Teus schreef:Ik veronderstel dat zij dat lang niet altijd kunnen beoordelen, wat een christen wel of niet kan doen, niet mag doen maar kan doen. Waarvoor de Heilige Geest nodig is.
schelpje3 schreef:In sommige gevallen dus wel.
Zoals ik eens erop gewezen ben door een heiden, dat ik als christen, een bepaald iemand moest vergeven. Dat kon ik op dat moment niet, omdat diegene geen vergeving vroeg. En toch moest ik het doen, zo zei hij.
En hij had gelijk!
Dit is heel mooi, weer een reden om God te danken dat Hij een ongelovige gebruikt om jou op je plaats te brengen. Zo is God, Hij wil dat je oprecht leeft, naar zijn wil, en wil je daarbij helpen en gebruikt "gewoon" een ongelovig mens. Gods wegen zijn wonderlijk.
Ik ga je het tegenovergestelde vertellen.
Ik zing heel veel en wordt bijna altijd heel erg in bemoedigd, voor mij is het kracht bijzetten om God groot te maken en te danken. Woorden in gebed voel ik altijd dat het te weinig is. God weet dat en kijkt meer in mijn hart als naar hetgeen wat ik zeg. Ook keken we veel op fam7 naar mooie lezingen en luisterden preken.
We deden het altijd op de laptop, je weet wel, klein beeld en beroerd geluid.
Ik dacht als ik een groot beeld wil hebben met beelden met tekst dan kom ik op een smart tv uit. Dat is ook wat, moet ik een tv kopen, nooit zo,n ding gehad, in het verleden mocht het niet, de laatste tijd interesseerde het me niet. Ik vraag alles aan God dus nu ook, het is ten slotte Zijn geld en ik moet wel bewaard blijven voor de zooi die erop te zien is. Ik was me bewust dat er reacties op zouden komen maar ik vind God belangrijker dan mensen.
God liet weten dat ik zo’n ding mocht kopen en heb er een gehaald. Toen ik hem geïnstalleerd had dacht ik “wat heb ik gedaan”, satan komt er gelijk op af maar even daarna was ik zo blij als een kind. Ik heb God gedankt en Hij maakte me nog blijer. Ik weet zeker dat God me helpt dat ik geen zooi hoef te kijken.
Elke zondag komt er een stroom kerkmensen waar ik destijds uitkom langs. Sommige knikten of staken de hand op naar ons als ze langs kwamen, maar nu zien ze die tv staan, het is best wel een joekel, maar er is niemand meer die naar ons knikt of zwaait.
Ze zullen wel denken “Die gasten dwalen steeds verder af”