn. Het hangt van jou situatie af en wat je verlangt van God.
Als iemand je nu vraagt ben je een gelovige? , dan zeg je volmondig ja.
Na die onuitsprekelijke ontmoeting met God, de belofte en de wetenschap dat je zonden vergeven zijn, gebeurd het veelal dat je nabijheid, die zo hevig was, verslapt want satan probeert je van God af te houden, hij is er weer een kwijtgeraakt. Hoe erg dan ook, je geloof wordt minder, het kan zelfs zijn dat je gaat twijfelen of het wel voor jou was. Maar… je weet dat het wel zo is, je kunt je herinneren dat Hij het vergeven heeft.
Heel zelden heb ik het wel eens maar dan jaag ik satan weg in de naam van Jezus Christus. Als ik de naam van mijn Heiland noem is hij zo weg, daar heeft hij echt een hekel aan.

Ik zal een klein voorbeeld uit mijn eigen leven kort noemen, makkelijker voor mij om te schrijven en voor jou/jullie te volgen.
Ik stond eens op met ernstige pijn in mijn rug, ik kon zo niet gaan werken. Ik vroeg God of Hij de pijn weg wilde nemen. Na een half uur was het niet weg terwijl het dan eigenlijk al wel weg is nadat ik het gevraagd heb, waarom nu niet? Ik denk dat God me wilde beproeven.
Omdat de pijn nog niet weg was en ik naar mijn werk moest besloot ik een pilletje te nemen. Dit is ongeloof Naamloos, ik geloofde God niet dat Hij het zou doen terwijl Hij het beloofd heeft. Niet dat ik God kwijt was, zeker niet.
Toch maar dat pilletje, maar ik was me zeer wel bewust dat dat pilletje niets deed als God niet wilde. Ik vroeg God of Hij dat pilletje wilde zegenen, met dat ik het vroeg gaf Hij me mijn Geloof weer terug. Ik werd me bewust, God liet me weten, dat ik dat pilletje niet nodig had en Hij al helemaal niet. Dan gebeurt er iets vanbinnen, kan het niet omschrijven.
Ik wist dat mijn rugpijn weg zou gaan ondanks dat ik nog steeds haaks stond.
Ik was er van overtuigd omdat God me mijn Geloof teruggaf.
Ik heb me in de auto gefrommeld, moest een half uurtje rijden en toen ik op plaats van bestemming was stapte ik uit als iemand die nog nooit last van zijn rug gehad heeft, zo Groot is God.
Zie je dat we niet altijd geloven, hoe pijnlijk dit voor God kan zijn, en toch wil helpen?
Het is moeilijk om altijd op de toppen van je geloof leven, een nabij leven te hebben is niet zo eenvoudig hoor!

Soms gebeurt het helemaal niet wat je God vraagt. Dan is het wel de vraag of God het wel wil dat het gebeurd. Kijk maar naar ziektes, soms vindt God ziekte nodig terwijl wij God vragen om het weg te nemen. Wij vragen meestal wat wij willen maar we moeten altijd onze wil toetsen aan Gods Wil. In al onze gebeden zou eigenlijk een rode draad van onze wil toetsen aan Zijn wil toetsen moeten lopen, Uw wil geschiedde.
Ik hoop dat je me begrijpt wat ik bedoel te zeggen.

[naamloos]

Beste Teus, ik weet wat geloof is en ik weet ook wat leven uit-door geloof is. Met Paulus zeg ik 'ik weet en ben verzekert...enz'.
Echter kom ik wel eens mensen tegen die erg twijfelen, en daar ging mijn opmerking over.

[Bambi]

Soms gebeurt het helemaal niet wat je God vraagt. Dan is het wel de vraag of God het wel wil dat het gebeurd. Kijk maar naar ziektes, soms vindt God ziekte nodig terwijl wij God vragen om het weg te nemen. Wij vragen meestal wat wij willen maar we moeten altijd onze wil toetsen aan Gods Wil. In al onze gebeden zou eigenlijk een rode draad van onze wil toetsen aan Zijn wil toetsen moeten lopen, Uw wil geschiedde.
Ik hoop dat je me begrijpt wat ik bedoel te zeggen.

Dat is de grootste les in het geloof.
Wij hebben altijd precies een plaatje klaar hoe we verwachten dat God ons moet helpen, op welke manier en wat we echt nodig hebben.
Maar God geeft dat vaak niet, want Hij vindt dat we iets heel anders echt nodig hebben.
En dat geeft vaak opstandigheid en teleurstelling.
Want dan zeggen mensen:"Ik heb aan God gevraagd om mij te geven wat ik nodig heb, zoals genezing van ziekte en God geneest mij niet."
Anderen springen er dan bovenop door te zeggen dat ze er niet genoeg in geloven dat God hun wil genezen.
Weer anderen zeggen dat ze niet genezen, omdat God ze wil straffen.

Maar God geeft die genezing niet, omdat Hij vindt dat dat op dat moment niet hetgeen is wat mensen het hardst nodig hebben.
En te leren vertrouwen dat God je geeft wat je echt nodig hebt i.p.v wat jezelf denkt echt nodig te hebben, dat is de kern van de overgave aan God en Zijn Liefdevolle zorg en leiding.

[mona]

Ik denk dat je herinnering zeker belangrijk is.
Als God je een belofte heeft gegeven, dan mag je die zeker elke keer in herinnering roepen, en weer aan God voorleggen.
Ook is het tot eer van God als je Zijn daden in je leven herinnert en herdenkt.
Psalm 103 vers 2:
Loof de HEERE, mijn ziel,
en vergeet niet een van Zijn weldaden.
Hier ga ik al in gebreke, want er niet één van vergeten, en ze allen onthouden, dat is voor mij onmogelijk.

Geloof zonder gevoel bestaat niet, want als er geen gevoel bij geloven was, was er ook geen dankbaarheid, verdriet, twijfel... Wel heeft het ene mens een rijker gevoelsleven dan de ander, maar dat zegt niets over het geloofsleven.
Maar gevoel is geen grond voor het geloof. Het gaat er juist om, als alles weg valt, jezelf dan toch nog toe te vertrouwen aan wat de Heere voor je gedaan heeft.
Juist in die moeilijke tijden is het herinneren van Gods grote daden in je leven heel belangrijk en bemoedigend.