Na de dood van Mohammed in 632 lieten zijn opvolgers er geen gras over groeien.
Waarover?
Over de opdracht om de wereld met de Islam te vullen.
Dat dit desnoods met geweld moest gebeuren kwam goed uit, want een paar Arabische stammen, die zich aan Mohammed hadden onderworpen, kwamen in opstand.
Snel werd een vriend van Mohammed, Aboe Bakr, tot eerste kalief [= opvolger] gekozen.
De neef en schoonzoon van Mohammed, Ali, was niet bij die verkiezing.
Veel Moslims waren in die tijd van mening dat Ali de eigenlijke opvolger van Mohammed zou moeten zijn.
Dit meningsverschil heeft de eerste splitsing in de Islam veroorzaakt.
De Shiieten volgden Ali. De meest bekende Shiiet in onze tijd is Ahmadinejad.
De meerderheid van de Moslims, de Soennieten, volgden Aboe Bakr.
Hij begon met de grote veroveringsoorlogen van de Islam.
Die oorlogen werden niet alleen gedreven door religieuze ijver, maar ook door honger en uitzicht op grote buit.
Aboe Bakr had drie speerpunten voor zijn veroveringen.
Eerst naar het noorden, naar Syrie en Palestina. Al in 638 kwam Jeruzalem in handen van de Moslim Arabieren.
Naar het oosten, waar het grote Perzische rijk onder de voet werd gelopen.
Naar het westen waren Egypte en Noord-Afrika al snel aan de beurt en werd Noord-Afrika Islamitisch gebied.
Het hele gebied was in de eerste eeuwen van onze jaartelling een belangrijk bolwerk van de Christenheid.
Maar halverwege de zevende eeuw was daar bijna niets meer van over.
Alleen de Koptische kerk in Egypte bleef bestaan.
Alles was onderworpen, Islam geworden.
Zou de kerk in West-Europa op weg zijn naar eenzelfde non-toekomst?