Miepje90 schreef:(maar ik ben bevooroordeeld, ik kom uit 't wereldje..)
En inderdaad, de ervaring van Riska met de farmacie is ook mijn ervaring met de farmacie. Onderzoek doen kost enorm veel tijd en energie (ik ben nu 19 weken fulltime aan het onderzoeken voor een stage, mijn apparatuur wordt gesponsord door een medische firma, maar medicatie kost tientallen mensen heel veel jaren) en die miljoenen worden natuurlijk gebruikt voor salarissen, reclame (tegenwoordig verboden), maar zeker ook voor ontwikkeling van nieuwe medicatie. Want er wordt niet zoveel gesubsidieerd als wel gedacht wordt..
Sommige ziekten lijken "hot", zoals borstkanker en aids, die staan volop in de belangstelling van iedereen en dus wordt hier gul geld aan gegeven.
Maar het zijn de zeldzame ziekten die ondergesneeuwd blijven, er is zelfs een fonds voor.
In de jaren dat op het etiket stond wat het medicijn gekost had, hield ik de prijzen scherp in de gaten en die fluctueerden toen ook al.
Sommige middelen werden steeds goedkoper, omdat de toedieningsvorm langzaam ging veranderen en de fabrikant dus concurrentie kreeg.
En de ene specialist schrijft je middel A voor, omdat dit beter voor jou is, terwijl je volgende specialist dit onzin vindt en het verandert in middel B.
Waar geld op bespaard zou kunnen worden is het feit dat je nooit medicijnen terug mag geven voor hergebruik door iemand anders. Terwijl het soms dichtgeseald is (dubbel) duidelijk ongebruikt is.
Omdat je er op een goed moment allergisch voor bent geworden, je genezen bent of het middel helpt niet meer (afdoende). Is daar wel eens onderzoek naar gedaan? Mensen brengen trouw hun overgebleven medicijnen terug naar de apotheek (of trachten het aan anderen over te doen), maar zien daar niets positiefs van terug.